ប្រយោជន៍សំខាន់បំផុតនៅក្នុងធម្មវិន័យគឺមិនមែនស្ថិតនៅលើលាភ យស ឋានៈ បុណ្យស័ក្តិ កិត្តិយស ឬការគោរពលើកតម្កើងតួនាទីនោះទេ គឹស្ថិតនៅត្រង់ការប្រព្រឹត្តឱ្យបានត្រឹមត្រូវបំផុត ទើបរួចចាកទុក្ខក្នុងលោក ។
តាមពិតអ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាគប្បី ប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ក្នុងធម្មវិន័យឱ្យបានខ្លាំងក្លាដើម្បីរួចផុតចាកទុក្ខទាំងពួង ព្រោះកម្ចាត់បង់នូវតណ្ហាបានសម្រេច ។
រឿងតណ្ហានេះធំធេង និងក្លៀវក្លាខ្លាំងណាស់ បើបុគ្គលកម្ចាត់តណ្ហាឱ្យអស់ពីខន្ធសន្តាន បានដល់ត្រើយនៃភពបីហើយ គឺលែងទាមទារអ្វីតទៅទៀតហើយ ព្រោះជាការសម្រេចសិទ្ធិអំណាចរបស់ខ្លួនដល់ទីបំផុត មានឥស្សរភាព មានសេរីភាពដ៏មហាសាល ឈប់ជាទាសៈ លោភៈ មោហៈ ជាខ្ញុំនៃតណ្ហា ក្នុងវដ្តសង្សារតទៅទៀត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ