ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា ចំពោះទារកដែលកើតមកមិនគ្រប់ទម្ងន់ ទឹកដោះ ហាក់ដូចជាងាយនាំឲ្យមានការឆ្លងមេរោគធ្ងន់ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Cytomegalovirus (CMV)។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានវាយតម្លៃលើទារកដែលមិនកើតគ្រប់ទម្ងន់ខ្លាំងចំនួនជាង៥០០នាក់ ដែលទម្ងន់របស់ពួកគេតិចជាង១.៥គីឡូក្រាម និងទារកដែលកើតលើម្តាយដែលមានប្រវត្តិឆ្លងមេរោគCMV…
ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា ចំពោះទារកដែលកើតមកមិនគ្រប់ទម្ងន់ ទឹកដោះ ហាក់ដូចជាងាយនាំឲ្យមានការឆ្លងមេរោគធ្ងន់ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Cytomegalovirus (CMV)។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានវាយតម្លៃលើទារកដែលមិនកើតគ្រប់ទម្ងន់ខ្លាំងចំនួនជាង៥០០នាក់ ដែលទម្ងន់របស់ពួកគេតិចជាង១.៥គីឡូក្រាម និងទារកដែលកើតលើម្តាយដែលមានប្រវត្តិឆ្លងមេរោគCMV ដើម្បីមើលថា តើទឹកដោះម្តាយ ឬការបញ្ចូលឈាមមួយណានាំឲ្យមានហានិភ័យខ្លាំងជាង ។ ទារកដែលកើតមកមានទម្ងន់មិនគ្រប់ខ្លាំង ងាយនឹងមានការឆ្លងមេរោគនេះណាស់ ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ក្នុងចំណោមទារក ២៩ នាក់ដែលបានឆ្លងមេរោគ CMV មិនមានទារកណាត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹងការបញ្ចូលឈាមនោះទេ ។ ប៉ុន្តែ ២៧ នាក់ត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹងការបៅទឹកដោះ។
វេជ្ជបណ្ឌិត កាសានដ្រា ជូសេហ្វសាន់ (Cassandra Josephson) ដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Emory បាននិយាយថា «យើងមិនដឹងទេថា យើងនឹងរកឃើញមេរោគ CMV ច្រើនប៉ុណ្ណានៅក្នុងទឹកដោះ»។
ក្នុងចំណោមទារកដែលមានការឆ្លងមេរោគ CMV ៥នាក់ បានវិវឍ្ឍជាជំងឺធ្ងន់ និង ៣នាក់បានស្លាប់ ។ ដោយការធ្វើតេស្តឈាម ទឹកនោម និងទឹកដោះ អ្នកស្រាវជ្រាវបានសិក្សាឃើញថា ម្នាក់ក្នុងចំណោមទារក២៩នាក់ បានវិវឍ្ឍទៅជាការឆ្លងមេរោគតាមរយៈសុក ។ ចំពោះទារកដទៃទៀតដែលត្រូវបានឆ្លងមេរោគ ប្រភពនៃការឆ្លងមេរោគមិនអាចត្រូវបានកំណត់នោះទេ ។ ការឆ្លងមេរោគក្នុងចំណោមទារក២៧នាក់ផ្សេងទៀត ត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹងទឹកដោះមានមេរោគ CMV ។ ការស្រាវជ្រាវត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត JAMA Pediatrics។
លើសពីទារក៣០០នាក់នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវចាំបាច់បញ្ចូលឈាមលើសពីម្តង ហើយសរុបទៅចំនួន២.០០០ដង ។
វេជ្ជបណ្ឌិត Josephson បានពន្យល់ថា មធ្យោបាយការពារត្រូវបានធ្វើ មុននឹងទារកត្រូវបានបញ្ចូលឈាម ។ ឈាមត្រូវបានតាមដានរកមើលមេរោគ CMV មុននឹងត្រូវផ្តល់ឲ្យទារក ហើយកោសិកាគ្រាប់ឈាមស ត្រូវបានយកចេញ ដើម្បីបន្ថយហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគ CMV នៅថ្ងៃក្រោយ ។
ក្នុងចំណោមម្តាយទាំងអស់នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវប្រហែល៣/៤ គឺមានមេរោគ CMV។ CMV គឺជាប្រភេទនៃវីរុសរើម។ ជា រឿយៗ វាមិនមានជារោគសញ្ញាអ្វីទាំងអស់ ប៉ុន្តែវាអាចនាំឲ្យមានការឆ្លងមេរោគ និងជំងឺធ្ងន់ចំពោះអ្នកដែលមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ។ CMV អាចត្រូវបានឆ្លងមេរោគរយៈនៃការរួមភេទ ការប្តូរសរីរៈ ទឹកមាត់ ទឹកនោម និងការដកដង្ហើម ។
មនុស្សភាគច្រើនបានជាសះស្បើយក្នុងរយៈពេលមួយខែ ឬដោយមិនប្រើថ្នាំអ្វីទាំងអស់។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានសម្គាល់ឃើញថា ប៉ុន្តែទារកដែលមានទម្ងន់មិនគ្រប់ខ្លាំងនៅពេលកើត អាចវិវឍ្ឍទៅជាជំងឺធ្ងន់ និងអាចស្លាប់បានផងដែរ ។
វេជ្ជបណ្ឌិត Josphson បាននិយាយថា ម្តាយដែលដឹងជាមុនថា ពួកគេអាចសម្រាលកូនដោយមានទម្ងន់មិនគ្រប់ខ្លាំងនោះ អាចពិគ្រោះយោបល់ជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យអំពីវិធីសាស្ត្រការពារ ។
គាត់បាននិយាយថា «ប្រសិនបើពួកគេដឹងថា ពួកគេនឹងសម្រាលកូនមុននោះ ខ្ញុំនឹងសំណូមពរអោយរកមើលថាតើពួកគេមានមេរោគ CMV ឬយ៉ាងណា ។ CMV អាចត្រូវបានរកមើលតាមការធ្វើតេស្តឈាម »។
វេជ្ជបណ្ឌិតដេបូរ៉ា ខាំប៊ែល (Deborah Campbell) បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ស្តង់ដានៃការថែទាំ ថ្មីៗ ដើម្បីតាមដានឈាម គឺកំពុងតែដំណើរការ ។
គាត់បាននិយាយថា វានឹងមានប្រយោជន៍សម្រាប់ម្តាយដើម្បីដឹងពីការមានមេរោគ CMV របស់ពួកគេ ។ ទោះបីជា CMV អាចត្រូវបានចម្លងទៅកូនដោយទឹកដោះក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាជារឿងសំខាន់សម្រាប់ទារកដែលកើតមកមិនគ្រប់ទម្ងន់ ថាតើអាចទទួលទឹកដោះរបស់ម្តាយ ឬទឹកដោះរបស់អ្នកដែលគាត់បរិច្ចាគ ឬយ៉ាងណា៕
ស្រង់ពីគេហទំព័រសុខភាព
ចែករំលែកព័តមាននេះ