ការដែលបុគ្គលមានមិត្តនិយាយចាក់បណ្តោយផ្គាប់ចិត្តយកតែមុខមាត់ទោះជាមិត្តធ្វេសប្រហែសក៏មិនប្រាប់ មិនដាស់តឿន បុគ្គលបែបនេះដូចយល់ព្រមឲ្យមិត្តធ្វើបាប ប្រព្រឹត្តខុសបន្តទៀត។ មនុស្សណាដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងធ្វើនូវបាបកម្ម មានការប្រព្រឹត្តខុសក្នុងអំពើអ្វីមួយជាដើម ដើម្បីផ្កាប់ចិត្តយើង ក៏ដូចរុញយើងឱ្យទៅកើតក្នុងឋាននរក ប្រេត ដូច្នេះដែរ ។
ជាការពិតណាស់ពាក្យសរសើរនៅក្នុងលោកនេះមានច្រើនណាស់ ហើយវាជាគ្រឿងនាំឲ្យស្រវឹង នាំឲ្យវង្វេងដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត។ មានមនុស្សច្រើនណាស់ដែលស៊ីជោរ ទីបំផុតត្រូវបរាជ័យក្នុងការងាររបស់ខ្លួន ព្រោះតែការមិនកែប្រែនូវចំណុចខ្សោយរបស់ខ្លួន ។
តាមពិតមនុស្សយើងមិនមែនល្អបរិសុទ្ធដោយសារពាក្យសរសើរ ឬសម្តីបញ្ជោរនោះទេ ទោះជាពេលខ្លះ បានធ្វើឲ្យយើងមានកម្លាំងចិត្តខ្លាំងក្លាក្នុងការងារដោយសារពាក្យសរសើរក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងជាមនុស្សល្អបរិសុទ្ធពិតនោះ ក៏ព្រោះតែយើងមានការងារប្រាសចាកទោសឯណោះទេតើ មិនមែនដោយសារគេបញ្ជោរថាយើងល្អ យើងក៏ល្អតាមមាត់គេថានោះទេ។
បើមនុស្សអាក្រក់ឬល្អតាមតែពាក្យគេវិញនោះ សូម្បីព្រះសម្ពុទ្ធក៏មិនរួចទោសដែរ តែនេះពុំមែនដូច្នោះឡើយ មានតែការងារប៉ុណ្ណោះដែលរៀបចំទង្វើមនុស្សឲ្យជាបុគ្គលសៅហ្មង ឬជាបុគ្គលបរិសុទ្ធនោះ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ