បាត់មុខអ្នកក្លាហាន…
- ភ្នំពេញ
សម័យប្រជាធិបតេយ្យដាច់បង្ហៀរ… សិទ្ធិមហាសេរីកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង…គឺជាស្នាដៃឯករបស់មេបក្សប្រឆាំង…ទោះបីមានច្បាប់ទប់ទល់…ក៏អត់មានអ្នកគោរពដែរ…យកទីលានប្រជាធិបតេយ្យធ្វើជម្រក ។ ប្រជាធិបតេយ្យដាច់បង្ហៀរសម័យនោះ…ក្រុមបាតុករស្រីច្រើនជាងគេ…មួយភាគដ៏ក្លាហានចេញមកពីឈ្មោះបុរីកីឡា…តំបន់បឹងកក់…លាយឡំជាមួយឈ្មោះសកម្មជនមកពីឡពាងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង…និងតំបន់មិនសប្បាយចិត្តខ្លះទៀតជាយក្រុងភ្នំពេញ…ជ្រកក្រោមឃ្លៀកបក្សប្រឆាំង….។ ប្រជាធិបតេយ្យដាច់បង្ហៀរដាច់យ៉ៃសម័យនោះ…ក្លាហានណាស់ហ៊ានធ្វើរូបទីងម៉ោងចំប៉ើងស្លៀកពាក់…ចងក្រវាត់កអាវធំ…តំណាងឯកឧត្តមនេះ…ឯកឧត្តមនោះ…ហើយទាក់កអូសយកទៅដុតចោល…ព្រមទាំងសើចសប្បាយនូវទង្វើរបស់ខ្លួន…មិនបានគិតពីកំហឹងឈឺចាប់របស់អ្នកដែលខ្លួនប្រមាថនោះឡើយ…។ ប្រជាធិបតេយ្យដាច់យ៉ៃសម័យនោះ…ទើបតែធ្លាយដំណឹងថា…ជាពន្លកនៃដំណើរឈានទៅធ្វើបដិវត្តន៍ពណ៌…ជាពន្លកឈានទៅវាយបំបាក់សន្តិភាពសង្គម…ជាគំរោងការកូនចៅចិញ្ចឹមរបស់មហាអំណាចមួយ…។ មកដល់សម័យកាលនេះ…តើប្រជាធិបតេយ្យដ៏ស្មោកគ្រោក…បែបដូចខាងលើហ៊ានងើបឡើងវិញដែរអត់ ? មានអ្នកក្លាហានណាមិនខ្លាចក្លាហែកទេ ?…
ចែករំលែកព័តមាននេះ