អ្នកដឹកនាំណាដែលបៀតបៀនមានតម្លៃមិនស្មើនឹងអ្នកសុំទាន
អបិ ចេ បត្តមាទាយ អនាគារំ បរិព្វជេ អញ្ហំ អហិង្សយំ លោកេ អបិ រជ្ជេន…
អបិ ចេ បត្តមាទាយ អនាគារំ បរិព្វជេ អញ្ហំ អហិង្សយំ លោកេ អបិ រជ្ជេន…
អបិ ចេ បត្តមាទាយ អនាគារំ បរិព្វជេ អញ្ហំ អហិង្សយំ លោកេ អបិ រជ្ជេន តំ វរំ ។ ប្រែថាថ្វីត្បិតតែដៃកាន់អម្បែងដើរសុំទានគេ ថ្វីត្បិតតែគ្មានផ្ទះសម្បែង ដើរត្រាច់គ្រប់ទីកន្លែងយ៉ាងណាក្តី តែមិនបានបៀតបៀនអ្នកណានៅក្នុងលោកឡើយប្រការនេះប្រសើរជាងការគ្រប់គ្រងប្រទេស និងរាជសម្បត្តិទៅទៀត។
នេះជាគាថាដែលព្រះសម្ពុទ្ធលោកលើកតម្លៃការមិនបៀតបៀននេះថា មានតម្លៃប្រសើរជាងការគ្រងរាជសម្បត្តិ ការគ្រប់គ្រងប្រទេសទៅទៀត ឬអាចនិយាយបានថា ក្នុងលោកនេះ ក្នុងប្រទេសនេះ មិនបាច់មានការគ្រប់គ្រងក៏បានដែរ បើសិនជាមិនមានការបៀតបៀនគ្នា ។ ប្រាកដមែនហើយប្រសិនជាការគ្រប់គ្រងនោះ មិនមានការបៀតបៀនពីអ្នកដឹកនាំចំពោះរាស្ត្រ ពីរាស្ត្រទៅអ្នកដឹកនាំ និងពីរាស្ត្រទៅរាស្ត្រទេនោះ ការគ្រប់គ្រងនោះ គឺជាការគ្រប់គ្រងដ៏ប្រសើរបំផុត ។
ប៉ុន្តែបើអ្នកដឹកនាំណាដែលមានការបៀតបៀនក្នុងការគ្រប់គ្រង អ្នកដឹកនាំនោះ មានតម្លៃមិនស្មើនឹងអ្នកសុំទាន ដែលគ្មានផ្ទះសម្បែង តែមិនបានបៀតបៀននរណាឱ្យក្តៅក្រហាយឡើយ ។
ស្រង់ចេញពីគម្ពីរព្រះបាទធម្មិក
ចែករំលែកព័តមាននេះ