ករុណាគឺការអាណិត ជួយគេឱ្យផុតពីសេចក្តីទុក្ខជាព្រហ្មវិហារធម៌ទី២ ដែលអ្នកដឹកនាំត្រូវបំពេញ។ ករុណាគឺជាការបង្ហាញនូវមេត្តាចិត្តដែលខ្លួនមាន ឱ្យប្រាកដច្បាស់ដោយការចូលទៅជួយយកជាធុរៈក្នុងការកម្ចាត់នូវបញ្ហា វិបត្តិ សេចក្តីទុក្ខទាំងឡាយ ដែលរាស្ត្រប្រជាកំពុងមាន និងដែលបម្រុងកើតមាន។ ឧទាហរណ៍មានមនុស្សម្នាក់កំពុងលង់ទឹក ហើយយើងដើរទៅជួប។ អាស្រ័យដោយចិត្តរបស់យើងជាអ្នកមានមេត្តា ពេលដែលឃើញគេលង់ទឹក យើងក៏ទៅជួយដោយការចុះទឹកទៅអូសឡើងគោកក្តី ឬដោយការហុចឈើឱ្យអ្នកនោះតោងក្តី ។ ការដែលយើងជួយជននោះឱ្យរួចពីស្លាប់នេះ ហៅថា ករុណាធម៌ ។
ដូច្នេះបើយល់ពីមេត្តាធម៌ច្បាស់លាស់ហើយ ករុណាធម៌ក៏ងាយនឹងយល់ណាស់ដោយគ្រាន់តែប្តូរ និងធ្វើមេត្តាចិត្តនោះឱ្យក្លាយទៅជាសកម្មភាពតែប៉ុណ្ណោះ ក៏ឈ្មោះថា មានករុណាទៅហើយ ។ ព្រោះថា សេចក្តីសុខនេះស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីទុក្ខ។
សេចក្តីទុក្ខរបស់រាស្ត្រប្រជានេះ គឺជាបណ្តូលរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា ដូចព្រះអង្គមានពុទ្ធដីកាថា បើមានអ្នកណាសួរពុទ្ធបរិស័ទថា ព្រះសមណគោតមប្រៀនប្រដៅពីរឿងអ្វី ក៏គប្បីឆ្លើយថា ព្រះសមណគោតមបង្រៀនឱ្យស្គាល់ពីអ្វីដែលហៅថា សេចក្តីទុក្ខ ពីបញ្ហាជីវិត និងផ្លូវសម្រាប់រំលត់សេចក្តីទុក្ខ ។
សេចក្តីទុក្ខរបស់រាស្ត្រប្រជាគឺ ៖
១-គម្លានជារោគដ៏កាចខ្លាំងបំផុត
២-ភាពក្រក្រីគឺជាសេចក្តីទុក្ខរបស់សង្គម និងមនុស្ស
៣-ការជំពាក់បំណុលគេ គឺជាសេចក្តីទុក្ខរបស់រាស្ត្រ និងជារោគដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត
៤-មិនមានទុក្ខណាស្មើនឹងបញ្ចក្ខន្ធ គឺជីវិតទេ។
ទាំង៤ប្រការខាងលើនេះ ជាសេចក្តីទុក្ខដ៏ខ្លាំងក្លា ដែលកាច ដែលធំជាងគេបង្អស់ក្នុងលោកនេះ។ អ្នកដឹកនាំដែលមានករុណាធម៌ គឺអ្នកដឹកនាំដែលព្យាយាមកម្ចាត់នូវបញ្ហាទាំង៤នេះឱ្យអស់ពីក្នុងសង្គម ឱ្យអស់ពីពលរដ្ឋខ្លួន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ