បើនិយាយទៅតាមផ្លូវវិន័យ មានលក្ខណៈតឹងតែងខ្លាំងណាស់សម្រាប់អ្នកបួសសូម្បីតែការនិមន្តតាមផ្លូវអនុញ្ញាតឱ្យមើលទៅមុខបានតែមួយជួរនឹម(ប្រហែលជាជាងពីរម៉ែត្រ)ប៉ុណ្ណោះ កាលបើសម្លឹងឱ្យលើសពីនេះនឹងត្រូវអាបត្តិ។ ព្រោះហេតុនោះព្រះអង្គលោកអប់រំអ្នកបួសឱ្យសង្រួមឥន្ទ្រិយ សង្រួមក្នុងសិក្ខាបទដើម្បីញុំាងបរិស័ទឱ្យជ្រះថ្លាផង និងដើម្បីរក្សាតម្លៃឧត្តមភេទឱ្យគង់វង្សផង ។
តទៅនេះជាបណ្តាំព្រះសម្ពុទ្ធចំពោះអ្នកបួសថា បព្វជិតមិនគប្បីនិមន្តទៅកាន់លំនៅឋានណាដែលគេមិនពេញចិត្ត មិនជ្រះថ្លា មិនគោរពរាប់អាននោះទេ ព្រោះនាំឱ្យអាប់ឱនដល់កិត្តិយសតម្លៃឧត្តមភេទ ។ ដោយសារតែបែបនេះ បព្វជិតគួរតែទៅកាន់ត្រកូលណាដែលគេជ្រះថ្លា គោរពបូជាទៅបានហើយ។ ចំណែកទីឋានដែលគួរចូលទៅរកៈ
១-គេក្រោកទទួលដោយសេចក្តីគាប់ចិត្ត
២-គេថ្វាយបង្គំដោយសេចក្តីគោរព
៣-គេឱ្យទីអង្គុយដោយសេចក្តីគាប់ចិត្ត
៤-គេមិនលាក់លៀមរបស់ដែលមាននៅក្នុងលំនៅឋាន
៥-គេមានវត្ថុច្រើនគេឱ្យច្រើន មានតិច ឱ្យតិច
៦-គេមានវត្ថុល្អ គេឱ្យវត្ថុល្អ គឺមានវត្ថុណាឱ្យវត្ថុនោះ
៧-គេឱ្យដោយគោរព ឱ្យដោយសេចក្តីពេញចិត្ត ។
ទោះជាយ៉ាងណាការរស់នៅរបស់អ្នកបួសជាប់ដោយអ្នកដទៃ ដូច្នេះដើម្បីទាញសទ្ធាចិត្តអ្នកស្រុកឱ្យចូលមករកនោះ ទាល់តែអ្នកបួសទាំងឡាយប្រតិបត្តិឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមធម៌វិន័យ គឺសង្រួមក្នុងឥន្ទ្រិយទាំង៦ ធ្វើតាមអភិសមាចារជាប់ជានិច្ច ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ