ប៉ាស្កាល់ប្រញាប់ប្រញាល់ពន្យល់ឳពុក ៖
«កូនកំពុងរកការទាក់ទងទៅមកដែលពុកមានប្រសាសន៍ប្រាប់កូនក្នុង«កង់ឡាន» និង«បួនជ្រុងទ្រវែង» នោះណាពុក ! » ។ «កង់ឡាន» និង«បួនជ្រុងទ្រវែង» ជាឈ្មោះដែលប៉ាស្កាល់ដាក់ឲ្យ៖«រង្វង់» និង«ចតុកោណកែង» ។
ដោយការព្យាយាមឲ្យសម្រេចតាមបំណងរបស់ខ្លួន ប៉ាស្កាល់ អាចសម្រេចបំណងប្រាថ្នានេះដោយជោគជ័យដែលអាចបញ្ជាក់លក្ខណៈមួយចំនួនទៀតរបស់រូប លើមូលដ្ឋាននៃការស្រាវជ្រាវស្តីពី «ច្បាប់» និង«បុព្វបទ»ដទៃទៀត ។ ពិសេសប៉ាស្កាល់អាចបកស្រាយបានពីច្បាប់ស្តីពីផលបូកមុំក្នុងត្រីកោណដោយវិធីដោយឡែករបស់ខ្លួនផ្ទាល់ ។
ឃើញដូចនេះឳពុកប៉ាស្កាល់រំភើបញាប់ញ័រ សប្បាយរីករាយរហូតស្រក់ទឹកភ្នែក ។ លោកបានសារសព្ទប្រាប់មិត្តភក្តិ៖ «កូនខ្ញុំនឹងក្លាយជាគណិតវិទូ ខ្ញុំទើបនឹងរកឃើញប្រការនេះក្នុងថ្ងៃនេះ ! »។
ឆ្នាំ១៦៣៩ ប៉ាស្កាល់ បានសរសេរនិក្ខេបបទវិទ្យាសាស្ត្រមួយទៀតដែលល្បីល្បាញឈ្មោះ «សម្មតិកម្មកោណ »។ នេះជាសម្មតិកម្មមួយយ៉ាងសំខាន់ក្នុងចំណោមសម្មតិកម្មមូលដ្ឋាននៃធរណីមាត្រចំណោល ។
អ្នកប្រាជ្ញ ដេកាត វាយតម្លៃខ្ពស់ចំពោះស្នាដៃនេះ ហើយបានដាក់ឈ្មោះថា «សម្មតិកម្មធំប៉ាស្កាល់» ។ គាត់បន្ថែមថា «ចំពោះស្នាដៃស្រាវជ្រាវបែបនេះ ទាល់តែអ្នកប្រាជ្ញធំៗទើបអាចសម្រេចបាន »។ ប៉ុន្តែស្នាដៃបែបនេះបានចាប់បដិសន្ធិឡើងនៅពេល ប៉ាស្កាល់ មានអាយុត្រឹមតែ១៦ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ។
ពេលឃើញឳពុុកឈ្ងោកក្បាល កោងខ្នងទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ជាមួយប្រមាណវិធីតួលេខរាប់រយ រាប់ពាន់ ប៉ាស្កាល់ តឹងចិត្តណាស់ ។ គេព្យាយាមពិចារណា ៖ «ត្រូវរិះរកវិធីណាមួយដើម្បីធ្វើឲ្យឳពុកធូរស្រាលអាចរំដោះខ្លួនរួចពីតួលេខដ៏ស្មុគស្មាញ រកកោះរកត្រើយពុំឃើញនេះ»។
ដូចនេះនៅឆ្នាំ១៦៤០ កូនប្រុសអាយុ១៧ឆ្នាំ ក៏បានសម្រេចបំណងរបស់ខ្លួន ហើយបានធ្វើអំណោយម៉ាស៊ីនបូកលេខ ដកលេខមួយដល់ឳពុកដែលជាម៉ាស៊ីនដ៏សាមញ្ញ តែផ្ទុកដោយសន្តានចិត្តដឹងគុណកតញ្ញូចំពោះឳពុកជានិច្ច ។
ដោយសារបំណងប្រាថ្នាដ៏ស្រួចស្រាល់ និងការព្យាយាម អំណត់តស៊ូក្នុងជីវិតគ្រប់បែបយ៉ាង ប៉ាស្កាល់ ក៏សម្រេចបានជោគជ័យយ៉ាងឧត្តុង្គឧត្តមក្នុងឆាកជីវិត ផ្សារភ្ជាប់នឹងស្នាដៃទាំងនេះ ។ ប៉ាស្កាល់ ត្រូវបានមនុស្សជំនាន់ក្រោយប្រតិស្ឋនាមជូនថា «គណិតវិទូដ៏មហិមា» តែម្តង ។ (ស្រង់ពីសៀវភៅថ្នាក់មធ្យមសិក្សានៃក្រសួងអប់រំ) ៕
ចុចអានភាគ១ ៖ មកតាមដានកុមារភាពដ៏អស្ចារ្យរបស់ ប៉ាស្កាល់ «គណិតវិទូដ៏មហិមា» ទើបដឹងថាអស្ចារ្យ
ចែករំលែកព័តមាននេះ