នៅក្នុងការព្រួយបារម្ភថា ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមបង្កើនហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ប៉ុន្តែការស្រាវជ្រាវថ្មីបានបង្ហាញពីការធានាមួយចំនួនដល់ស្ត្រី និងគ្រូពេទ្យរបស់ពួកគេ ។ អ្នកស្រាវជ្រាវដែលមកពីមន្ទីរពេទ្យ Bringham បានរកឃើញថា ការស្រាវជ្រាវនៃស្ត្រីជាង៧៤.០០០នាក់…
នៅក្នុងការព្រួយបារម្ភថា ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមបង្កើនហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ប៉ុន្តែការស្រាវជ្រាវថ្មីបានបង្ហាញពីការធានាមួយចំនួនដល់ស្ត្រី និងគ្រូពេទ្យរបស់ពួកគេ ។
អ្នកស្រាវជ្រាវដែលមកពីមន្ទីរពេទ្យ Bringham បានរកឃើញថា ការស្រាវជ្រាវនៃស្ត្រីជាង៧៤.០០០នាក់ ដែលថ្នាំគ្រាប់ទាំងនោះ គឺមានសុវត្ថិភាពចំពោះសុខភាពបេះដូង ។
ស្ត្រីជាងច្រើនលាននាក់បានលេបថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមក្នុងគោលបំនងផ្តល់ភាពរឹងមាំដល់សុខភាពឆ្អឹង, ជាពិសេសក្រោយអស់ដូវនៅពេលដែលហានិភ័យនៃការបាក់ឆ្អឹងបានកើនឡើង ។ ជាទូទៅនេះត្រូវបានគេគិតថាកាល់ស្យូមដែលបានពីចំណីអាហារគឺល្អជាងថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូម ។
វេជ្ជបណ្ឌិតជូលី ផេក (Julie Paik) បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ជាង៦០%នៃ ស្ត្រីដែលមានអាយុលើសពី៦០ឆ្នាំកំពុងតែប្រើថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូម។
ការស្រាវជ្រាវថ្មីៗមួយចំនួនបានផ្សារភ្ជាប់ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមជាមួយនឹងជំងឺបេះដូង ។ ការស្រាវជ្រាវ មួយចំនួនបានបង្ហាញថា ប្រើថ្នាំគ្រាប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃអាចបង្កើនការប្រមូលផ្តុំជាតិកាល់ ស្យូមនៅក្នុង សរសៃឈាមអារទែ និងសរសៃឈាមវ៉ែនដែលអាចបង្កើនហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង។
ការស្រាវជ្រាវថ្មីនេះមិនបានរកឃើញពីការកើនឡើងហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់ សរសៃឈាមខួរក្បាលក្នុងចំណោមស្ត្រីដែលប្រើថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមអំឡុងពេល២៤ឆ្នាំនៃការតាមដាននោះទេ ។ អ្នកស្រាវជ្រាវបាននិយាយថា ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមជាទូទៅត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការថយចុះហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង ។
Paik បានបន្ថែមថា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, សមាគមវេជ្ជសាស្ត្រនៅតែមិនទាន់ច្បាស់ពីឥទ្ធិពលនៃថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមចំពោះស្ត្រី ។
គាត់បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវរបស់យើងបានបន្ថែមការគាំទ្រថា ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមិនបង្កើនហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនោះទេ ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានសម្គាល់ឃើញថា ស្ត្រីនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវដែលបានប្រើថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមនោះ បានធ្វើលំហាត់ប្រាណបន្ថែម, ជក់បារីតិច និងញ៉ាំជាតិខ្លាញ់តិចជាងស្ត្រីដែលមិនប្រើថ្នាំគ្រាប់ ។
វេជ្ជបណ្ឌិតម៉ារី អាន ម៉ាកឡាវលីន (Mary Ann McLaughlin) បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវមិនបង្ហាញថា ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមការពារការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនោះទេ ដោយសារតែអ្នកដែលមានទម្លាប់រស់នៅល្អអាចបានជះឥទ្ធិពលទៅលើសុខភាពរបស់ស្ត្រី។
គាត់បានបន្តថា អ្វីដែលវាបានបង្ហាញនោះគឺថា ចំពោះស្ត្រីដែលមានទម្លាប់រស់នៅល្អ, ថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមមិនធ្វើអោយពួកគេប៉ះពាល់នោះឡើយ ។ ការស្រាវជ្រាវត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Osteoporosis International ។
ពួកគេបានសម្គាល់ឃើញថា គ្រប់ស្ត្រីទាំងអស់គឺខុសគ្នា, Paik បាននិយាយថា អ្នកជំងឺគួរតែពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យអំពីថាតើថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមគឺសាកសមសម្រាប់ពួកគេ ឬយ៉ាងណា។ ដូចគ្នាដែរ, ការស្រាវជ្រាវបន្ថែមគឺចាំបាច់ដើម្បីយល់ពីឥទ្ធិពលនៃថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមលើបេះដូង និងសរសៃឈាម ។
McLaughlin ជឿក្នុងការញ៉ាំអាហារដែលសំបូរទៅដោយកាល់ស្យូម ដូចជាទឹកដោះគោ, តៅហ៊ូ, ត្រីសាឌីន, ស្ពៃខ្មៅជាដើមមុននឹងពឹងផ្អែកលើការប្រើថ្នាំនោះ ។
ចំពោះការស្រាវជ្រាវ, Paik បានមើលទៅលើស្ត្រី៧៤.២៤៥នាក់។ ការប្រើថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូមត្រូវបានគេវាយតម្លៃរៀងរាល់៤ឆ្នាំម្តង ។ អំឡុងពេល២៤ឆ្នាំនៃការតាមដាន, មានការគាំងបេះដូង ២.៧០៩នាក់ និងមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ១.៨៥៦នាក់។
ក្រោយពីបានមើលពីកត្តាហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូងដូចជា អាយុ, សន្ទស្សន៍នៃទម្ងន់ខ្លួន និងការញ៉ាំកាល់ស្យូមប្រចាំថ្ងៃនោះ, មិនមានការខុសប្លែកគ្នាណាដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចំពោះអត្រានៃការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលរវាងស្ត្រីដែលប្រើថ្នាំគ្រាប់កាល់ស្យូម ១.០០០មីលី្លក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ និងអ្នកដែលមិនប្រើនោះ ។ លទ្ធផលគឺស្រដៀងគ្នានៅពេលដែលអ្នកស្រាវជ្រាវបានវិភាគលើអ្នកមិនជក់បារី, ស្ត្រីដែលមិនមានជំងឺលើសឈាម និងអ្នកដែលធ្វើលំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ ។
វេជ្ជបណ្ឌិត នីកា ហ្គូលប៊ឺក (Nieca Goldberg) បាននិយាយថា វាជារឿងសំខាន់ដែលស្ត្រីមានលំនឹងក្នុងការទទួលបានកាល់ស្យូមពីចំណីអាហារ និងពីថ្នាំគ្រាប់ ។ ស្ត្រីជាច្រើនមិនទទួលបានកាល់ស្យូមគ្រប់គ្រាន់ពីចំណីអាហារនោះទេ។
ស្ត្រីត្រូវការប្រហែល១.២០០មីល្លីក្រាមនៃកាល់ស្យូមក្នុងមួយថ្ងៃ ។ គាត់បានណែនាំថា គ្រប់ ឬស្ទើរតែកាល់ស្យូមទាំងនោះបានមកពីចំណីអាហារ។ គាត់បានបន្តថា «ខ្ញុំគិតថា វាតែងតែប្រសើរសម្រាប់យើងក្នុងការទទួលសារជាតិចិញ្ចឹមពីអាហារ ដោសារតែនេះជំរុញឲ្យយើងញ៉ាំអាហារដែលផ្តល់នូវសុខភាព »។
អាហារសំបូរទៅដោយកាល់ស្យូមរួមមាន ទឹកដោះគោ, ទឹកដោះគោជូរ, បន្លែបៃតង និងទឹកផ្លែឈើជាដើម ៕
ស្រង់ពីគេហទំព័រសុខភាព
ចែករំលែកព័តមាននេះ