រាជធានីភ្នំពេញ ៖ កសិករខ្មែរមួយចំនួនបានចាប់យកមុខរបរដាំឈូក ដើម្បីរកប្រាក់កម្រៃមកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ។ រុក្ខជាតិប្រភេទនេះត្រូវបានគេដាំដុះនៅតាមបឹង ស្រះ ឬត្រពាំង ហើយក៏មានខ្លះដាំនៅតាមវាលស្រែដែលមានទឹកជ្រៅល្មម ។ កម្រៃដែលទទួលបានពីការលក់ផ្កា ផ្លែ ស្លឹក ឬក្រអៅឈូក គឺអាស្រ័យទៅលើការដាំតិចឬច្រើន គួបផ្សំនឹងការថែទាំផងដែរ ។ បច្ចុប្បន្ន កសិករខ្មែរនិយមដាំដុះឈូក២ប្រភេទគឺឈូកផ្កាពណ៌ក្រហម ដាំសម្រាប់យកផ្កា ផ្លែ ស្លឹក និងក្រអៅឈូក ។ ផ្ការបស់វាមានពណ៌ក្រហមព្រឿងៗ ដែលគេហៅថា ឈូកក្រហម និងឈូកផ្កាពណ៌ស ដាំលក់បានតែផ្កាប៉ុណ្ណោះសម្រាប់បូជាព្រះ វាគ្មានផ្លែឡើយ ។
លោក ផា និត អាយុជាង៣០ឆ្នាំ រស់នៅភូមិកប់ស្រូវធំ សង្កាត់គោករកា ខណ្ឌព្រែកព្នៅ ជាកសិករដាំឈូកដែរនោះបានរៀបរាប់ថា លោក និងអ្នកភូមិប្រហែល៧០% បានប្រកបរបរដាំឈូក ដើម្បីរកកម្រៃផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ។ លោកបានដាំឈូកនេះជាច្រើនឆ្នាំមកហើយដែរ គឺដាំនៅក្នុងបឹងកប់ស្រូវ ឬបឹងតាមោក ហើយលោកដាំទាំងឈូកស និងឈូកក្រហម ។ លោកនិយាយថា មុខរបរនេះមិនលំបាកពេក ហើយក៏មិនស្រណុកពេកដែរ ប៉ុន្តែអ្វីដែលលំបាកនោះ គឺក្រោយពេលបានផលហើយមានបញ្ហាប្រឈម និងលក់មិនសូវដាច់ ។ លោកថា ៖« ចាប់តាំងពីពេលដាំរហូតដល់ទទួលផល គឺរយៈពេល៣ខែ ។ កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ផ្កាឈូកងាយស្រួលលក់ណាស់ លក់ដាច់មិនសូវសល់ទេ ព្រោះអ្នកដាំមានចំនួនតិច រីឯតម្រូវការពីអតិថិជនមានច្រើន » ។
លោកបន្តថា ៖« ប៉ុន្តែមកដល់ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះហាក់យ៉ាប់បន្តិច លក់មិនសូវដាច់ទេ ហើយពេលខ្លះ លក់មិនអស់បោះចោលក៏មានដែរ ព្រោះឥឡូវនេះ មានអ្នកដាំច្រើន ហើយការលក់មានការប្រកួតប្រជែងគ្នា ។ ដូច្នេះ មានតែសង្ឃឹមលើម៉ូយរៀងៗខ្លួនប៉ុណ្ណោះ បើនរណាមានម៉ូយច្រើន នឹងលក់ឆាប់អស់ តែបើគ្មានម៉ូយទេ គឺយ៉ាប់ហើយ»។ លោកបញ្ជាក់ថា តាមទម្លាប់ មុននឹងចេញទៅលក់ លោកត្រូវកាច់ផ្កាឈូកមុន១ថ្ងៃ ឬកាច់នៅពេលល្ងាច ហើយមិនរង់ចាំដល់ព្រឹកឡើងទើបយកទៅលក់ទេ គឺលោកក្រោកតាំងពីម៉ោង១ឬ២យប់ដឹកយកទៅលក់នៅមុខព្រះបរមរាជវាំង, ព្រះអង្គដងកើ ព្រមទាំងផ្សារមួយចំនួនផងដែរ ។ បើក្រោកយឺតពេក លក់មិនទាន់គេទេ ហើយត្រូវបោះចោលទាំងអស់ ។ លោកបន្ថែមថា ៖« សម្រាប់តម្លៃវិញ ឈូក១០០ផ្កា ថ្លៃ២ម៉ឺនរៀល ។ ឈូកអាចលក់បានថ្លៃលើសនេះតែថ្ងៃបុណ្យទានផ្សេងៗ មិនសូវសម្បូរអ្នកលក់ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែសម្រាប់ថ្ងៃធម្មតា លក់មិនសូវដាច់ឡើយ ។ ទោះបីជាលំបាកក្តី ប៉ុន្តែខ្ញុំ ក៏ដូចជាអ្នកភូមិផ្សេងទៀតតស៊ូមិនរាថយឡើយ ព្រោះនេះជាមុខរបរចិញ្ចឹមឆ្នាំងបាយ មិនអាចខានបានទេ ហើយក៏ជាមុខរបរតពីដូនតា ឪពុកម្ដាយយើងមកដែរ » ។
ចំណែក លោក វាសនា អាយុជាង៣០ឆ្នាំ រស់នៅភូមិចោមចៅ សង្កាត់ចោមចៅ២ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ ដែលមានបទពិសោធន៍ដាំដុះឈូកយូរឆ្នាំមកហើយបានរៀបរាប់ថា ការដាំឈូកមិនខុសពីការដាំដុះស្រូវប៉ុន្មានឡើយ ។ ជំហានដំបូង គឺត្រូវភ្ជួររាស់ពង្រាបដីឲ្យបានត្រឹមត្រូវសិន ទើបដកកូនឈូកដែលបានបណ្ដុះ ឬដើមស្រាប់យកទៅដាំ ។ យើងទុកគម្លាតពីគ្នាក្នុង១ដើមចម្ងាយ១ម៉ែត្រ ពោលគឺមិនអាចដាំកៀកគ្នាពេកទេ ព្រោះនាំឲ្យឈូកដុះណែនខ្លាំងមិនសូវបានផលឡើយ ហើយក្រោយពីការដាំដុះរួច ត្រូវមើលថែវាជាប់ជាប្រចាំផងដែរ ។ លោកបន្តថា ៖« ការដាំឈូក គឺទាមទារការថែទាំ និងយកចិត្តទុកដាក់ដូចការដាំដុះដំណាំផ្សេងទៀតដែរ ហើយសត្រូវធំបំផុតរបស់វា គឺសត្វខ្យង បើយើងមិនបានមើលថែវាឲ្យបានដិតដល់ទេនោះ វាមិនអាចលូតលាស់បានទេ និងត្រូវខ្យងស៊ីអស់មិនខាន ។ ដូច្នេះ បើមានខ្យងស៊ី យើងត្រូវបាញ់ថ្នាំកម្ចាត់ខ្យងចេញ ព្រមទាំងដាក់ជីបំប៉នផង ទើបវាលូតលាស់ល្អ និងបានផលតាមការរំពឹងទុក » ។
លោកបញ្ជាក់ថា គិតចាប់ពីពេលដាំរហូតដល់ទទួលផល គឺមានរយៈពេល៣ខែ ឈូកនឹងចេញផ្កា និងផ្លែ អាចបេះលក់បានហើយ ។ ឈូកផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដូចជា ផ្កាសម្រាប់យកបូជាព្រះរតនត្រ័យ, ផ្លែខ្ចីអាចបរិភោគបានស្រស់ៗ និងមានរសជាតិឆ្ងាញ់ផងដែរ ។ ផ្លែចាស់អាចយកទៅច្នៃធ្វើបង្អែម ខណៈផ្លែទុំយកធ្វើជាក្រលីងឈូក ហើយក្រអៅរបស់វាយកទៅស្លម្ជូរ ឆា ឬធ្វើជ្រក់ ជាដើម ។ គេអាចយកមើមវាទៅស្ងោរស៊ុបជាមួយសាច់ជ្រូក ឬសាច់គោ ហើយអាចយកស្លឹកទៅខ្ចប់ចំណីអាហារផ្សេងៗ និងកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិកដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ