ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ត្រាស់ថា អ្នកបួសដែលបៀតបៀនបុគ្គលដទៃ មិនស្វែងរកសេចក្តីស្ងប់ អួតអាងលើកតម្កើងខ្លួន ជុំពាក់ចិត្តទៅនឹងការថ្វាយបង្គំរបស់អ្នកដទៃ សម្លាប់សត្វ បៀតបៀនអ្នកដទៃ មិនមែនជាបព្វជិត មិនមែនជាសមណៈទេ ។…
ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ត្រាស់ថា អ្នកបួសដែលបៀតបៀនបុគ្គលដទៃ មិនស្វែងរកសេចក្តីស្ងប់ អួតអាងលើកតម្កើងខ្លួន ជុំពាក់ចិត្តទៅនឹងការថ្វាយបង្គំរបស់អ្នកដទៃ សម្លាប់សត្វ បៀតបៀនអ្នកដទៃ មិនមែនជាបព្វជិត មិនមែនជាសមណៈទេ ។
ដំណើរជីវិតរបស់អ្នកបួស គឺដើរក្នុងផ្លូវដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ មានមេត្តា មិនមានការបៀតបៀន មិនមានផ្ទះសម្បែង មិនមានការអាល័យទ្រព្យ អាល័យគ្រួសារ មានសេចក្ដីព្យាយាមឆ្ពោះទៅមុខជានិច្ច មានការយល់ឃើញត្រូវ និងការត្រិះរិះត្រូវ ធ្វើតាមបណ្ដាំរបស់ព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូជាអ្នកនាំផ្លូវ ទ្រោលនូវប្រទីបដ៏ភ្លឺស្វាងឆ្ពោះទៅរកទី
បំផុតនៃផ្លូវគឺទីរំលត់ទុក្ខទាំងពួង ដែលអ្នកបួសត្រូវតែខំដើរទើបបានទៅដល់ទីនោះ ។
អ្នកបួសគឺជាអ្នកវៀរចាកបាបអកុសលទាំងពួង អ្នកបួសជាអ្នកស្វែងរកសន្តិភាពឲ្យជីវិតរបស់ខ្លួន និងសង្គមសត្វលោក ជាអ្នកធ្វើសង្គ្រាមជាមួយសត្រូវធំគឺកិលេសក្នុងចិត្តរបស់ខ្លួន ជាអ្នកយកឈ្នះខ្លួនឯងដែលធ្លាប់ជាចោរ ឲ្យមកជាអ្នកបួសពិតប្រាកដមួយរូប ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ