បន្ទាប់ពីព្រះបរមពោធិសត្វទ្រង់ទទួលមធុបាយាសពីនាងសុជាតាហើយ ទ្រង់កាន់ភោជនៈមាស នោះយាងទៅកាន់មាត់ស្ទឹងនេរញ្ជរា ហើយព្រះអង្គទ្រង់កាន់ភាជន៍មាសតម្រង់ទៅកំពង់ទឹកឈ្មោះ សុប្បតិដ្ឋៈហើយទ្រង់យាងចុះ ស្រង់ទឹករួចហើយទ្រង់ឡើងមកវិញ យាងទៅគង់ក្រោមម្លប់ឈើមួយ ដ៏សែនត្រជាក់ គួរជាទីសប្បាយ។ ពេលនោះ ព្រះអង្គពូតមធុបាយាសជាដុំៗចំនួន ៤៩ពំនូត ហើយទ្រង់ឆាន់មធុបាយាសនូវត្រង់កំពង់ស្ទឹងនេរញ្ជរានោះឯង។
នៅពេលព្រះអង្គឆាន់ស្រេចហើយ ទ្រង់លើកភាជន៍មាសឡើង ព្រមជាមួយនឹងការអធិដ្ឋានថា ប្រសិនបើក្នុងថ្ងៃនេះ អាត្មាអញបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ សូមឲ្យភោជន៍មាសនេះ អណ្ដែតបញ្ច្រាសក្រសែទឹក ហើយព្រះអង្គក៏បោះភោជន៍មាសចូលទៅក្នុងទឹកនេរញ្ជរា ស្រាប់តែភាជន៍មាសនោះ អណ្ដែតបញ្ច្រាសខ្សែទឹកមែន ហើយក៏បានលិចចុះទៅចំទីលំនៅរបស់កាលនាគរាជគឺជ្រៀតនៅពីក្រោមភាជន៍មាសរបស់ព្រះពុទ្ធមុនៗបីអង្គទៀត ។
គ្រានោះ ព្រះពោធិសត្វគង់សម្រាកក្នុងវេលាថ្ងៃ ក្នុងព្រៃសាលព្រឹក្សដែលគួរជាទីរីករាយមានពណ៌ខៀវស្រស់ មានក្លិនក្រអូបយ៉ាងក្រៃលែង ជិតមាត់ស្ទឹងនេរញ្ជរា ទ្រង់បំពេញព្យាយាមរហូតកើតសមាបត្តិ ៨ និងអភិញ្ញា ៦ ហើយព្រះអង្គក្រោកពីព្រៃសាលវ័ន យាងទៅតាមផ្លូវ សោត្ថិព្រាហ្មណ៍ជាអ្នករកស្មៅ កាន់ស្បូវស្គាមកថ្វាយស្បូវស្គា៨ក្ដាប់ចំពោះព្រះអង្គ។ ព្រះពោធិសត្វទទួលយក ស្បូវស្គា ហើយស្ដេចយាងចូលទៅកាន់ដើមពោធិព្រឹក្ស ដែលមានម្លប់ត្រជាក់ មានស្លឹកត្រសាយត្រសុំ ខ្យល់បក់មកប៉ះរវិចៗ ព្រះអង្គយាងទៅគង់បែរព្រះភ័ក្ត្រទៅទិសខាងត្បូង ខាងលិច ខាងជើង ផែនដីក៏ញាប់ញ័រឡើងដូចជាតំណក់ទឹកនៅលើស្លឹកឈូក មហាបុរស ទ្រង់ត្រិះរិះថា ស្ថានទីនេះមិនអាចញ៉ាំងគុណវិសេសឲ្យកើតឡើង ដល់អាត្មាអញឡើយ ទើបបែរទៅទិសបូព៌ មិនញាប់ញ័រអ្វីឡើយ។ មហាបុរសកំណត់ក្នុងចិត្តថា ទីនេះជាទីកម្ចាត់កិលេសពិតប្រាកដទើបទ្រង់ឈរចាប់ចុងស្បូវស្គាអង្រួនដាក់លើដី។
ខណៈនោះស្រាប់តែស្បូវស្គានោះក្លាយទៅជារតនបល្ល័ង្កដែលមានកម្ពស់ប្រមាណ ១៤ ហត្ថដូចគេវេញចូលគ្នាដ៏ស្អាតវិចិត្រ។ មហាបុរសគង់ពែនព្រះភ្នែនលើរតនបល្ល័ង្កនោះ ទ្រង់អធិដ្ឋានសេចក្ដីព្យាយាមមានអង្គ៤ ដោយទ្រង់ត្រិះរិះថា សាច់ ស្បែក សរសៃ ឆ្អឹង និងឈាមក្នុងរាងកាយ នឹងរីងស្ងួតទៅក៏ដោយ បើយើងមិនបានចាក់ធ្លុះនូវវត្ថុ ដែលបុគ្គលគប្បីចាក់ធ្លុះដោយកម្លាំងរបស់បុរស ដោយការព្យាយាមទេ អាត្មាអញ់នឹងមិនចុះចេញពីបល្ល័ង្កនេះជាដាច់ខាត ។
ព្រះពោធិសត្វគង់បែរព្រះភ័ក្ត្រទៅទិសខាងកើត ព្រះបិដ្ឋិ(ខ្នង)ព្រះអង្គបែរទៅទិសខាងលិចនាដើមមហាពោធិព្រឹក្ស ដែលមានខ្នាតប្រមាណ៥០ហត្ថ ហាក់បីដូចជាមាស មានមែកដូចឆត្រកែវមណីបាំងពីខាងលើបណ្ដូលពោធិ ធ្លាក់ចុះមកលើចីវរ ដែលមានពណ៌ដូចជាដុំមាស ទីនោះមានពន្លឺរុងរឿងដូចកែវចរណៃដែលគេដាក់ទុកក្នុងផែនមាស ហើយព្រះអង្គចូលឈានរហូតបានសម្រេចធម៌ត្រាស់ដឹងជាព្រះពុទ្ធក្នុងទីនោះ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ