តាមការពិចារណា សង្កេតយ៉ាងម៉ត់ចត់ចំពោះពាហិរសាសនា(សាសនាដទៃៗទៀតឬសាសនាខាងក្រៅ) វៀរលែងតែព្រះពុទ្ធសាសនាឃើញថា មេសាសនាទាំងនោះគេនិយមយកភាពអច្ឆរិយ ភាពអស្ចារ្យ សក្ដានុពល និងភាពវិជ្ជមានរបស់ព្រះគេមកបង្រៀនឲ្យមនុស្សសូត្រ ហើយណែនាំឲ្យមនុស្សជឿតាមពាក្យទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរនោះៗ គឺជាព្រះបន្ទូលពិតរបស់ព្រះគេ ព្រមទាំងមានការធានារ៉ាប់រងថា អ្នកជឿព្រះរបស់ពួកគេនឹងបានរួចចាកទុក្ខភ័យ ត្រូវបានព្រះដ៏បរិសុទ្ធនាំឲ្យទៅកើតក្នុងឋានសួគ៌ ។
គួរឱ្យឆ្ងល់ តើឯណាទៅស្ថានសួគ៌? តើព្រះទាំងនោះពិតជាអាចជួយសង្គ្រោះមនុស្សលោកទាំងឡាយបានដោយគ្រាន់តែជឿតាមមែនឬ? តើអ្នកអាចជឿបានទេថា បាបកម្មដែលអ្នកបានប្រព្រឹត្តដោយខ្លួនឯង ព្រះពិតជាចុះមកទទួលរងទុក្ខជំនួសបាន? តើអ្នកធ្លាប់ឮពាក្យថា ធ្វើល្អបានល្អ ធ្វើអាក្រក់បានអាក្រក់ ធ្វើបុណ្យបានបុណ្យ ធ្វើបាបបានបាប ឬពាក្យថា ដាំពូជបែបណាបានផ្លែផ្កាបែបនេះដែរទេ ?
ហេតុផលវាជាគូគ្នាយ៉ាងណា ការជឿលើសាសនាទាំងងងឹតងងល់ក៏ជាគូនៃការនៅប្រាសចាកសតិ ក្នុងការយល់ដឹងទ្រឹស្ដីកម្មផលដែរ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ