រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គេឃើញបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ មិនថាអ្នកមានជីវភាពមធ្យមឬធូរធារ ជាពិសេស បងប្អូនកម្មករ-កម្មការិនីរោងចក្រ និយមទៅទិញស្បែកជើងនៅតាមបណ្តោយផ្លូវវេងស្រេង ហួសទីបញ្ជាការដ្ឋានកងរាជអាវុធហត្ថរាជធានីភ្នំពេញប្រមាណ១០០ម៉ែត្រ ដែលស្ថិតក្នុងសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យទី១…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គេឃើញបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ មិនថាអ្នកមានជីវភាពមធ្យមឬធូរធារ ជាពិសេស បងប្អូនកម្មករ-កម្មការិនីរោងចក្រ និយមទៅទិញស្បែកជើងនៅតាមបណ្តោយផ្លូវវេងស្រេង ហួសទីបញ្ជាការដ្ឋានកងរាជអាវុធហត្ថរាជធានីភ្នំពេញប្រមាណ១០០ម៉ែត្រ ដែលស្ថិតក្នុងសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យទី១ ជាប់ព្រំប្រទល់សង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យទី៣ ខណ្ឌមានជ័យ ។
ការលក់ស្បែកជើងនៅតាមផ្លូវនេះ គឺចាប់ផ្តើមពីម៉ោង៧ព្រឹក រហូតដល់ម៉ោង៥ទៅ៦ល្ងាចទើបឈប់ ហើយភាគច្រើនពួកគេលក់នៅក្រោមឆត្រ ជាមួយនឹងស្បែកជើងដាក់តម្រៀបគ្នាជាច្រើនគូ ។
ស្ត្រីអ្នកលក់ដូរស្បែកជើងម្នាក់ឈ្មោះ ឌឹម ស្រីលាភ អាយុ២៤ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ បានឲ្យដឹងថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ នាងលក់ស្បែកជើងអស់ពី៨ ទៅ១២គូ ។ ដោយឡែក នៅថ្ងៃទី១១ ឬថ្ងៃទី១២ ជាថ្ងៃកម្មករ-កម្មការិនីបើកប្រាក់ខែវិញ នាងអាចលក់បានចាប់ពី១៥ ទៅ២៥គូឯណោះ ហើយនាងអាចចំណេញប្រាក់បានពី៨ទៅ១២ម៉ឺនរៀលដែរ ។
នាងបន្តថា ៖« ខ្ញុំចាប់ផ្តើមរកស៊ីលក់ស្បែកជើងនេះជាង១ឆ្នាំមកហើយ ហើយការលក់ដូរ គឺមិនមែនលក់សម្រាប់តែអ្នកក្រីក្រ ឬអ្នកមានជីវភាពមធ្យមឡើយ កន្លងមក ក៏មានអ្នកមានជីវភាពធូរធារជិះរថយន្តទំនើបៗម៉ាក៥៧០ ជាដើម តែងឧស្សាហ៍មកទិញស្បែកជើងនៅតំបន់នេះណាស់ មិនថាទិញនៅកន្លែងរបស់ខ្ញុំ ឬកន្លែងផ្សេងទៀតឡើយ ។ សម្រាប់តម្លៃស្បែកជើងវិញ គឺធូរថ្លៃ ហើយគុណភាពក៏គួរសមដែរ គឺអាចយកទៅប្រើប្រាស់បាន » ។
គេសង្កេតឃើញថា កន្លែងលក់ស្បែកជើងនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវនេះ គឺភាគច្រើនមានលក់ស្បែកជើងជំពាម, ស្បែកជើងប៉ាត់តា និងស្បែកជើងប៊ូ ជាដើម ដែលមានតម្លៃផ្សេងៗគ្នាទៅតាមប្រភេទស្បែកជើងនីមួយៗ ។ បើតាមក្រុមអ្នកលក់ឲ្យដឹងថា ស្បែកជើងជំពាម និងប៉ាត់តា មានតម្លៃចាប់ពី៣ម៉ឺន ទៅ៦ម៉ឺនរៀល។ ចំណែកស្បែកជើងប៊ូមានតម្លៃពី១៥ដុល្លារ ដល់២៥ដុល្លារ ។
ស្ត្រីអ្នកលក់ស្បែកជើងម្នាក់ទៀត ដែលគេហៅគាត់ថា ម៉ាក់អាឌី អាយុ៤៦ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្ន មានទីលំនៅក្នុងភូមិឫស្សី៣ សង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ២ ខណ្ឌមានជ័យ បានប្រាប់កោះសន្តិភាពថា ការពិត ការលក់ស្បែកជើងតាមចិញ្ចើមផ្លូវនេះ គឺមានការនិយមទិញពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋមានជីវភាពខ្ពស់ ឬនិយាយឲ្យស្រួលស្តាប់ ហៅថាអ្នកមានតែម្តង ។ កន្លងមក ពួកគេតែងនាំគ្នាជិះរថយន្ត ឬម៉ូតូជាមួយកូនៗមកទិញជាបន្តបន្ទាប់ មិនថាស្បែកជើងជំពាម ឬប៊ូឡើយ ។
ម៉ាក់អាឌី និយាយថា ៖« នៅជុំវិញតំបន់នេះ គឺសុទ្ធសឹងជាអ្នកមានកម្រិតជីវភាពខ្ពស់ ហើយអ្នកទាំងនោះមិនចូលចិត្តចំណាយពេលវេលាទៅណាឆ្ងាយទេ ទើបពួកគេនាំគ្នាមកទិញនៅក្បែរផ្ទះរបស់ខ្លួន » ។
លោក ចាន់ តារ៉ា អាយុ៣១ឆ្នាំ មន្ត្រីអគ្គិសនីកម្ពុជា ដែលបានមកទិញស្បែកជើងនៅទីនេះឲ្យដឹងថា កន្លងមក លោកក៏ធ្លាប់ទិញស្បែកជើងប៊ូនៅហាងទំនើបៗ ឬហៅថាប្រេនៗ និងទាន់សម័យ យកទៅពាក់ដែរ ដោយ១គូតម្លៃចាប់ពី៨០ ដល់១១០ដុល្លារ ។
ក្រោយមក លោកបានជិះកាត់តំបន់ស្ទឹងមានជ័យ ប្រទះឃើញមានការដាក់លក់ស្បែកជើងជាច្រើន លោកក៏ចូលទិញយកទៅពាក់ម្តងជា២ដងឃើញថា វាមានគុណភាពល្អប្រើ ។ រីឯតម្លៃ គឺធូរថ្លៃជាងនៅហាងទំនើបឆ្ងាយណាស់ ។
លោកបន្តថា ៖« ស្បែកជើងប៊ូ១គូ បើយើងពាក់ចេះថែទាំវាបានល្អ គឺយើងអាចពាក់បានដល់រាប់ឆ្នាំឯណោះ បើទោះបីស្បែកជើងទាំងនេះមិនមានគុណភាពល្អខ្លាំង ឬតម្លៃមិនថ្លៃដូចនៅហាងលក់ស្បែកជើងទំនើបៗក៏ដោយ » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ