ជីវិតយើងគ្រប់គ្នា ដែលកើតមកក្នុងលោកសន្និវាសនេះ ពោរពេញទៅដោយសេចក្តីទុក្ខ គ្មានជីវិតសត្វណាដែលថារួចពីទុក្ខសោកនោះទេ គ្រាន់តែសេចក្តីទុក្ខនោះកើតឡើងខុសគ្នាទៅតាមសកម្មភាពជាក់ស្តែងដូចជា ទុក្ខកើតពីការប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត, ទុក្ខព្រោះការចាស់ជរា, ទុក្ខព្រោះជីវិតមានរោគាព្យាធិ, ទុក្ខព្រោះការស្លាប់ព្រាត់ប្រាស់ទៅនៃជីវិតជាដើម ។
បើនិយាយពីសេចក្តីទុក្ខនេះមានច្រើនទៀត តែមិនអាចរៀបរាប់បានអស់ទេ សឹងតែនឹងនិយាយបានថា ក្នុងមួយជាតិកំណើតជាមនុស្សនេះ គឺពោរពេញទៅដោយសេចក្តីទុក្ខស្ទើរតែគ្រប់វិនាទី ទោះបីជាស្តេចគ្រប់គ្រងផែនដី ជាមន្ត្រី សេដ្ឋី រាស្ត្រប្រុសស្រី ឬក៏ជាអ្នកមានអ្នកក្រក៏ដោយ ក៏ជីវិតអ្នកទាំងអស់នោះនៅតែមានសេចក្តីទុក្ខដូចគ្នា ព្រោះការកើត ចាស់ ឈឺ ស្លាប់ គឺជាមរតករបស់ជីវិត ដែលមនុស្សយើងត្រូវតែទទួលយកគ្រប់ៗគ្នា ថាទេមិនបានឡើយ។
ដូចព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា ពួកជនណាៗ ទោះជាក្មេងក្តី ចាស់ក្តី ប្រុសក្តី ស្រីក្តី ពាលក្តី បណ្ឌិតក្តី អ្នកមានក្តី អ្នកក្រក្តី ជនទាំងឡាយនោះតែងមានសេចក្តីស្លាប់នៅខាងមុខគ្រប់ៗគ្នា គ្មានអ្នកណាគេចរួចឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ