អង្ករសំរូប គឺជាប្រភេទអង្ករដែលគេគ្រាន់តែយកចេញនូវសំបកខាងក្រៅរបស់ស្រូវ (អង្កាម) នៅពេលកិន តែសំបកខាងក្នុង (Aleuron Layer) និងពន្លកស្រូវត្រូវ បានរក្សាទុក ។ ដូច្នេះសារធាតុសំខាន់ៗដែល មានប្រយោជន៍សំរាប់សុខភាពមនុស្សមិន ត្រូវបានបាត់បង់តាមរយៈការកិននោះទេ គឺវា នៅជាអង្ករទាំងមូលតែម្ដង (Whole Grain)។ ជាទូទៅអង្ករសំរូបមានពណ៌ត្នោត ខុសពីអង្ករសំរិតដែលមានពណ៌ស។ បច្ចុប្បន្ន អង្ករសំរូបកំពុងតែទទួលបាននូវការពេញនិយមក្នុងចំណោមអតិថិជន អ្នកបរិភោគនៅ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ។ អង្គការសេដាកបាន និងកំពុងតែធ្វើយុទ្ធនាការអប់រំ និងបង្កើនការយល់ដឹងស្ដីពីអត្ថប្រយោជន៍នៃអង្ករសំរូបនេះ។
លោកបណ្ឌិតយ៉ង សាំងកុមារ ប្រធានអង្គការសេដាក ដែលបានសិក្សាស្រាវជ្រាវលើអង្ករសំរូបបានអះអាងថា ការបាត់បង់នូវសំបកខាងក្នុង និងពន្លកស្រូវនាំមកនូវការបាត់បង់សារធាតុជាច្រើនដែលមានសារសំខាន់សំរាប់សុខភាពរបស់មនុស្សដូចជា សារធាតុវីតាមីន សារធាតុរ៉ែមួយចំនួន សារធាតុប្រូតេអ៊ីន និងសារធាតុសរសៃ (Fibre) ជាដើម ។
វិទ្យុសំលេងសហរដ្ឋអាមេរិក (វីអូអេ) បានផ្សាយនៅថ្ងៃទី១១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១០ ឱ្យដឹងថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយដែលធ្វើតេស្ដទៅលើបុរសចំនួនជាង៣៩.០០០នាក់ និងស្ដ្រីចំនួនជាង១៥៧.០០០នាក់ឱ្យដឹងថា អ្នកដែលទទួលទានបាយស៥ដងក្នុងមួយអាទិត្យ ឬច្រើនជាងនេះមានការកើនគ្រោះថ្នាក់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ដល់ទៅ១៧% ប៉ុន្ដែចំពោះអ្នកទទួលទានបាយអង្ករសំរូប២ដង ឬច្រើនជាង២ដងក្នុងមួយអាទិត្យ មានការកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់១១%នៃការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២។ ការសិក្សាបន្ដថា ការជំនួសអង្ករសំរិត ដោយប្រើអង្ករសំរូបនោះអាចបន្ទាបគ្រោះថ្នាក់៣៦%នៃការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២។ អង្គការសុខភាពពិភពលោកនិយាយថា មនុសច្រើនជាង២២០លាននាក់នៅពាសពេញពិភពលោកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ។
យោងទៅតាមអត្ថបទមួយចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្ដី Hiduism Today (ឆ្នាំ២០០១) គេបានអះអាងថា អង្ករសំរូបមានសារធាតុសំខាន់ៗច្រើន បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអង្ករសំរិត។ សារធាតុទាំងនោះរួមមាន វីតាមីន E ច្រើនជាង២០៣%, វីតាមីន B6 ច្រើនជាង១៨៥%, សារធាតុ Magnesium ច្រើនជាង ២១៩%, សារធាតុប្រូតេអ៊ីនច្រើនជាង១៩% និងសារធាតុសរសៃ (Fibre ) មានច្រើនជាងចំនួន៣៤៩%។
តាមប្រភពទស្សនាវដ្ដីដដែលនេះបាន សរសេរថា ចំពោះអ្នកដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ការហូបអង្ករសំរូបប្រសើរជាងការហូបអង្ករសំរិតដោយសារអង្ករសំរិតនៅពេលចូលក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារវាបំលែងទៅជាគ្លុយកូស លឿនពេកដែលនាំឱ្យរាងកាយមានប្រតិកម្មឡើងខ្លាំងជាមួយជាតិអ៊ីនសូលីន ។
អ្នកស្រី ណែត វិបុល បច្ចុប្បន្នមានអាយុ ៥០ឆ្នាំ រស់នៅរាជធានីភ្នំពេញបានហូបអង្ករសំរូបដែលទិញពីផ្សារអង្គការសេដាកអស់ រយៈពេលជាង២ឆ្នាំមកហើយ ។ អ្នកស្រីបាន ធ្វើការសង្កេតឃើញថា ជំងឺឈឺចុកឆ្អឹងឆ្អែង ជាពិសេសនៅត្រង់ក្បាលជង្គង់មានលក្ខណៈ ប្រសើរឡើងក្រោយពីបានហូបអង្ករសំរូប ។ កន្លងមក អ្នកស្រីបានចំណាយលុយជាច្រើន ដើម្បីទិញថ្នាំព្យាបាលជំងឺឈឺឆ្អឹងឆ្អែងនេះ ប៉ុន្ដែបច្ចុប្បន្នបានកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថ្នាំមកកំរិតមួយតិចតួចបំផុត ។
ចំណែកឯអ្នកស្រី លឹម ស្រីមុំ រស់នៅរាជធានីភ្នំពេញដូចគ្នាមានចំណាប់អារម្មណ៍ ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងអ្នកស្រី ណែត វិបុល ដោយបញ្ជាក់ថា អ្នកស្រីបានទទួលទានអង្ករសំរូបរបស់ផ្សារអង្គការសេដាកជិត២ឆ្នាំមកហើយ។ ការកត់សំគាល់របស់អ្នកស្រីគឺថា ជំងឺឈឺឆ្អឹងខ្នង និងឈឺសន្លាក់ដៃជើងមានលក្ខណៈល្អប្រសើរឡើងក្រោយពីបានហូបអង្ករសំរូប។
អ្នកស្រីមុំបានមានប្រសាសន៍បន្ដថា អ្នកស្រីមានការអន់ថយនូវការឈឺចុកចាប់ឆ្អឹង ឆ្អែងមិនសូវនឿយហត់ច្រើន និងមានកំលាំងមាំមួនជាងមុនច្រើន ដោយអ្នកស្រីបានកត់ សំគាល់ និងគូសបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា គឺដោយសារគុណប្រយោជន៍នៃការទទួលទានអង្ករសំរូប ។
តើធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីដាំអង្ករសំរូបបានល្អប្រសើរ ? បច្ចុប្បន្ននិន្នាការអ្នកហូបអង្ករសំរូបមានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សំគាល់ ប៉ុន្ដែអតិថិជនដែលបានទទួលទានអង្ករសំរូបមានចំណាប់អារម្មណ៍ថា វាមានលក្ខណៈពិបាកហូបបន្ដិចនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូង ដោយពេលហូបទៅវាមានលក្ខណៈស្កៀបខុសពីអង្ករសំរិត ។ យើងត្រូវការពេល១ទៅ២ខែដើម្បីឱ្យការហូបបាយអង្ករសំរូបមានលក្ខណៈល្អប្រសើរ។
លោកបណ្ឌិតយ៉ង សាំងកុមារ បានធ្វើការណែនាំខ្លះអំពីរបៀបដាំបាយអង្ករសំរូបឱ្យមានលក្ខណៈល្អប្រសើរដូចខាងក្រោម អង្ករត្រូវត្រាំទឹករយៈពេល១០ទៅ១៥នាទីដើម្បីឱ្យសំបកអង្ករមានលក្ខណៈទន់ ។ ការធ្វើរបៀបនេះវាធ្វើឱ្យបាយមានលក្ខណៈទន់ល្អ ។ ដើម្បីឱ្យបាយដាំហើយមានលក្ខណៈទន់ល្អ ហើយពេលហូបមិនសូវស្កៀប យើងអាចលាយអង្ករសំរិតបញ្ចូលខ្លះ ។ កំរិតលាយ អង្ករសំរិតចូលអាចមានដូចជា៣០%, ៥០% ឬ៧០% ដែលអាស្រ័យទៅតាមចំណូលចិត្ដរបស់យើង។ ការប្រើប្រាស់ទឹកក៏ជាកត្ដាមួយសំខាន់ផងដែរ។ លោកបណ្ឌិតបញ្ជាក់ថា ការដាំអង្ករសំរូប ត្រូវប្រើប្រាស់ទឹកឱ្យច្រើនជាងការដាំបាយអង្ករសំរិត ។ វាអាចធ្វើឱ្យបាយមានលក្ខណៈទន់ល្អងាយស្រួលហូប ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ