បច្ចុប្បន្ននេះមានមនុស្សមិនតិចទេដែលកំពុងស្វែងរកកិត្តិយស បុណ្យស័ក្តិ ទ្រព្យធនដោយអ្នកខ្លះចង់បានល្បីឈ្មោះក៏ចុះផ្សាយពីសកម្មភាព ឬរូបភាពរបស់ខ្លួននៅតាមបណ្តាញសង្គមហូរហែ ។
អ្នកខ្លះចង់បានយសក៏រៀបចំ ពិធីជប់លៀងណាមួយដើម្បីយកចិត្តអ្នកធំ ព្រោះប្រាថ្នាចង់បាននូវកិត្តិយស បុណ្យស័ក្តិផ្ទាល់ខ្លួន។ ឯអ្នកខ្លះទៀតរៀបចំធ្វើពិធីអ្វីមួយយ៉ាងឱឡារិក មានពិធីរាប់បាត្រជាដើម ប៉ុន្តែគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះជនក្រខ្សត់ដែលកំពុងស្រេកឃ្លាននៅជុំវិញខ្លួនរបស់គេទាល់តែសោះ ដែលអាចចាត់ថា វាជាកំហុសមួយធំធេងណាស់ នេះគឺជាចំណុចខ្សោយរបស់មនុស្ស។
ចំណែកមនុស្សខ្លះទៀតចូលចិត្តនិយាយអួតអាង ដើម្បីបាននូវកិត្តិយស ឬគុណសម្បត្តិ ប៉ុន្តែកិត្តិយស ឬគុណសម្បត្តិទាំងនោះមិនមែនបានមកដោយការអួតអាងនោះទេ វានឹងកើតឡើងសមទៅនឹងសមត្ថភាព និងការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ។
ពេលដែលមានពន្លឺចាំងមក មនុស្សយើងតែងមានស្រមោលលេចឡើងជាមួយដែរ បើយើងខំប្រឹងដេញចាប់ស្រមោលនោះ ពិតជាចាប់មិនបានឡើយ តែបើយើងមិនតាមចាប់ទេ ស្រមោលនោះក៏មិនបានឃ្លាតទៅណាឆ្ងាយពីយើងដែរ គឺតែងតែនៅជាប់តាមយើងជានិច្ច។
ត្រង់សេចក្តីនេះសបញ្ជាក់ថា ការមានយស អត់យស អ្នកមានទ្រព្យ អ្នកអត់ទ្រព្យរមែងកើតមានដល់មនុស្សនៅក្នុងសង្គម មិនអាចអត់ម្ខាង មានម្ខាងបានទេ ព្រោះហេតុនោះបានជាលោកឱ្យមានសេចក្តីសន្តោសធ្ងន់ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ