យោងតាមទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធបានអះអាងថា មនុស្សសត្វក្នុងលោកស្លាប់ភ្លាម នឹងបានទៅចាប់បដិសន្ធិភ្លាម មិនអាចបង្អង់ថា ពេលនេះ ឬពេលនោះ ចាំឱកាសល្អ ចាំថ្ងៃល្អទើបទៅចាប់កំណើតបានឡើយ ។ ចំពោះសេចក្តីនេះ…
យោងតាមទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធបានអះអាងថា មនុស្សសត្វក្នុងលោកស្លាប់ភ្លាម នឹងបានទៅចាប់បដិសន្ធិភ្លាម មិនអាចបង្អង់ថា ពេលនេះ ឬពេលនោះ ចាំឱកាសល្អ ចាំថ្ងៃល្អទើបទៅចាប់កំណើតបានឡើយ ។
ចំពោះសេចក្តីនេះ លោកប្រៀបបដិសន្ធិរបស់មនុស្សទៅនឹងដង្កូវបាក់ខ្នង ។ តាមធម្មតាដង្កូវបាក់ខ្នងមុននឹងលែងជើងក្រោយ គឺជើងមុខរបស់វាចាប់តោងវត្ថុអ្វីមួយជាប់រួចទៅហើយ ។ យ៉ាងណាមិញបដិសន្ធិរបស់មនុស្សយើងក៏ដូច្នោះដែរ គ្រាន់តែដាច់ខ្យល់ភ្លាម កំណើតរបស់សត្វនោះក៏កើតឡើងភ្លាមដែរ មិនអាចរង់ចាំបន្តិចទៀតបានឡើយ ។
ការកើតឡើងរបស់សត្វទៅតាមយថាកម្ម ឬបុព្វកម្ម គឺកម្មដែលខ្លួនបានធ្វើពីមុនមក បើធ្វើកម្មអាក្រក់ នឹងបានទៅបដិសន្ធិក្នុងអបាយភូមិមាន នរក ប្រេត តិរច្ឆាន អសុរកាយ តែបើធ្វើកុសលកម្ម ក៏ទៅកើតនៅសុគតិភពមាន ត្រកូលមនុស្សខ្ពង់ខ្ពស់ ទេវតា ព្រះឥន្ទ្រ ព្រះព្រហ្មជាដើម ។
បើយ៉ាងនេះមែនគួរមនុស្សគ្រប់រូបធ្វើអំពើណា ជាអំពើល្អ បានជាប្រយោជន៍ដល់ខ្លួន និងអ្នកដទៃ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ