ខណៈព្រះពោធិសត្វកំពុងគង់នៅលើរតនបល្ល័ង្កហៀបនឹងត្រាស់ដឹងជាព្រះពុទ្ធទៅហើយ គ្រានោះ វសវត្តីមារអ្នកមានអំណាចលើសត្វលោកទាំងអស់បានប្រជុំពលមាររបស់ខ្លួនហើយបញ្ជាថា ពួកលោកចូរនិម្មិតខ្លួនជាភេទប្លែកៗ គួរឲ្យខ្លាចកាន់អាវុធផ្សេងៗក្នុងដៃ ហើយនាំគ្នាចូលទៅរកព្រះសិទ្ធត្ថឲ្យដូច រលកហូរចូលទៅ។ ចំណែកវសវត្តីមារខ្លួនឯង ជិះដំរីមេខលា ដែលមានកម្ពស់១៥០យោជន៍…
ខណៈព្រះពោធិសត្វកំពុងគង់នៅលើរតនបល្ល័ង្កហៀបនឹងត្រាស់ដឹងជាព្រះពុទ្ធទៅហើយ គ្រានោះ វសវត្តីមារអ្នកមានអំណាចលើសត្វលោកទាំងអស់បានប្រជុំពលមាររបស់ខ្លួនហើយបញ្ជាថា ពួកលោកចូរនិម្មិតខ្លួនជាភេទប្លែកៗ គួរឲ្យខ្លាចកាន់អាវុធផ្សេងៗក្នុងដៃ ហើយនាំគ្នាចូលទៅរកព្រះសិទ្ធត្ថឲ្យដូច រលកហូរចូលទៅ។ ចំណែកវសវត្តីមារខ្លួនឯង ជិះដំរីមេខលា ដែលមានកម្ពស់១៥០យោជន៍ និមិត្តដៃ ១០០០ កាន់អាវុធនានា ហើយតម្រង់មករកព្រះពោធិសត្វ។ ចំណែកបរិស័ទរបស់ខ្លួនកាន់យកអាវុធផ្សេងៗគ្រប់ដៃមានដាវ កាំបិត ព្រួញ និងលំពែងជាដើម ពាក់ភួងពស់ យកមាត់បៀមពិស ផ្លុំភ្លើង ចេញពីមាត់ មានកាយអាក្រាត សម្បុរកខ្វក់និម្មិតភេទផ្សេងៗ ដូចជា តិរច្ឆាន ប្រេត មានតែគ្រោងឆ្អឹងជាដើម ធ្វើរូបប្លែកៗគួរឲ្យខ្លាចទៅឡោមព័ទ្ធ ជុំវិញព្រះពោធិសត្វ។
កាលវសវត្តីមារចូលទៅជិតព្រះបរមពោធិសត្វយ៉ាងនេះហើយ ទេវតាទាំងឡាយ មានសក្កទេវរាជ ព្រះព្រហ្មជាដើម សូម្បីត្រឹម១អង្គដែលអាចស្ថិតនៅទីនោះក៏មិនមានឡើយ នាំគ្នារត់ចេញទៅទីដទៃៗយកតែប្រាសអាយុរៀងៗខ្លួន។ ក្នុងគ្រានោះ មារបានបណ្ដាលជាភ្លៀង៨ ប្រការ ដើម្បីញ៉ាំងភ័យឲ្យកើតឡើងដល់ព្រះពោធិសត្វគឺៈ
១-បណ្ដាលឲ្យកើតខ្យល់ព្យុះដែលមានសន្ទុះយ៉ាងខ្លាំង អាចបក់បោកដើមឈើឲ្យរលំ បក់ថ្មឲ្យប៉ើង អាចបណ្ដាលឲ្យរបើកដំបូលផ្ទះដែលមានកំពូលបាន តែមិនអាចធ្វើសូម្បីត្រឹមតែជាយចីវរ ព្រះពោធិសត្វឲ្យកម្រើកបានឡើយ ។
២-បណ្ដាលឲ្យកើតធ្លាក់គ្រាប់ភ្លៀងធំៗ មកលើព្រះពោធិសត្វ តែមិនអាចធ្វើសូម្បីឲ្យទទឹកជាយចីវរ ព្រះពោធិសត្វបានឡើយ ។
៣-បណ្ដាលឲ្យកើតភ្លៀងរភ្លើងថ្ម ដែលមានកម្ដៅដ៏ក្តៅរាប់ម៉ឺនអង្សាធ្លាក់ចុះមកលើ ព្រះពោធិសត្វ តែរងើកភ្លើងថ្មនោះក្លាយទៅជាកម្រងផ្កាទៅវិញ។
៤-បណ្ដាលឲ្យកើតភ្លៀងអាវុធមុខមួយ អាវុធមុខពីរ មានសរ លំពែង និងដាវជាដើម ធ្លាក់ចុះពីព្ធដ៏អាកាស មកលើព្រះពោធិសត្វ តែក្លាយទៅជាភួងផ្កាម្លិះជាដើម រោយរាយធ្លាក់ចុះមកវិញ។
៥-បណ្ដាលឲ្យកើតភ្លៀងអណ្ដាតភ្លើង ធ្លាក់ចុះពីអាកាស មកលើព្រះពោធិសត្វ ស្រាប់តែក្លាយជាលម្អិតខ្លឹមចន្ទន៍ធ្លាក់ចុះមកវិញ ។
៦-បណ្ដាលឲ្យភ្លៀងខ្សាច់ក៏ក្ដៅគគុកធ្លាក់ចុះមក ក៏ក្លាយទៅជាកេសរផ្កាធ្លាក់ចុះមកវិញ។
៧-បណ្ដាលឲ្យកើតភ្លៀងភក់ធ្លាក់ចុះមក ភ្លៀងភក់នោះមានកម្ដៅយ៉ាងស្រាប់តែក្លាយទៅជាភក់មានក្លិនក្រអូបទៅវិញ ។
៨-បណ្ដាលឲ្យកើតគប់ភ្លើងជាច្រើនធ្លាក់ចុះមក កម្ទេចភ្លើង និងផ្សែងភ្លើងពាសពេញអាកាស រន្ទះបាញ់លាន់ឮកក្រើករំពើក ញាប់ញ័រពេញអាកាសា ក្លាយទៅជាគ្រឿងសក្ការបូជាដ៏ប្រណីតទៅវិញ ។
កាលមារាធិរាជមិនអាចធ្វើអ្វីចំពោះព្រះពោធិសត្វបាន ក៏មានបំណងចូលទៅកាត់ព្រះសីសៈព្រះមហាបុរស ទើបចាប់ចក្រាវុធគប់សំដៅទៅរកព្រះអង្គ ស្រាប់តែអាវុធនោះបានធ្លាក់ចុះជិតព្រះបាទ ដូចជាសំពត់ជូតព្រះបាទព្រះអង្គទៅវិញ។ ព្រះពោធិសត្វសម្លឹងមើលមារ និងសេនារបស់មារដោយមេត្តាចិត្ត ប្រៀបដូចបិតាសម្លឹងមើលមុខបុត្រ ។
គ្រានោះព្រះពោធិសត្វពោលចំពោះមារថា ម្នាលមារល្ងង់អ្នកឯងមិនដឹងខ្លួនឯងជាទោសៈរបស់យើងសោះ។ អ្នកឯងជិះដំរីមេខលា មានសេនាដ៏ច្រើនមានបំណងចង់ឲ្យយើងឃ្លាតចាកទីនេះ អ្នកឯងមិនអាចធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចាកបល្ល័ង្កនេះបានឡើយ ។
ខណៈនោះ ផែនដីដ៏ធំនេះក៏កក្រើករំពើកញាប់ញ័រ មានសំឡេងលាន់ឮកឹកកងពេញអាកាស ផ្គររន្ទះក៏លាន់ឮឡើង ដូចជាគ្របសង្កត់ភ្នំទាំង៧។ ផ្ទៃចក្កវាឡទាំងមូលក៏លាន់ឮឡើងកក្រើកអាកាសាបណ្តាលឱ្យវសវត្តីមារស្ថិតនៅក្នុងរវាងផែនដី និងអាកាសភិតភ័យក៏គ្រវែងអាវុធ ១០០០ ចោលក្នុងទីនោះ ហើយគេចចេញបាត់តែម្តង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ