អាចនិយាយបានថា មួយជីវិតមនុស្សយើងនេះស្ទើរតែពោរពេញទៅដោយសេចក្តីទុក្ខ ការលំបាកសព្វបែបយ៉ាង បើទោះជាបានសុខក៏សុខនោះបានត្រឹមតែមួយខណៈប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មកក៏វិលមករកទុក្ខវិញដដែល ។ ដោយហោចទៅសូម្បីតែបរិភោគអាហារក៏ត្រូវជួបទុក្ខច្រើនជាសុខ ឧទាហរណ៍ៈ នៅពេលយើងបរិភោគប៉ះចំម្ហូបឆ្ងាញ់ពេញចិត្តនឹងហូប នេះជាសុខ…
អាចនិយាយបានថា មួយជីវិតមនុស្សយើងនេះស្ទើរតែពោរពេញទៅដោយសេចក្តីទុក្ខ ការលំបាកសព្វបែបយ៉ាង បើទោះជាបានសុខក៏សុខនោះបានត្រឹមតែមួយខណៈប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មកក៏វិលមករកទុក្ខវិញដដែល ។
ដោយហោចទៅសូម្បីតែបរិភោគអាហារក៏ត្រូវជួបទុក្ខច្រើនជាសុខ ឧទាហរណ៍ៈ នៅពេលយើងបរិភោគប៉ះចំម្ហូបឆ្ងាញ់ពេញចិត្តនឹងហូប នេះជាសុខ តែត្រូវជួបការលំបាកព្រោះទំពា អាហារនោះ នេះជាទុក្ខ លំបាកលេប ក្រពះលំបាករំលាយអាហារ បរិភោគឆ្អែតពេករហូតហល់ លំបាកដេក លំបាកអង្គុយ គឺលំបាកសព្វបែបយ៉ាងសុទ្ធតែជាទុក្ខ ។ នេះគឺជាការលើកយកចំណុចតូចមួយមករៀបរាប់ដោយសង្ខេបឃើញថា សុខមានតិចណាស់ តែទុក្ខគឺមានច្រើនលើសលប់ លើសសុខរាប់សិបដង ។
ព្រោះហេតុនោះបានជាលោកឱ្យអប់រំចិត្តតាមផ្លូវធម៌ជារឿងសំខាន់បំផុតដើម្បីបន្ធូរបន្ថយការលំបាកបានខ្លះ ព្រោះព្រះធម៌ធ្វើឱ្យមនុស្សមានខន្តី មានចិត្តធ្ងន់ មានចិត្តស្រស់ថ្លា ពេញដោយបីតិ ធ្វើឱ្យមានមនុស្សអស់កង្វល់ មានចិត្តស្រឡាញ់រាប់អានគ្នា សាមគ្គីគ្នា ស្រុះស្រួលគ្នាជាឯកច្ឆន្ទ លែងមានចិត្តលោភលន់ លែងច្រណែនឈ្នានីស លែងហ៊ានបៀតបៀនគ្នា ហើយទុក្ខលំបាកផ្សេងៗទៀតក៏រសាយនាំជីវិតទៅរកសេចក្តីស្ងប់សុខបានច្រើន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ