ទីពឹងនៅក្នុងលោកនេះ រកភាពមាំមួនមិនបានឡើយ ព្រោះអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងលោកនេះពិសេសគឺសេចក្ដីសុខ វាជារឿងដែលបានបន្លំភ្នែក បន្លំទឹកចិត្តយើងគ្រប់គ្នាតែប៉ុណ្ណោះ មិនបានជាទីពឹងសម្រាប់ជីវិតជារៀងរហូតឡើយ ។
ទីពឹងភរិយា ស្វាមី ឬទីពឹងកូន ចៅទាំងឡាយក៏មិនមែនជាទីពឹងដ៏ពិតប្រាកដដែរ ព្រោះសេចក្ដីប្រែប្រួលទៅនៃសត្វនិងសង្ខារតែងតែកើតមានជានិច្ច ដូច្នេះគ្មានអ្វីដែលអាចនឹងការពារមិនឲ្យមានការប្រែប្រួលនៅក្នុងរបស់អស់ទាំងនោះបានឡើយ។ សេចក្ដីប្រែប្រួលវានឹងកើតជាប្រាកដចំពោះវត្ថុដែលយើងកំពុងតែទីពឹងនោះឯង ម្ល៉ោះហើយវត្ថុអស់ទាំងនោះទៅជាបង្កឱ្យយើងយកជាទីពឹងលែងបាន ។
រ៉ឺម៉ក ម៉ូតូ ឡំប្រឺតា ឡានជាដើម មិនមែនមានន័យថាយកជាទីពឹងមិនបាននោះទេ តែវាមិនបានជាប់រហូតដល់ជាតិមុខទៀត ដល់ពេលដល់វេលាវាក៏វិនាស រលាយរលុបទៅឯងៗ។ មានមនុស្សជាច្រើន ដែលបានខកចិត្តអស់សង្ឃឹមចំពោះវត្ថុដែលធ្លាប់តែសង្ឃឹម តែបែរជាមិនបានជាទីពឹងទៅវិញ ធ្វើឱ្យជនពូកខ្លះទ្រាំមិនបានក៏សឹងតែឆ្កួតវង្វេងលែងយល់ដឹងខុសត្រូវក៏មាន នេះក៏មកពីមិនបានយល់ពីលក្ខណៈពិតនៃសាមញ្ញធម៌ ។
ទីពឹងដ៏ពិតប្រាកដ ដែលមិនមែនក្លែងក្លាយ មិនបោកប្រាស់ដល់សត្វទាំងឡាយក្នុងលោក គឺ មានតែព្រះធម៌មួយប៉ុណ្ណោះ ព្រោះព្រះធម៌ គឺជាមហាសំពៅដឹកចម្លងសត្វទាំងឡាយ ដាក់ដល់ត្រើយសុខដ៏ពិតប្រាកដ ។
សេចក្ដីសុខ ដែលកើតឡើងពីការបាននូវព្រះធម៌ជាទីពឹង គឺជាសេចក្ដីសុខដ៏ពិតប្រាកដ មិនធ្វើឲ្យអ្នកនោះខកចិត្តអស់សង្ឃឹម ឬសោកស្ដាយអ្វីឡើយ នេះជាសេចក្ដីពិតមិនមែនជាការក្រឡៃ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ