ការងារទាំងឡាយបើធ្វើទៅខ្វះបញ្ញាហើយ លទ្ធផលដែលទទួលបានប្រាកដជាមិនគាប់ប្រសើរឡើយ។ សូម្បីតែជំនឿក្នុងលទ្ធិអ្វីមួយមានជំនឿក្នុងសាសនាជាដើម ក៏លោកឱ្យយកបញ្ញានេះមកពិចារណារកការពិត ហេតុណាគួរជឿ ហេតុណាដែលមិនគួរជឿ ចៀសវាងការជឿដោយគ្មានហេតុផល តែបើបុគ្គលរស់នៅប្រាសចាកបញ្ញាហើយនឹងនាំជីវិតទៅរកភាពអន្ធការ ។ ដូចពុទ្ធភាសិតបានត្រាស់ថា…
ការងារទាំងឡាយបើធ្វើទៅខ្វះបញ្ញាហើយ លទ្ធផលដែលទទួលបានប្រាកដជាមិនគាប់ប្រសើរឡើយ។ សូម្បីតែជំនឿក្នុងលទ្ធិអ្វីមួយមានជំនឿក្នុងសាសនាជាដើម ក៏លោកឱ្យយកបញ្ញានេះមកពិចារណារកការពិត ហេតុណាគួរជឿ ហេតុណាដែលមិនគួរជឿ ចៀសវាងការជឿដោយគ្មានហេតុផល តែបើបុគ្គលរស់នៅប្រាសចាកបញ្ញាហើយនឹងនាំជីវិតទៅរកភាពអន្ធការ ។
ដូចពុទ្ធភាសិតបានត្រាស់ថា យោ ច វស្សតំ ជីវេ ទុប្បញ្ញោ អសចាហិតោ ឯកាហំ ជីវិតំ សេយ្យោ បញ្ញវន្តស្ស ឈាយិនោ ប្រែថា ជនណាមិនមានបញ្ញា មានខ្លួនប្រាសចាកពីការចេះដឹង រស់នៅអស់មួយរយឆ្នាំ ការរស់នៅនៃជននោះ ពុំប្រសើរស្មើនឹងការរស់នៅត្រឹមតែមួយថ្ងៃនៃជនដែលមានបញ្ញា មានខ្លួនតម្កល់នៅក្នុងសេចក្តីចេះដឹង ។
ពុទ្ធភាសិតនេះបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា អ្នកដែលមានជីវិតរស់នៅអស់កាលយូរ តែពុំបានសិក្សាចំណេះវិជ្ជានានា ទាំងផ្លូវលោក ទាំងផ្លូវធម៌ មិនសេពគប់បណ្ឌិត សប្បុរសជាដើម បណ្តោយឱ្យជីវិតរស់នៅប្រាសចាកបញ្ញាដូច្នោះ គឺជាការខ្សោយបំផុត បើរស់នៅយូរទៅ កាន់តែធ្វើឱ្យជីវិតអស់តម្លៃទៅ ត្បិតពុំមានអ្វីជាស្នាដៃក្នុងការអភិវឌ្ឍជាតិ និងសាសនានោះឡើយ ។
តើមាននរណាខ្លះថា មិនស្រលាញ់ជីវិត? មិនពិបាកឆ្លើយទេ ការដែលពិបាកនិយាយនោះគឺពិបាកតែអ្នកដែលមិនព្រមយកបញ្ញាមកកែច្នៃជីវិតឱ្យថ្លៃថ្នូរនេះឯង។ បរិស័ទទាំងឡាយ គប្បីប្រតិបត្តិនូវការណាដែលមានប្រយោជន៍គួរខំធ្វើ វិជ្ជាចេះស្ទើរគួរបំពេញ អំពើអកុសលមាននៅគួរលះចេញ ជួញមានចំណេញគួរខំជួញ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ