រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ការវិវត្តថ្មីមួយទៀតនៃផែនការនាំចេញកសិផលខ្មែរ ខណៈកម្ពុជា និងដៃគូពាក់ព័ន្ធ បានចាប់ផ្ដើមពិភាក្សារកដំណោះស្រាយដើម្បីនាំចេញកសិផលទៅកាន់ទីផ្សារប្រទេសចិនដោយផ្ទាល់ ដែលជាការផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមបន្ថែមទៀតដល់កសិករកម្ពុជា ។ ថ្លែងនៅក្នុងសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់អំពីសេចក្តីណែនាំ ស្តីពីការនាំចេញផ្លែចេក…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ការវិវត្តថ្មីមួយទៀតនៃផែនការនាំចេញកសិផលខ្មែរ ខណៈកម្ពុជា និងដៃគូពាក់ព័ន្ធ បានចាប់ផ្ដើមពិភាក្សារកដំណោះស្រាយដើម្បីនាំចេញកសិផលទៅកាន់ទីផ្សារប្រទេសចិនដោយផ្ទាល់ ដែលជាការផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមបន្ថែមទៀតដល់កសិករកម្ពុជា ។
ថ្លែងនៅក្នុងសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់អំពីសេចក្តីណែនាំ ស្តីពីការនាំចេញផ្លែចេក ស្វាយ និងមៀនទៅប្រទេសចិន កាលពីថ្ងៃទី២៧ មីនា នៅសណ្ឋាគារភ្នំពេញ លោកបណ្ឌិត ហ៊ាន វណ្ណហន អគ្គនាយកកសិកម្មនៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ មានប្រសាសន៍ថា ការរៀបចំឱ្យមានសិក្ខាសាលានេះ ជាប្រធានបទមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់កិច្ចសម្រួលពាណិជ្ជកម្ម រវាងកម្ពុជា និងចិន ។
លោកបណ្ឌិតបន្ដថា ៖« វិស័យកសិកម្មបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ និងជាឆ្អឹងខ្នងនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្ពុជា ក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាជនកម្ពុជា ។ ជាក់ស្តែង កាលពីឆ្នាំ២០១៦កន្លងទៅនេះ វិស័យកសិកម្មបានចូលរួមប្រមាណ២៦,៣%នៃផលិតផលសរុបក្នុងស្រុក » ។
បើតាមអ្នកផ្តល់កិច្ចពិគ្រោះយោបល់របស់អង្គការgizប្រចាំកម្ពុជា កាលពីឆ្នាំ២០១៦ ចិនបាននាំចូលផ្លែចេកជាង៨៨ម៉ឺនតោន មានតម្លៃទឹកប្រាក់ប្រមាណ៥៨៦លានដុល្លារ, ផ្លែស្វាយ មានជិត៤ពាន់តោន មានតម្លៃទឹកប្រាក់១៨លានដុល្លារ, ផ្លែមៀនជាង៣៥ម៉ឺនតោន គិតជាទឹកប្រាក់ប្រមាណ២៧៦លានដុល្លារ ក្នុងនោះនាំចូលពីប្រទេសថៃ និងវៀតណាមច្រើនជាងគេ ។
ទោះបីយ៉ាងណា ដើម្បីទទួលបានទីផ្សារនាំចូលផ្លែឈើស្រស់ទៅប្រទេសចិន ត្រូវអនុវត្តតាមគោលនយោបាយមួយចំនួន ហើយកម្ពុជាហាក់ដូចជាមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបើកទីផ្សារមួយនេះ ។
អ្នកស្រី សុវណ្ណ មាលា អ្នកផ្តល់កិច្ចពិគ្រោះយោបល់រូបនេះបានបន្ដថា គោលនយោបាយនាំចូលផ្លែឈើស្រស់នៅចិន មានដូចជា ៖
១-ត្រូវការដំណោះស្រាយទាំងផ្នែកនយោបាយ និងបច្ចេកទេស ។
២-ទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីមានសារសំខាន់ ក្នុងការទទួលបានទីផ្សារនាំចេញផលិតផលរបស់ខ្លួនទៅចិន ។
៣-អ្នកនាំចេញនៅក្នុងប្រទេសដែលបានចុះហត្ថលេខា ស្តីពីកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីជាមួយចិន និងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ប្រកួតប្រជែងជាច្រើនពីការអនុគ្រោះពន្ធនាំចូល ។
៤-ប្រទេសភាគីទាំងនោះនឹងទទួលបានការលើកលែងពន្ធគយ ឬជាប្រទេសនឹងទទួលការបង់ពន្ធនាំចូលតិចតួចសម្រាប់ការនាំចូលផ្លែឈើ គឺតម្រូវឱ្យបង់ពន្ធលើតម្លៃបន្ថែមតែ១០% ។
៥-អត្រាបន្ធូរបន្ថយពន្ធនាំចូលប្រែប្រួលពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយ ហើយវាអាស្រ័យទាំងនៅលើកត្តានយោបាយ និងកត្តាបច្ចេកទេស ។
៦-អ្នកនាំចូលទៅប្រទេសចិន ត្រូវសុំកូតាពីក្រុមហ៊ុនដែលមានកូតានាំចូលម្ហូបអាហារទៅចិន ដូចជា ក្រុមហ៊ុនសាជីវកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ប្រេង និងម្ហូបអាហារជាតិចិន (COFCO) ដែលសព្វថ្ងៃ គ្រប់គ្រង និងផ្តល់កូតានាំចូលអង្ករ ។ មិនមានកូតានាំចូល ផលិតផលអាចនាំចូលបាន តែត្រូវបង់ពន្ធច្រើននៅចិន ។
៧-វត្តមាន និងការចូលរួមរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងឡាយក្នុងរូបភាពជាគណៈប្រតិភូ ឬជាការចូលរួមក្នុងពិព័រណ៍ពាណិជ្ជកម្ម ពិសេសជំរុញកិច្ចចរចាឲ្យដំណើរការទៅមុខដោយរលូន ។
៨-ការគាំទ្ររបស់ស្ថានទូតតំណាងប្រទេសគឺជាគន្លឹះ ហើយតំណាងនានាពីស្ថានទូតប្រទេសដែលមានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយអគ្គរដ្ឋបាលត្រួតពិនិត្យគុណភាព អធិការកិច្ច និងចត្តាឡីសក្តិ គឺជាចំណុចគន្លឹះ ដែលអាចជួយដំណើរការនៃការទទួលបាននូវកិច្ចព្រមព្រៀង ។
៩-ភាពជោគជ័យ គឺស្ថិតនៅលើសមត្ថភាពរបស់ក្រុមបញ្ចុះបញ្ចូលដែលបង្កើតបាននូវក្តីទុកចិត្តនិងជំនឿថា ផលិតផលនាំចូលទៅចិនរបស់ពួកគេគ្មានហានិភ័យខាងភូតគាមអនាម័យ ព្រមទាំងយល់ព្រមអនុវត្តចំណុចទាំងឡាយដែលបានចែងនៅក្នុងពិធីសាររបស់ខ្លួន ។
ប្រធានសមាគមស្វាយកំពង់ស្ពឺ លោក អុិន ឆៃវ៉ាន បានឱ្យដឹងថា កិច្ចពិភាក្សាដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយដែលធ្វើឡើងដោយមានការចូលរួមពីស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីនាំចេញចេក, ស្វាយ និងមៀនទៅកាន់ទីផ្សារចិនថ្ងៃនេះ វាជាសញ្ញាមួយលើកទឹកចិត្តទៅដល់កសិករឱ្យមានក្តីសង្ឃឹម ។
លោកបន្តថា ៖« អ្វីដែលយើងចង់បាន ក៏ដូចជាឈ្មួញក្នុងស្រុក និងក្រុមហ៊ុនឯកជន គឺឱ្យមានការនាំចេញដោយផ្ទាល់ទៅប្រទេសចិន ដើម្បីលើកស្ទួយតម្លៃកសិផលរបស់ប្រជាកសិករកម្ពុជា » ។
លោកបន្ដទៀតថា ៖« ក្នុងនាមសមាគម ខ្ញុំមានសុទិដ្ឋិនិយមទៅលើការចរចារបស់ក្រសួងនាពេលនេះ ដែលចង់ឱ្យមានការនាំចេញដោយផ្ទាល់ទៅប្រទេសចិន ព្រោះប្រទេសចិនជាទីផ្សារធំ និងសំខាន់សម្រាប់កសិផលផ្សេងទៀតរបស់កម្ពុជា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ