រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អ្នកប្រកបរបរលក់កូនមាន់កូនទាដែលដឹកតាមម៉ូតូម្នាក់បាននិយាយថា របរមួយនេះតូចតាច តែបានប្រាក់ចំណេញគួរសម ទាស់ត្រង់ថា មានការរិះគន់បន្ដិចពីបុគ្គលមួយចំនួន ដោយអ្នកខ្លះលើកឡើងថា « មុខរបរឲ្យគរគោក បែរជាមកលក់ជីវិតគេទៅវិញ »។
បុរសមានស្រុកកំណើននៅខេត្តតាកែវឈ្មោះ ធី គឹមសាន ដែលកំពុងដឹកកូនសត្វទាំងនេះតាមម៉ូតូ បានរៀបរាប់ថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ លោកដើរលក់កូនមាន់កូនទាដែលទើបញាស់បាន១អាទិត្យ ឬលើសពីនេះ ទៅឲ្យកសិករតាមបណ្ដាភូមិស្រុកនានាដើម្បីចិញ្ចឹមជាលក្ខណៈគ្រួសារ ។
លោកគឹមសាន និយាយថា ៖« របរនេះតូចតាចទេ តែបានប្រាក់ចំណេញគួរសម គ្រាន់តែរងការរិះគន់ និងសើចចំអកខ្លះៗពីមនុស្សមួយចំនួន » ។ លោកថា ៖« ពាក្យសម្ដីដែលគេនិយាយនោះច្រើនថាខ្ញុំនេះបានចំណេញលើជីវិតសត្វ ហើយអ្នកខ្លះថា ដូចខ្វះមុខរបររកស៊ីណាស់ បែរជាយកជីវិតសត្វមកដើរលក់បែបនេះទៅវិញ ។ យ៉ាងនេះក្ដី ពាក្យរិះគន់ និងការសើចចំអកនោះ វាស៊ាំត្រចៀកខ្ញុំអស់ទៅហើយ ប៉ុន្ដែមនុស្សម្នាក់ៗមានការយល់ឃើញផ្សេងៗគ្នា ខ្ញុំមិនចាប់អារម្មណ៍ទេ អ្វីដែលសំខាន់គឺខ្ញុំលក់ទាំងរស់ មិនមែនសម្លាប់ឯណា ហើយក៏មិនមែនជារបរទុច្ចរិតដែរ »។
កាលពីមុន បន្ទាប់ពីធ្វើស្រែចម្ការរួច លោកគឹមសាន បានរត់ម៉ូតូឌុបដើម្បីរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ប៉ុន្តែរបររត់ម៉ូតូឌុបនេះមិនសូវកាក់កបទេ ហើយប្រឈមនឹងឧបសគ្គជាច្រើន ទើបសម្រេចចិត្តបោះបង់វាចោល និងងាកមកលក់កូនមាន់កូនទានេះវិញដោយគិតមកដល់ពេលនេះមានរយៈពេល៥ឆ្នាំហើយ ។ លោកបន្តថា ការផ្លាស់ប្ដូរមកលក់កូនមាន់កូនទានេះ ឃើញថាទទួលបានប្រាក់ចំណូលល្អប្រសើរ អាចដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារបានមួយចំណែក ។
បុរសអាយុ៣៨ឆ្នាំ រូបនេះ បន្ដថា ៖« ប្រាក់កម្រៃដែលបានពីមុខរបរនេះ គឺជាការបញ្ចេញកម្លាំងញើសឈាមសុទ្ធសាធ ។ បើទោះជាតិចឬច្រើនក្ដី ក៏ខ្ញុំពេញចិត្តដែរ និងមិនខ្មាសអៀនឡើយ » ។ លោកបន្តថា ៖« ខ្ញុំបានប្រមូលទិញកូនទាកាប និងកូនមាន់ពីតាមផ្ទះអ្នកភូមិ ដែលទិញម្តងៗបានពី៥០០ទៅ៧០០ក្បាល ទើបដឹកដើរលក់ ហើយពេលខ្លះបានទិញពីកសិដ្ឋានដែលមានភ្ញាស់កូនលក់ផងដែរ » ។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ លោក សុខា វុទ្ធី អាយុ៣៤ឆ្នាំ មានទីលំនៅក្នុងភូមិត្រពាំងសាលា ឃុំត្រពាំងសាលា ស្រុកបន្ទាយមាស ខេត្តកំពត ឲ្យដឹងថា លោកបានចាប់យកមុខរបរនេះជិត៣ឆ្នាំហើយ ដោយទទួលទិញកូនទា និងកូនមាន់ពីកសិដ្ឋានធំមួយ ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅឃុំស្រែននោង ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ ។
លោកបន្តថា កសិដ្ឋាននេះភ្ញាស់ពងទា និងពងមាន់ សម្រាប់លក់ចែកចាយគ្រប់ទីកន្លែង ហើយមិនមែនមានតែលោកទេ ដែលទៅទិញយកមកលក់បន្តនោះ គឺមានច្រើននាក់ណាស់ដែលប្រកបរបរនេះ ។ ពេលខ្លះ បើទៅយឺតពេលតែបន្តិច គឺអស់ហើយ អត់មានកូនមាន់ កូនទា លក់ឡើយ ។
លោកនិយាយថា ៖« ខ្ញុំទិញម្ដងៗចាប់ពី៥០០ ទៅ៦០០ក្បាលសម្រាប់ដឹកដើរលក់នៅថ្ងៃធម្មតា ប៉ុន្តែមានថ្ងៃខ្លះ អាចឡើងដល់១ពាន់ក្បាល ឬលើសពីនេះ ប្រសិនបើមានអ្នកកុម្មង់ទិញយកទៅចិញ្ចឹមច្រើន ។ ចំណែកពេលវេលាដែលត្រូវដឹកដើរលក់វិញមិនទៀងទាត់ឡើយ ជួនកាល ២ឬ៣ថ្ងៃទើបលក់អស់ និងបានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ប៉ុន្តែបើប៉ះចំថ្ងៃហេងវិញ គ្រាន់តែ១ថ្ងៃ គឺដាច់អស់គ្មានសល់ក៏មានដែរ»។
លោកបន្តថា សម្រាប់ការលក់ចេញ គឺកូនទា១ក្បាលថ្លៃ១.៥០០រៀល និងកូនមាន់១ក្បាលថ្លៃ២.៥០០រៀល ប៉ុន្តែក៏មានអតិថិជនខ្លះសុំចុះថ្លៃខ្លះដែរ ។ បើទូទាត់លើការចំណាយផ្សេងៗដូចជា ការហូបចុក និងចាក់សាំងម៉ូតូ គឺនៅសល់មិនច្រើនទេ ។ ចំណែកតម្លៃទិញចូល លោកសុំលាក់ មិនប្រាប់ឡើយ ។
លោកបន្ថែមថា លោកបានជិះម៉ូតូដើរលក់កូនមាន់ និងកូនទាឆ្ងាយៗណាស់ ហើយហូបបាយកញ្ចប់ និងគ្មានលទ្ធភាពជួលផ្ទះសំណាក់ស្នាក់នៅទេ គឺយប់ត្រង់ណា សុំសាលាបុណ្យអ្នកភូមិស្នាក់នៅទីនោះ១យប់សិន ។ លុះព្រឹកឡើង ទើបចេញដំណើរលក់នៅកន្លែងផ្សេងបន្តទៀត។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ លោកក៏ធ្លាប់ទទួលរងនូវការរិះគន់ និងការពេបជ្រាយខ្លះៗពីអ្នកដទៃដែរ ប៉ុន្តែលោកមិនខ្វល់ទេ សំខាន់នេះជាមុខរបរសុចរិត គ្មានការភិតភ័យ និងត្រូវខ្មាសអៀនអ្នកណាឡើយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ