អ្នកត្រូវតែពិភាក្សាជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត មុនពេលសម្រេចចិត្តផ្តល់ឱសថណាមួយ ឲ្យទារកតូចរបស់អ្នក ជាពិសេសប្រសិនបើវាជាការប្រើប្រាស់លើកដំបូង ។ ទារកគឺងាយនឹងទទួលរងប្រតិកម្មនឹងថ្នាំ ជាងមនុស្សវ័យជំទង់ ដូច្នេះការផ្តល់ឲ្យទារករបស់អ្នកនូវវេជ្ជបញ្ជា ឬឱសថដែលមានការព្យាបាល ថែមទាំង ឱសថបុរាណផងដែរ អាចជារឿងមួយដែលមានផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ ។
ប្រសិនបើទារករបស់អ្នក មានការក្អួតចង្អោរ ឬឡើងកន្ទួលក្រហម បន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលទានឱសថណាមួយ សូមទាក់ទងទៅកាន់គ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ ។ អ្នកក៏ត្រូវកត់ចំណាំនូវលេខសង្គ្រោះបន្ទាន់ នៅជិតទូរស័ព្ទរបស់អ្នកផងដែរ។ ពេលខ្លះឳពុកម្តាយ ឬអ្នកថែទាំទារក អាចនឹងរកឃើញថ្នាំនៅក្បែរទារក ហើយវាអាចនឹងមានភាពពិបាកនឹងប្រាប់បានថា តើពួកគេមានបានញ៉ាំវាដែរ ឬទេ ។ ទោះបីជាអ្នកមិនមានភាពច្បាស់លាស់ក៏ដោយ អ្នកត្រូវតែហៅរកជំនួយ ។
ទាំងនេះ គឺជាឱសថមួយចំនួនដែលអ្នកមិនត្រូវផ្តល់អោយទារករបស់អ្នកនោះទេ ៖
អាស្ពីរីន
អ្នកមិនត្រូវផ្តល់ថ្នាំអាស្ពីរីនឲ្យទារករបស់អ្នកនោះទេ ឬឱសថណាដែលមានផ្ទុកសារជាតិថ្នាំអាស្ពីរីន លុះត្រាតែអ្នកបានទទួលការអនុញ្ញាតពីវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នក ។ អាស្ពីរីន អាចធ្វើឲ្យក្មេងតូចងាយនឹងទទួលនឹងរោគសញ្ញានៃ Reye វាជាករណីកម្រ ប៉ុន្តែជាជំងឺខ្លាញ់ដែលមានសក្តានុពល។ អ្នកមិនត្រូវសន្មតថា ឱសថសម្រាប់ទារកដែលមានដាក់លក់នៅតាមឱសថស្ថាន នឹងមិនមានផ្ទុកសារជាតិអាស្ពីរីននោះទេ ។
អ្នកត្រូវអានស្លាកសញ្ញាឲ្យបានច្បាស់លាស់ និងប្រុងប្រយ័ត្ន ( ពេលខ្លះអាស្ពីរីនអាចជាសាលីស៊ីឡាត (salicylate) ឬអាសេទីលសាលីស៊ីលីក អាស៊ីត (acetylsalicylic acid) រួចអ្នកត្រូវសួរបញ្ជាក់វេជ្ជបណ្ឌិត ឬឱសថការីប្រសិនបើ អ្នកមិនច្បាស់ថា ឱសថនោះគ្មានសារជាតិអាស្ពីរីន ឬទេ ? សម្រាប់គ្រុនក្តៅ ឬភាពមិនផាសុកណាមួយ សូមសាកសួរវេជ្ជបណ្ឌិតអំពីការផ្តល់ថ្នាំអាសេតាមីណូហ្វែន ( acetaminophen) ឬអ៊ីបូប្រូហ្វែន ( ibuprofen) ប៉ុន្តែចូរអ្នកចងចាំថា អ្នកមិនត្រូវផ្តល់ឱសថ អ៊ីប្រូហ្វែន ( ibuprofen) ទៅឲ្យទារកតូចរបស់អ្នកដែលមានអាយុតិច ជាងប្រាំមួយខែនោះទេ ។
ថ្នាំបំបាត់ក្អក និង ថ្នាំផ្តាសាយ
វិទ្យាសា្ថនសិក្សានៃសហរដ្ឋអាមេរិកផ្នែក ជំងឺកុមារ បានឲ្យដំបូន្មានប្រឆាំងនឹងការផ្តល់នូវថ្នាំបំបាត់ក្អក និងថ្នាំផ្តាសាយទៅកាន់ទារក តូចៗ ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ពួកវាគឺពិតជាមិនបានជួយឲ្យរោគសញ្ញាស្រាកស្រាន្តបាននោះទេ ចំពោះកុមារដែលស្ថិតក្នុងអំឡុងអាយុនេះ ។ ពួកវាអាចផ្តល់ផលប៉ះពាល់ ជាពិសេសនៅពេលដែលទារកទទួលយកវាក្នុងកម្រិតមិនត្រឹមត្រូវណាមួយដែលច្រើនជាងការណែនាំ ។
បន្ថែមទៅលើផលរំខានមួយចំនួន ដូចជាការដេកលក់ រលីវៗ ឬការដេកមិនលក់, ឈឺពោះ, មានឡើងកន្ទួលក្រហម ឬ បន្ទាលត្រអាកកូនក្មេងក៏អាចទទួលរងនូវឥទ្ធិពលអាក្រក់ជាងនេះ ដូចជាចង្វាក់បេះដូងដើរញាប់, ប្រកាច់ និងថែមទាំងអាចទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតផងដែរ ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មានកុមារជាច្រើនពាន់នាក់ ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់បន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ បន្ទាប់ពីពួកគេបានលេបថ្នាំក្អក និងថ្នាំផ្តាសាយច្រើនហួសកម្រិត ។
ទោះបីជាកន្លងទៅពីរបីឆ្នាំទៅនេះ ចំនួននៃទារក និងកុមារ តូចៗដែលបានបញ្ជូនទៅបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ មានការធ្លាក់ចុះបានពាក់កណ្តាលអ្នកជំនាញផ្នែកសុខភាពបានកំណត់ពីការពិតដែលបានមកពីការធ្លាក់ចុះ ដែលឧស្សាហករមិនត្រូវបានដាក់លក់នូវថ្នាំបំបាត់ក្អក និងផ្តាសាយនេះទៅកាន់កូនក្មេងដែលមានអាយុតិច នោះទេ ។
ឱសថប្រឆាំងនឹងការក្អួត
អ្នកមិនត្រូវផ្តល់នូវវេជ្ជបញ្ជា ឬឱសថដែលប្រឆាំងនឹងការក្អួតទេ លុះត្រាតែវេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានជំនាញ បានណែនាំឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់វា ។ ភាគច្រើននៃរយៈពេលនៃការក្អួតនេះ គឺមានរយៈពេលខ្លីនោះទេ ហើយទារកភាគច្រើន និងកុមារ តូចៗ អាចប្រឈមនឹងវាបានដោយស្រួល ដោយមិនចាំត្រូវប្រើឱសថអ្វីនោះទេ ។ លើសពីនេះទៅទៀត ឱសថដែលប្រឆាំងនឹងការក្អួតនេះគឺមានការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ និងអាចផ្តល់ផលប៉ះពាល់ដល់ថ្ងៃក្រោយផងដែរ ។ ប្រសិនបើទារករបស់អ្នកកំពុងក្អួត និងចាប់ផ្តើមខ្សោះជាតិទឹកសូមទាក់ទងទៅកាន់វេជ្ជបណ្ឌិតដើម្បីទទួលបាននូវដំបូន្មាននៃអ្វីដែលអ្នកត្រូវធ្វើ ។
ឱសថសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ
ការផ្តល់ឱសថឲ្យទារករបស់អ្នកនូវកម្រិតដូសតិចតួចណាមួយដែលត្រូវប្រើសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ គឺពិតជាផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ចំពោះពួកគេ។ ថ្នាំតំណក់សម្រាប់កុមារ តូចៗ ក៏ត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់ជាងថ្នាំដែលប្រើសម្រាប់កុមារដែលមានអាយុច្រើនផងដែរ ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែមានភាពប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះចំនួននៃការផ្តល់ឱសថទៅឲ្យទារកតូចរបស់អ្នក ។ ប្រសិនបើស្លាកសញ្ញាវាមិនបានបង្ហាញពីកម្រិតដូសសម្រាប់ទម្ងន់ និងអាយុរបស់កូនអ្នកនោះអ្នកមិនត្រូវផ្តល់ថ្នាំនេះឲ្យកូនអ្នកនោះទេ ។
ឱសថទាំងឡាយណាដែលត្រូវបានចេញវេជ្ជបញ្ជាឲ្យនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត ឬ សម្រាប់ករណីផ្សេងទៀត ឱសថដែលបានចេញវេជ្ជបញ្ជាសម្រាប់តែអ្នកផ្សេងទៀត (ដូចជាសមាជិកក្នុងក្រុមគ្រួសារណាមួយ)ឬសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺផ្សេងទៀត អាចនឹងមិនមានប្រសិទ្ធភាព ឬថែមទាំងអាចផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ទៀតផង នៅពេលដែលអ្នកបានផ្តល់វាឲ្យទារកតូចរបស់អ្នក ។ សូមផ្តល់តែឱសថណាដែលបានចេញវេជ្ជបញ្ជាសម្រាប់តែកូនតូច និងក្នុងករណីច្បាស់លាស់សម្រាប់ពួកគេ ។
ឱសថទាំងឡាយណាដែលហួសថ្ងៃប្រើប្រាស់
បោះចោលនូវឱសថ ឬវេជ្ជបញ្ជានូវឱសថទាំងឡាយណាដែលហួសកំណត់ថ្ងៃដែលត្រូវប្រើប្រាស់ ។ អ្នកក៏ត្រូវបំផ្លាញចោលនូវឱសថដែលបាត់បង់ពណ៌ ឬខ្ទេចទ្រង់ទ្រាយ ជាពិសេសគឺនៅពេលដែលមិនស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដើម ដូចពេលដែលអ្នកបានទិញវាមកនៅលើកដំបូង។ បន្ទាប់ពីលើសថ្ងៃកំណត់ នៃការប្រើប្រាស់ឱសថទាំងនោះអាចនឹងមិនមានប្រសិទ្ធភាព និងថែមទាំងអាចផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ថែមទៀតផង ។
ជាទូទៅ វាមិនមែនជាគំនិតល្អនោះទេ ដែលអ្នកត្រូវចោលឱសថទាំងនោះ ទៅក្នុងបង្គន់តាមដែលវាអាចនឹងបំពុលទឹកក្រោមដី និងចុងក្រោយវាថែមទាំងអាចបំពុលដល់ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ថែមទៀតផង ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយស្ថាប័នផ្នែកឱសថ និង អាហារនៃសហរដ្ឋអាមេរិកបានណែនាំ ឲ្យចោលនូវឱសថពីរបីប្រភេទ ដែលមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ដល់កុមារ ទៅក្នុងបង្គន់ ជាជាងការចោលវាទៅក្នុងធុងសំរាម។
ពិនិត្យមើលស្លាកសញ្ញានៃឱសថដើម្បីរកឲ្យឃើញថាតើវាគួរត្រូវបោះចោលដែរឬទេ? ប្រសិនបើអ្នកមិនច្បាស់ អ្នកអាចសាកសួរឱសថការីពីអ្វីដែលអ្នកត្រូវធ្វើ ឬស្វែងរកថា តើសហគមន៍របស់អ្នកមានកម្មវិធីប្រមូលយកឱសថ ចាស់ៗ និងផុតកំណត់ទាំងនេះ ទៅរក្សាទុកដែរ ឬទេ?
ប្រសិនបើឱសថទាំងនេះមិនត្រូវបានបោះចោល ឬគ្មានកម្មវិធីប្រមូលយកថ្នាំ ចាស់ៗទាំងនេះទេ សូមចាក់ឱសថទាំងនោះចេញពីដបរបស់វាទៅកាន់ប្រអប់អ្វីមួយ ដែលបិទជិតមុនពេលចោលវាទៅក្នុងធុងសំរាម ។ អ្នកមិនត្រូវកិនកម្ទេចគ្រាប់ថ្នាំ នៅពេលអ្នកលាយឱសថទាំងនេះ ជាមួយនឹងសារជាតិដែលមិនចាំបាច់នោះទេ ។
ថ្នាំអាសេតាមីណូហ្វែនបន្ថែម ( Extra acetaminophen)
មានឱសថមួយចំនួនមានផ្ទុកសារជាតិអាសេតាមីណូហ្វែន ដែលអាចជួយបំបាត់គ្រុនក្តៅ និងការឈឺចាប់ ដូច្នេះអ្នកត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយមិនត្រូវធ្វើការផ្តល់នូវកម្រិតដូសនៃអាសេតាមីណូហ្វែនបន្ថែមផ្សេងទៀត ទៅកាន់ទារកអ្នកនោះទេ ប្រសិបើគេបានទទួលយកឱសថប្រភេទនោះហើយ ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានភាពច្បាស់លាស់ ថាតើមានសារជាតិអ្វីខ្លះនៅក្នុងឱសថជាក់លាក់ណាមួយ សូមកុំផ្តល់វាឲ្យកូនរបស់អ្នកនូវថ្នាំអាសេតាមីណូហ្វែន ឬអ៊ីប៊ូប្រូហ្វែន លុះត្រាតែអ្នកបានទទួលការអនុញ្ញាតពីវេជ្ជបណ្ឌិត ឬឱសថការី ។
ថ្នាំដែលទំពារបាន
ថ្នាំគ្រាប់ដែលអាចទំពាបាន ឬប្រភេទផ្សេងទៀត នៃថ្នាំដែលមានសណ្ឋានជាថ្នាំគ្រាប់ គឺជាការឈ្លក់មួយដ៏គ្រោះថ្នាក់សម្រាប់កូនតូច។ ប្រសិនបើកូនតូចរបស់អ្នកត្រូវទទួលទាននូវវត្ថុរឹង ហើយអ្នកចង់ប្រើថ្នាំគ្រាប់ សូមសាក សួរវេជ្ជបណ្ឌិត ថាតើមិនមានបញ្ហាអ្វីនោះទេ ប្រសិនបើអ្នកចង់កិនថ្នាំនោះ និងដាក់វាចូលទៅក្នុងស្លាបព្រានៃអាហារទន់ ដូចជាយ៉ាអួ ឬទឹកប៉ម ។ វាប្រាកដណាស់ អ្នកត្រូវតែប្រាកដថាគេនឹងញ៉ាំវាអោយអស់មួយស្លាបព្រា ដើម្បីឲ្យគេទទួលបាននូវដូសថ្នាំពេញលេញ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ