ធ្មេញពុកគឺជាមូលហេតុដំបូងដែលបណ្តាលឲ្យឈឺធ្មេញចំពោះកុមារ និងមនុស្សពេញវ័យភាគច្រើន ។ បាក់តេរីដែលរស់នៅក្នុងមាត់របស់អ្នកនឹងលូតលាស់ល្អពេលដែលមានស្ករ និងសំណល់នៃអាហារដែលអ្នកបរិភោគ ។ បាក់តេរីទាំងនេះបង្កើតជាទម្រង់ជាបន្ទះស្អិតមួយដែលតោងជាប់ទៅនឹងផ្ទៃនៃធ្មេញរបស់អ្នក ។ ជាតិអាស៊ីតដែលត្រូវបានផលិតដោយបាត់តេរីនៅក្នុងបន្ទះស្អិតនេះ អាចស៊ីស្រទាប់ដ៏រឹងនៃផ្នែកខាងក្រៅនៃធ្មេញ(ស្រទាប់សខាងក្រៅនៃធ្មេញ)…
ធ្មេញពុកគឺជាមូលហេតុដំបូងដែលបណ្តាលឲ្យឈឺធ្មេញចំពោះកុមារ និងមនុស្សពេញវ័យភាគច្រើន ។ បាក់តេរីដែលរស់នៅក្នុងមាត់របស់អ្នកនឹងលូតលាស់ល្អពេលដែលមានស្ករ និងសំណល់នៃអាហារដែលអ្នកបរិភោគ ។ បាក់តេរីទាំងនេះបង្កើតជាទម្រង់ជាបន្ទះស្អិតមួយដែលតោងជាប់ទៅនឹងផ្ទៃនៃធ្មេញរបស់អ្នក ។
ជាតិអាស៊ីតដែលត្រូវបានផលិតដោយបាត់តេរីនៅក្នុងបន្ទះស្អិតនេះ អាចស៊ីស្រទាប់ដ៏រឹងនៃផ្នែកខាងក្រៅនៃធ្មេញ(ស្រទាប់សខាងក្រៅនៃធ្មេញ) ដោយបង្កើតបានជាក្រហោងធ្មេញ ។ សញ្ញាដំបូងនៃការពុកធ្មេញអាចលេចឡើយជាអារម្មណ៍ឈឺនៅពេលដែលអ្នកញុំាអ្វីដែលផ្អែម, ញុំាអ្វីដែលត្រជាក់ពេក ឬក្តៅពេក ។ ការឈឺធ្មេញជា រឿយៗ តែងតែដើរតួជាសញ្ញាដាស់តឿនក្នុងការស្វែងរកការពិនិត្យពីពេទ្យធ្មេញ ។
មុននឹងឈានទៅដល់ការពិនិត្យដោយពេទ្យធ្មេញ,សូមព្យាយាមដោយការថែទាំដោយខ្លួនឯងសម្រាប់ការឈឺធ្មេញដូចជា៖
•លាងមាត់របស់អ្នកជាមួយទឹកក្តៅ ឧណ្ហៗ
•ប្រើប្រាស់នូវសរសៃអំបោះសម្រាប់ដើម្បីជំរះនូវកម្ទេចកម្ទីអាហារដែលបានជាប់នៅចន្លោះធ្មេញ
•សាកល្បងលេបថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ដើម្បីបន្ថយនូវការឈឺចាប់
•ប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់មេរោគដែលផ្ទុកនូវ benzocaineដោយផ្ទាល់ទៅលើធ្មេញ និងអញ្ចាញដែលឈឺ ដើម្បីបន្ថយនូវការឈឺចាប់ជាបណ្តោះអាសន្ន ។ benzocaineអាចនឹងបង្កឲ្យមានផលវិបាកដ៏កម្រ ប៉ុន្តែដែលធ្ងន់ និងដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតដោយសារវាបន្ថយនូវបរិមាណអុកស៊ីសែនដែលឈាមអាចដឹកនាំ ។ ហាមប្រើប្រាស់នូវ benzocaineចំពោះក្មេងដែលមានអាយុក្រោម២ឆ្នាំ ដោយគ្មានការគ្រប់គ្រងពីអ្នកជំនាញសុខភាពមាត់ធ្មេញអោយសោះ ដោយសារតែវ័យនេះ គឺជាវ័យដែលនឹងទទួលរងនូវផលប៉ះពាល់បំផុត ។ ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សពេញវ័យ ហាមប្រើប្រាស់ benzocaine លើសពីកម្រិតថ្នាំដែលបានណែនាំ ហើយត្រូវចេះពិគ្រោះជាមួយនឹងទន្តបណ្ឌិតជាមុនសិន ។ ការប្រើប្រាស់ដោយផ្ទាល់នូវប្រេង(eugenol) ក៏អាចជួយអ្នកផងដែរ ។ ហាមប្រើប្រាស់ថ្នាំអាស្ពីរីន ឬក៏ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ណាផ្សេងទៀត ដោយផ្ទាល់ទៅលើអញ្ចាញរបស់អ្នក ដោយសារតែវាអាចនឹងធ្វើឲ្យរលាកនូវជាលិកានៃអញ្ចាញធ្មេញរបស់អ្នក ។
សូមទាក់ទងទៅនឹងទន្តបណ្ឌិតប្រសិនបើៈ
•អ្នកមានរោគសញ្ញានៃការឆ្លងមេរោគដូចជាហើម, ឈឺនៅពេលដែលអ្នកខាំ ឬទំពា
•ការឈឺចាប់នៅតែបន្តលើសពី១ ឬ២ថ្ងៃ
•អ្នកមានគ្រុនក្តៅស្របពេលដែលអ្នកឈឺធ្មេញ
•អ្នកមានបញ្ហានៃការដកដង្ហើម ឬការលេប៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ