ប្រវត្ដិរបាំរែងត្បូងនៅខេត្ដប៉ៃលិន
ខេត្ដប៉ៃលិន ៖ ទឹកដីប៉ៃលិនល្បីល្បាញទៅដោយរ៉ែត្បូង ហើយមានរបាំមួយប្រភេទហៅថា«របាំរែងត្បូង» គួរឱ្យចង់ទស្សនា ។ តើរបាំរែងត្បូងនេះមានប្រវត្ដិបែបណា?
ខេត្ដប៉ៃលិន ៖ ទឹកដីប៉ៃលិនល្បីល្បាញទៅដោយរ៉ែត្បូង ហើយមានរបាំមួយប្រភេទហៅថា«របាំរែងត្បូង» គួរឱ្យចង់ទស្សនា ។ តើរបាំរែងត្បូងនេះមានប្រវត្ដិបែបណា?
ខេត្ដប៉ៃលិន ៖ ទឹកដីប៉ៃលិនល្បីល្បាញទៅដោយរ៉ែត្បូង ហើយមានរបាំមួយប្រភេទហៅថា«របាំរែងត្បូង» គួរឱ្យចង់ទស្សនា ។ តើរបាំរែងត្បូងនេះមានប្រវត្ដិបែបណា?
លោក ព្រំ រដ្ឋា ប្រធានការិយាល័យសិល្បៈភាពយន្ដនៃមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចត្រសិល្បៈខេត្ដ រៀបរាប់ឱ្យដឹងទាក់ទិនប្រវត្ដិនៃរបាំរែងត្បូងកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា កាលដើមដំបូងឡើយមានព្រានព្រៃមួយក្រុមបានចេញពីផ្ទះក្នុងទឹកមុខញញឹម ព្រោះសង្ឃឹមថានឹងមានលាភដូចកាលពីមុនៗទៀត ។ ពេលចេញទៅដល់ក្នុងព្រៃ ពួកគេចែកផ្លូវគ្នារុករកសត្វព្រៃរៀងៗខ្លួន ។ ចំណែកពពួកសត្វកំពុងនាំកូនចៅដើររកស៊ី បានជួបប្រទះព្រាន ក៏រត់ប្រាសអាយុរៀងៗខ្លួន ។ ដោយហេតុនោះហើយព្រានវិញគិតក្នុងចិត្ដថា ថ្ងៃនេះដូចជាគ្មានសង្ឃឹមថា នឹងមានលាភដូចកាលពីមុនទេ ព្រោះសត្វដែលធ្លាប់រកស៊ីទាំងហ្វូងៗបាត់អស់គ្មានឃើញសូម្បីតែ១ក្បាល ។
ពួកព្រានអស់កម្លាំងពេក ព្រោះស្វះស្វែងរកសត្វតាំងពីព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ ក៏ស្រែកប្រកូកហៅគ្នីគ្នាថា «ហូបបាយសិនវើយ ចាំគិតទៀត»។ លុះពេលហូបបាយរួច នាំគ្នាសម្រាកមួយពុលបាយ រហូតលង់លក់រៀងៗខ្លួនទៅ ។ លោក ព្រំ រដ្ឋា បន្ដឱ្យដឹងទៀតថា ពេលកំពុងលង់លក់នោះ ស្រាប់តែពួកព្រានឮសំឡេងស្រែកខ្លាំងៗ ក៏ស្ទុះក្រោកឡើងទាំងស្រឡាំងកាំង និងដាស់គ្នីគ្នា រួចសួរពីម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀតថា «តើឯងឮសំឡេងស្រែកដូចគ្នាដែរឬទេ?» ។ ម្នាក់ទៀតប្រាប់ថា «មិនគ្រាន់តែឮសំឡេងទេ យើងឃើញទាំងស្រីវ័យចំណាស់មកឈរនៅចំពីមុខយើងទៀតផង» ។ ពួកព្រាននាំគ្នាអង្គុយគិតមួយសន្ទុះ ក៏មានម្នាក់សួរគ្នាថា «យ៉ាងម៉េចដែរវើយ» ម្នាក់ឆ្លើយថា «មិនកើតទេដឹង បើយើងឃើញដោយស្រស់ៗបែបនេះ» ។ និយាយចប់ ពួកគេសម្រេចចិត្ដបបួលគ្នាទៅផ្ទះវិញ ដើរបណ្ដើរនិយាយគ្នាបណ្ដើរ ហើយសម្រេចចិត្ដថា ឈប់ទៅព្រៃនោះទៀត ។
ប្រភពដដែលនិទានថា មួយខែក្រោយមក ពួកព្រានចាប់ផ្ដើមមុខរបរថ្មី ប្រកបដោយទឹកមុខញញឹមញញែម គឺមុខរបររែងត្បូង ។ ពួកគេក៏បបួលគ្នាទាំងហ្វូងសំដៅទៅកន្លែងគោលដៅដែលពួកគេនឹកឃើញតាមបណ្ដាំម្ចាស់ភ្នំ ហើយពួកគេនាំគ្នាអុជធូប បួងសួងសុំសេចក្ដីសុខ និងលាភសក្ការៈ ។ ក្រោយពីបួងសួងរួច ពួកគេនាំគ្នាចាប់ឧបករណ៍ ខ្លះជីក ខ្លះរែងត្បូង ។ ការខិតខំរបស់ពួកគេទទួលបានផលល្អដូចបំណង គឺពួកគេទទួលបានត្បូងខៀវ និងត្បូងក្រហម ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អ្នកស្រុកមានជំនឿលើបារមីម្ចាស់ភ្នំ ហើយជំនឿនេះជាប់រហូតដល់សព្វថ្ងៃគឺជឿលើបារមីលោកយាយយ៉ាត ដែលជាម្ចាស់ទឹកដី និងម្ចាស់ភ្នំនៅខេត្ដប៉ៃលិន ។ យោងតាមរឿងព្រេងនិទាននោះហើយ ទើបមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈខេត្ដរៀបចំចងក្រងជារបាំរែងត្បូងឡើង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ