សម្តីមនុស្សយើងសំខាន់ណាស់ បើនិយាយត្រឹមត្រូវពិតប្រាកដ នឹងបានប្រយោជន៍ តែបើនិយាយភូតកុហក បោកប្រាស់គេ បានតែម្តងទេ នៅពេលគេដឹងពុតត្បុត ថ្ងៃក្រោយទោះបីជាការពិតក៏គេលែងជឿតទៅទៀតហើយ ដូច្នេះមនុស្សប្រភេទនេះស៊យមួយជីវិតគឺ ភូតច្រើនចាញ់អាត្មា។ ដូច្នេះហើយទើបចាស់បុរាណលោកលើកជាពោលថា មនុស្សគេយកសម្តី …ពុំនោលនេះពិតជាត្រឹមត្រូវណាស់ ។
ដួចនៅក្នុងផ្លូវទាំង៨ក្នុងនោះសម្មាវាចា ន័យថា សម្តីត្រូវ ឬការនិយាយត្រូវ។ បានដល់ការិយាយប្រកបដោយលក្ខណៈ៤យ៉ាងគឺ មិននិយាយកុហក១ មិននិយាយញុះញង់១ មិននិយាយទ្រគោះបោះបោក១ និងមិននិយាយពាក្យរោយរាយឥតប្រយោជន៍១។
សម្មាវាចានេះ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់សម្តែងដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរមជ្ឈិមនិកាយត្រង់មហាចត្តារីសកសូត្រថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយតថគតសម្តែងនូវសម្មាវាចាជាចំណែកពីរ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ សម្មាវាចាប្រកបដោយអាសវៈ ជាចំណែកនៃបុណ្យឱ្យផលជាឧបធិកិលេសជាលោកិយក៏មាន ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយសម្មាវាចាដ៏ប្រសើរមិនមានអាសវៈជាលោកុត្តរៈជាអង្គនៃមគ្គក៏មាន ។
សម្មាវាចា ជាលោកិយនោះបានដល់ពាក្យសម្តីល្អត្រឹមត្រូវរបស់បុថុជ្ជន ដែលនៅជាប់ជំពាក់ដោយឧបធិកិលេស (កិលេសជាគ្រឿងទាក់ទិន)នៅឡើយ។ ឯសម្មាវាចា ជាលោកុត្តរៈ បានដល់ពាក្យសម្តីរបស់ព្រះអរិយបុគ្គល ដែលមានចិត្តប្រាសចាកអាសវៈ បរិបូណ៌ដោយអរិយមគ្គ។ ម្យ៉ាងទៀត សម្មាវាចាទាំងពីរនេះ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សម្តែងមាននៅក្នុងសតិបដ្ឋានសូត្រថា ចេតនាវៀរចាកការពោលពាក្យមិនពិត១ ចេតនាវៀរចាក សម្តីរោយរាយឥតប្រយោជន៍១ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយនេះតថាគតហៅថា សម្មាវាចា ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ