ស្គាល់ប្រមាណក្នុងការបរិភោគអាហារនោះ បើជាគ្រហស្ថត្រូវបន្ថយការចាយវាយសម្រាប់ការបរិភោគឱ្យល្មមសមគួរមិនក្បិតក្បៀតពេកមិនខ្ជះខ្ជាយពេក ឱ្យស្គាល់ប្រមាណនៃការចាយវាយ ស្គាល់ប្រមាណនៃផ្ទៃពោះ មិនបរិភោគរបស់ជូរផ្អូម មិនបរិភោគខុសពេល មិនបរិភោគច្រើនពេក តិចពេកជាដើម ។
បើជាបព្វជិតក៏ត្រូវស្គាល់ប្រមាណនៃរបស់ ស្គាល់ប្រមាណនៃកាល ស្គាល់ប្រមាណនៃពោះ ទាំង៣យ៉ាងនេះដូចគ្នាដែរ ។ ព្រះពុទ្ធគ្រប់ព្រះអង្គទ្រង់បានបញ្ញត្តិធម្មវិន័យសម្រាប់បព្វជិតក្នុងការដឹងប្រមាណនេះល្អិតណាស់ គឺទ្រង់ហាមមិនឱ្យបរិភោគរបស់ដែលកើតដោយអធម៌ របស់ដែលកន្លងកាលវេលា និងកំណត់កាលវេលាឱ្យបរិភោគ ។
ព្រះអង្គក៏ទ្រង់សំដែងបច្ចវេក្ខណវិធី សម្រាប់ពិចារណាក្នុងខណៈទទួល ក្នុងខណៈបរិភោគ និងក្នុងខណៈបរិភោគរួចហើយ ឱ្យឃើញថា គ្រាន់តែជាធាតុឬជារបស់បដិកូលប៉ុណ្ណោះដើម្បីឱ្យស្គាល់ប្រមាណនៃការបរិភោគ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ