រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មកទល់ពេលនេះ គេនៅតែឃើញសមាសភាពកីឡាករកាយវប្បកម្មកម្ពុជាដែលមានឈ្មោះទៅប្រកួតនៅក្រៅស្រុក គឺជាកីឡាករដដែល រហូតមានគេចោទប្រកាន់ថាជាការជ្រើសរើសដោយបក្សពួក និងខ្សែរយៈទៀតផង ។ ឆ្លើយតបនឹងការចោទប្រកាន់នេះ កីឡាករ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មកទល់ពេលនេះ គេនៅតែឃើញសមាសភាពកីឡាករកាយវប្បកម្មកម្ពុជាដែលមានឈ្មោះទៅប្រកួតនៅក្រៅស្រុក គឺជាកីឡាករដដែល រហូតមានគេចោទប្រកាន់ថាជាការជ្រើសរើសដោយបក្សពួក និងខ្សែរយៈទៀតផង ។
ឆ្លើយតបនឹងការចោទប្រកាន់នេះ កីឡាករ និងមន្ត្រីដែលពាក់ព័ន្ធបានអះអាងថា បើទោះជានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគេឃើញមានយុវជនច្រើនឡើងនិយមហាត់លើកសាច់ដុំក៏ដោយ ក៏អ្នកទាំងនោះមិនសូវចូលចិត្តហាត់ដំឡើងសាច់ឱ្យដូចកីឡាករអាជីពផ្នែកកាយវប្បកម្មនោះដែរ ដោយសារតែការហ្វឹកហាត់ទៅដល់ដំណាក់កាលនោះ គឺបាត់បង់រូបរាងសង្ហារ ហើយឃើញរាងកាយមិនខុសពីកង្កែបនោះទេ ទើបជាការបារម្ភថ្មីមួយ នៅពេលកីឡាករអាជីពសម្រេចចិត្តបោះបង់ ហើយតម្រូវឱ្យរកកីឡាករជំនាន់ក្រោយដែលមានសង្ឃឹមទៅប្រកួតដណ្ដើមបានមេដាយត្រឡប់មកវិញ ទៅជំនួស។
លោក សុខ មង្គលរស្មី ប្រធានសហព័ន្ធកីឡាកាយវប្បកម្មកម្ពុជា បានអះអាងថា ឱ្យតែដល់ការប្រកួតនៅក្រៅប្រទេសដែលតម្រូវឱ្យជ្រើសរើសកីឡាករតំណាងប្រទេសចេញទៅប្រកួតម្ដងៗគឺជារឿងលំបាក ជាពិសេសបើការប្រកួតទាំងនោះតម្រូវឱ្យកំណត់អាយុកីឡាករក្មេងៗជាដើម ។ លោកថា មកទល់សព្វថ្ងៃបណ្ដាប្រទេសដែលបានបើកការប្រកួតបង្អួតសាច់ដុំ មិនមានការកំណត់អាយុនោះ ទេដោយគេកំណត់ត្រឹមតែទម្ងន់ប៉ុណ្ណោះ ដោយសារតែគេក៏បានដឹងថា កីឡាប្រភេទនេះមិនសំបូរក្មេងៗមកហាត់តម្រូវតាមការប្រកួតនោះទេ ។
យ៉ាងណាមិញ លោកថា នៅបណ្ដាស្រុកគេ គឺសំបូរកីឡាករក្នុងវិស័យនេះជាងកម្ពុជា ដោយសារតែគេមានទីផ្សារឱ្យកីឡាករដែលមានសាច់ដុំត្រូវតាមការប្រកួតទទួលបានប្រាក់ចំណូល ដែលខុសពីកីឡាករកម្ពុជាបានលុយតែពេលប្រកួតឈ្នះ តែបើអត់ការប្រកួតគឺត្រូវធ្វើការផ្ទាល់ខ្លួន ។ លោកបានប្រកាសថា លុះត្រាតែអ្នកស្រឡាញ់អាជីពនេះខ្លាំងទើបសម្រេចចិត្តហាត់យកសាច់ដុំដល់ម្លឹង ដើម្បីចូលប្រកួត តែបើសម្រេចចិត្តហ្វឹកហាត់តាមគ្នា គឺម្នាក់ៗហាត់យកត្រឹមតែឱ្យរាងស្អាតនិងសាច់ដុំស្អាតប៉ុណ្ណោះ។
លោក សុខ សុភ័ក្ត្រ ដែលត្រូវគេស្គាល់ថាជាកីឡាករល្អម្នាក់មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះបោះសំឡេងមិនធម្មតា ក្រោយពីមានឱកាសបានចេញប្រកួតនៅក្រៅប្រទេសក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ដណ្ដើមជើងឯកបុរសដែលមានសាច់ដុំល្អ ក៏បានបញ្ជាក់ថា ធនធានកីឡាករក្មេងៗដែលចង់ហាត់យកសាច់ដុំឱ្យធំៗ ដើម្បីអាចចូលរួមប្រកួតបានដូចលោកក៏ជារឿងពិបាកផងដែរ ។ លោកថា កីឡាករម្នាក់ ដើម្បីអាចក្លាយជាធនធានចូលរួមប្រកួតបានលុះត្រាតែហ្វឹកហាត់ដំឡើងសាច់ដុំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយហាត់ឱ្យមានសាច់ដុំធំប៉ោង និង
ស្ងួតមិនមានខ្លាញ់ ។
ជាក់ស្ដែងទម្រាំទទួលបានលទ្ធផលដូចដែលមហាជនបានឃើញគឺលោកសុខចិត្តអត់បាយ និងអត់ដើរលេង ហើយតមចំណី និងប្រើថ្នាំបំប៉នសាច់ដុំយ៉ាងម៉ត់ចត់នោះផង។ លោកថា មនុស្សជាច្រើនបានសើចចំអកថាលោកបាត់រូបរាងទាក់ទាញ ហើយមិនខុសពីកង្កែបដោយសារតែលោកចង់បានសាច់ដុំធំណែនឱ្យត្រូវនឹងការប្រកួតដែលបានប្រកាសឡើង ។ ត្រង់ចំណុចនេះហើយដែលមនុស្សប្រុសភាគច្រើនមិនចង់បានរូបរាងដូចលោកនេះទេ ជាពិសេសអ្នកចង់បានមាឌធំស្អាត និងមើលទៅឃើញសង្ហារ ។ លោកបានចំណាយពេលមិនតិចជាង១០ឆ្នាំនោះទេ ទម្រាំទទួលបានលទ្ធផលដូចដែលបានឃើញ នៅពេលនេះ ហើយលោកក៏មិនអាចបន្តអាជីពមួយនេះបានជារៀងរហូតនោះដែរ បើទោះជាលោកស្រឡាញ់ការហ្វឹកហាត់យកសាច់ដុំ និងស្រឡាញ់ការប្រកួត ដើម្បីបង្អួតមហាជនថា លោកជាកីឡាករសាច់ដុំល្អម្នាក់ក្ដី ។
លោកអះអាងថា ត្រឹមតែហាត់យកសាច់ដុំស្មាក្រោយឆ្អឹងស្មា និងដើមទ្រូងជាដើម គឺមិនអាចក្លាយខ្លួនជាកីឡាករផ្នែកកាយវប្បកម្មបានទេ គឺទាល់តែហាត់យកសាច់លើផ្នែកទាំងនោះឱ្យណែន និងហាត់ឱ្យមើលទៅឃើញធំលើតូចក្រោម និងមានសាច់ដុំធំប៉ោងហើយហាប់ទើបអាចចូលរួមប្រកួតបាន ។
លោកបានចំណាយពេលក្នុងវិស័យមួយនេះដោយការអត់ធ្មត់បំផុតតាំងពីឆ្នាំ២០០៥ ហើយទម្រាំតែទទួលបានលទ្ធផលក៏សុខចិត្តទម្លាក់ចោលទាំងការងារព្រោះតែស្រឡាញ់សាច់ដុំនោះផង ដោយមិនទាន់រាប់បញ្ចូលការចំណាយដ៏ច្រើនដែលលោកបានប្រើក្នុងអំឡុងនៃការប្រឹងប្រែនោះផង ។ មួយវិញទៀត នៅពេលមានការប្រឡងប្រជែងម្ដងៗ លោកក៏ត្រូវចំណាយលុយផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួនផងដែរ មុនពេលមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីគណៈកម្មការអូឡាំពិក ។
មកដល់ពេលនេះ លោកនៅតែយល់ថា ស្ថានភាពរបស់កីឡាករកាយវប្បកម្មមានភាពស្មុគស្មាញ និងមិនមែនជាជម្រើសសម្រាប់កីឡាករក្មេងៗ ទើបលោកយល់ថាបើលោកនិងក្រុមជម្រើសជាតិលាឈប់គឺធនធានអ្នកត្រូវប្រកួតបន្តអាចនឹងពិបាករក ជាពិសេសអ្នកដែលមានសាច់ដុំធំស្អាត ហើយណែនដូចក្រុមលោកប៉ុន្មាននាក់ ដែលឱ្យតែទៅប្រកួតរមែងទទួលបានមេដាយត្រឡប់មកវិញមិនដែលខាននោះ ។ ប៉ុន្តែលោកបានសរសើរថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានអ្នកហាត់យកសាច់ដុំកើនឡើង ដោយអាចនិយាយបានថាបើមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងលើកទឹកចិត្តចំពោះពួកគេតែបន្តិច គឺពួកគេនឹងក្លាយជាធនធានកីឡាកាយវប្បកម្មដោយមិនលំបាក។
កីឡាករជាម្ចាស់មេដាយមាសផ្នែកបង្អួតសាច់ដុំ លោក សំបូរ ណាន កាលពីឆ្នាំ២០១៧ មុននេះ ក៏រឹតតែបញ្ជាក់ថា អ្នកចង់ហ្វឹកហាត់ឱ្យមានសាច់ដុំជារបៀបដូចលោក គឺមិនសូវមានច្រើន បើដកចេញនូវអ្នកហ្វឹកហាត់ចាស់ៗប៉ុន្មានរូបក្នុងក្រុមលោក ។ លោកគឺជាកីឡាករដែលយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងលើការដំឡើងសាច់ដុំដងខ្លួន ដោយសារតែការស្រឡាញ់ និងចង់បង្អួតប្រាប់ពិភពលោកថាកម្ពុជាក៏មានធនធានកីឡាករល្អលើឆាកអន្តរជាតិដែរ ។ លោកថា ខ្លួនចាប់ផ្ដើមស្រឡាញ់សាច់ដុំបែបនេះ ដោយមិនខ្វល់ថា ការហ្វឹកហាត់របស់លោកធ្វើឱ្យលោកបាត់បង់រូបរាងសង្ហារនោះទេ ទើបលោកទទួលបាន
លទ្ធផលដោយត្រូវបានសហព័ន្ធកីឡាកាយវប្បកម្មជ្រើសរើសឱ្យក្លាយជាកីឡាករជម្រើសជាតិ ។ លោកបានប្រឹងប្រែងនៅក្នុងវិស័យនេះ ដំបូងបំផុតក្នុងពេលបម្រើការជាពលករនៅក្នុងប្រទេសថៃ និងបានចូលប្រកួតជាមួយកីឡាករល្អៗនៅក្នុងប្រទេសថៃហើយទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ជាហូរហែស្ទើរតែគ្រប់ការប្រកួត មកទល់នឹងបានក្លាយជាកីឡាករជម្រើសជាតិនេះ ។
លោកថា អ្នកចង់បានសាច់ដុំដូចលោក មិនមែនគ្រាន់តែហាត់យកសាច់ដុំ និងចង់បានរាងស្អាតហើយធ្វើទៅបាននោះទេ បើគ្មានការតាំងចិត្ត គ្មានការលះបង់ និងគ្មានការ
ចំណាយលុយកាក់ និងពេលវេលាស្ទើរតែកន្លះជីវិតជាមួយនឹងបច្ចេកទេសហ្វឹកហាត់ ។ លោកនៅតែយល់ថា កីឡាកាយវប្បកម្ម គឺជាជម្រើសដែលមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍ តែមិនតស៊ូហ្វឹកហាត់ឱ្យក្លាយជាអ្នកមានសាច់ដុំស្របតាមការចង់បាននៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតប្រជែង ទើបតំណាងប្រទេសកម្ពុជាដែលត្រូវទៅប្រកួតនាពេលកន្លងមក មានតែអ្នកដដែល ។
ជាក់ស្ដែងមុនពេលទទួលបានការលើកទឹកចិត្តពីរដ្ឋាភិបាលជាថ្នូរនឹងការទទួលបានមេដាយមាសគឺលោកសុខចិត្តបោះបង់ការងារមកហាត់ត្រៀម និងចំណាយលុយផ្ទាល់ខ្លួនជាច្រើនសម្រាប់ការប្រកួតមួយលើកៗ គឺមិនស្រួលដូចកីឡាករក្នុងវិស័យបាល់ទាត់ដែលមានការជ្រោមជ្រែងពេញទំហឹងនោះទេ ។ ត្រង់ចំណុចនេះហើយដែលក្មេងៗខ្លះមិនសូវតស៊ូ ហើយធ្វើឱ្យអ្នកមានបំណងចង់បន្តអាជីពពីពួកលោក ខ្វះការអត់ធ្មត់ ។
លោកថា ចង់ក្លាយជាកីឡាករកាយវប្បកម្ម លុះត្រាតែកុំខ្វល់រឿងអ្នកណាថាមិនស្អាត ដោយខ្វល់តែរឿងហាត់យ៉ាងម៉េចឱ្យបានដើមដៃ និងទ្រូងស្អាតធំប៉ោង គឺគ្រប់គ្រាន់ ។ លោកថាខ្លួនលោកក៏មិនមែនចេះតែបន្តតំណាងប្រទេសហើយចេញប្រកួតបានរហូតនោះដែរ ទើបលោកថា បើមានអ្នកជំនាន់ក្រោយពីឥឡូវច្រើនក៏ជារឿងល្អ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ