តាមទស្សនៈព្រះពុទ្ធសមណគោតមនៃយើង ព្រះអង្គបានសម្តែងថា
ការកើតឡើងជាមនុស្សគឺជាការក្រ មានន័យថា បានភាវៈជាមនុស្សនេះមិនមែនកើតឡើងដោយស្រួលៗទេ ទាល់តែអ្នកនោះបានធ្វើអំពើល្អសន្សំបុណ្យកុសលទុកមកច្រើនហើយ ទើបបានបដិសន្ធិក្នុងឋានមនុស្ស។ តែទោះជាយ៉ាងណាប្រភេទមនុស្សទាំងចិត្តគំនិត ទាំងជីវភាពរស់នៅដែលអាចនិយាយបានថា វិស័យមនុស្សមិនដូចគ្នាទេ គឺឱ្យផលទៅតាមបុណ្យកុសលដែលខ្លួនបានសាងមក។ ខាងក្រោមនេះជាប្រភេទមនុស្ស៣ពួកដែលមានសន្តាន និងជីវភាពខុសគ្នាៈ
១-មនុស្សនេរយិកោ មនុស្សដែលមានអាការៈជីវភាពអន់ថយថោកទាប រស់នៅលំបាកវេទនាបំផុត វិស័យដូចសត្វនរកគ្មានញាតិមិត្ត មិនដឹងគុណទោស ខុសត្រូវ គ្មានសីលធម៌ សប្បុរសធម៌នៅក្នុងខ្លួនសូម្បីបន្តិចបន្តួចសោះឡើយ ។
២-មនុស្សបេតា មនុស្សដែលមានអាការៈជីវភាពរស់នៅលំបាកវេទនា គឺខ្វះមុខខ្វះក្រោយ បានព្រឹកខ្វះល្ងាច ជួនក៏បានឆ្អែត ជួនមិនបានឆ្អែត ហើយមានអាការអាកប្បកិរិយាសាហាវយង់ឃ្នងដូចប្រេត មិនដឹងគុណទោស ខុសត្រូវ ពុំមានធម៌ក្នុងខ្លួនសោះឡើយ ។
៣-មនុស្សតិរច្ឆានោ មនុស្សដែលមានអាការៈលំបាកវេទនាទាំងកាយ ទាំងចិត្ត ការដេកពួន ការស៊ីចុក ស្លៀកដណ្តប់ ដោយត្រូវធ្វើការបម្រើគេយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ទើបមានលទ្ធភាពបានដោយត្រដាបត្រដួស។ ជាប្រភេទមនុស្សមិនមានធម៌នៅក្នុងខ្លួន មិនដឹងខុសត្រូវ មិនដឹងម៉ែឪ មិនស្គាល់មេបា យកម៉ែឪឯងធ្វើជាសត្រូវ ឈ្លោះប្រកែកគ្នាជានិច្ចធ្វើឱ្យម៉ែឪលំបាកចិត្ត ដិតដាមដោយទឹកភ្នែក។ បុគ្គលប្រភេទនេះមានរាងកាយជាមនុស្ស តែចិត្តគំនិតដូចសត្វតិរច្ឆាន ។
ថ្វីបើមនុស្សទាំងបីពួកនេះលោកចាត់ចូលទៅក្នុងប្រភេទមនុស្សយ៉ាប់ដូចគ្នា តែក៏គង់មានសន្តានចិត្ត និងជីវភាពខុសគ្នាខ្លះដែរគឺ ពួកទី៣ទាំងសន្តានចិត្ត ទាំងជីវភាពប្រសើរជាងពួកទី២ ហើយពួកទី២នេះក៏គង់ប្រសើរជាងពួកទី១ ដែលអាចនិយាយបានថា ជាប្រភេទមនុស្សយ៉ាប់បំផុត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ