ប្រាសាទ «ពណ្ណរាយ»នៅស្ងាត់ជ្រងំលើភ្នំ
- កំពង់ឆ្នាំង
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ «ប្រាសាទពណ្ណរាយ» គឺជាប្រាសាទមួយមានអាយុកាលជាង១ពាន់ឆ្នាំ ។ ប្រាសាទនេះនៅលើកំពូលភ្នំធ្វើបុណ្យ ស្ថិតក្នុងភូមិឯលិច ឃុំច្រណូក ស្រុកកំពង់លែង ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង…
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ «ប្រាសាទពណ្ណរាយ» គឺជាប្រាសាទមួយមានអាយុកាលជាង១ពាន់ឆ្នាំ ។ ប្រាសាទនេះនៅលើកំពូលភ្នំធ្វើបុណ្យ ស្ថិតក្នុងភូមិឯលិច ឃុំច្រណូក ស្រុកកំពង់លែង ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង សាងសង់ឡើងដាច់ឆ្ងាយពីប្រាសាទនានាដែលកសាងឡើងស្របាលគ្នា មានចម្ងាយជាង២៧គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមស្រុក ។ ភ្ញៀវទេសចរបើធ្វើដំណើរទៅកម្សាន្តនៅប្រាសាទពណ្ណរាយត្រូវជិះរថយន្ត ឬទោចក្រយានយន្ត ហើយឆ្លងដនៅផែចុងកោះ ស្ថិតក្នុងភូមិផ្សារឆ្នាំង ក្រុងកំពង់ឆ្នាំង ។ ពេលទៅដល់ទីរួមស្រុកកំពង់លែង ត្រូវបន្តដំណើរលើផ្លូវក្រាលកៅស៊ូជាង៣គីឡូម៉ែត្រ រួចបន្តដំណើរលើផ្លូវក្រាលក្រួសក្រហមមានចម្ងាយជាង២០គីឡូម៉ែត្រទៀត ទើបទៅដល់ភ្នំមួយដែលនៅជាប់ខាងឆ្វេងដៃ នោះហើយគឺភ្នំធ្វើបុណ្យ ។ នៅជើងភ្នំមានសាលាបុណ្យមួយ ដែលសងជាប់នឹងជណ្តើរឡើងទៅលើកំពូលភ្នំដែលដុះអមដោយដើមឈើតូចធំ ។ ដើមឈើទាំងនោះដាក់ស្លាកឈ្មោះឲ្យដឹងផងដែរ ។
កាំជណ្តើរដែលមិនជាចោតប៉ុន្មាន មានចំនួន២០៨កាំ ភ្ញៀវទេសចរអាចឡើង និងឈប់សម្រាកទៅតាមថ្នាក់ នីមួយៗ ដើម្បីស្រូបយកខ្យល់អាកាសដ៏បរិសុទ្ធបំបាត់ការនឿយហត់ រួចសឹមបន្តឡើងទៅលើទៀត ។ ពេលឡើងដល់លើកំពូលភ្នំ អ្នកទេសចរឃើញប្រាសាទពីរឈរទន្ទឹមគ្នា ប្រៀបដូចឥរិយាបទ «ស្វាគមន៍អ្នកទៅកម្សាន្ត» ។ ខ្យល់កំពូលភ្នំបក់បោសខ្លួនប្រាណភ្ញៀវទេសចរ ដើម្បីស្រូបតំណក់ញើសចេញដែលទើបនឹងបញ្ចេញអស់ថាមពលប្រឹងឡើងកាំជណ្តើរដែលមានកម្ពស់ជាង១៤០ម៉ែត្រ ។ ជាមួយនឹងសំឡេងស្លឹកឈើបោកបក់តាមជំនោរយ៉ាងត្រជាក់ អមនឹងសំឡេងសត្វបក្សាបក្សី ស្រែកយំខ្ញៀវខ្ញារ និងក្លិនក្រអូបចេញពីផ្ការុក្ខជាតិនានា ពិសេសក្លិនក្រអូបនៃផ្លែម្កាក់ព្រៃទុំ (ខ្លះហៅផ្លែពោន)ជ្រុះពេញដីផងនោះ ធ្វើឱ្យអ្នកទេសចរមានកម្លាំង បាត់អស់ការនឿយហត់ រួចបន្តគយគន់ប្រាសាទមួយគូដែលឈរយ៉ាងត្រដែតនៅចំពោះមុខ ។
នៅលើកំពូលភ្នំធ្វើបុណ្យមានបរិវេណមិនធំប៉ុន្មានទេ គឺប្រហែលតែជាង៥០ម៉ែត្រ៤ជ្រុងប៉ុណ្ណោះ ។ ចំពោះតួប្រាសាទមួយគូនោះសាង់នៅប៉ែកខាងកើតនៃកំពូលភ្នំ ។ ប្រាសាទពណ្ណរាយ សាងសង់ឡើងបែរមុខទៅទិសខាងលិច ខុសពីប្រាសាទកំពង់ព្រះ បែរមុខទៅទិសខាងជើង និងប្រាសាទដទៃទៀតសង់ឡើងបែរមុខទៅទិសខាងកើត ។
ប្រាសាទនោះបានខូចខាតដោយកត្តាធម្មជាតិ និងដោយគ្មានការថែទាំតាំងពីដើមរៀងមក ហើយបានរកកល់តែនឹងដួលរលំទៅតាមវ័យចំណាស់របស់ខ្លួន ។ នៅក្នុងតួប្រាសាទ គេគ្មានឃើញអ្វីសេសសល់ក្រៅពីឥដ្ឋ និងខ្លោងទ្វារប្រាសាទ ដែលធ្វើពីថ្មភក់ប៉ុន្មានដុំប៉ុណ្ណោះ ។ ចំណែកនៅពីមុខប្រាសាទចម្ងាយប្រមាណ៥ម៉ែត្រ គេឃើញនៅសល់ចម្លាក់ផ្តែរមួយផ្ទាំងបញ្ឈរផ្ទាល់ដី បែរទៅរកប្រាសាទហាក់ដង្ហោយហៅប្រាសាទឱ្យជួយយកទៅរក្សាទុកឱ្យបានគង់វង្សល្អផង ។ ចំណែកនៅជាប់ពីខាងក្រោយប្រាសាទ គេឃើញមានការសង់ខ្ទមអ្នកតាមួយដែលក្នុងនោះ មានសសរពេជ្រ២ទៅ៣កំណាត់ និងនៅក្បែរខ្ទមអ្នកតាក៏មានសល់ចម្លាក់ព្រះយោនីមួយ ។ នៅជុំវិញតួប្រាសាទដូចជាលើផ្ទៃរាបនៃកំពូលភ្នំ គេសង្កេតឃើញមានស្មៅ និងរុក្ខជាតិវល្លិដុះជុំជិត ព្រោះតែគ្មានអ្នកថែរក្សា និងសម្អាត ។ ឃើញទិដ្ឋភាពបែបនេះអ្នកទេសចរហាក់ស្រងេះស្រងោចនឹកអាណិតដល់ប្រាសាទ ដែលជាស្នាដៃរបស់បុព្វបុរសខ្មែរកំពុងឈរកណ្តោចកណ្តែងលើកំពូលភ្នំតែឯកឯង ស្ទើរតែគ្មានមនុស្សទៅលេងកម្សាន្តឡើយ ។ នៅតាមកាំជណ្តើរឡើងលើកំពូលភ្នំមានការបាក់បែកដោយអន្លើ ។ តាមការសង្កេត គឺទំនងជនខិលខូចលួចឡើងកាប់ដើមឈើលើភ្នំ រួចទម្លាក់តាមកាំជណ្តើរបណ្តាលឱ្យបាក់បែក ដូចជាគ្មានស្តាយស្រណោះឡើយ ។
លោកសំ ចាន់ថន អភិបាលស្រុកកំពង់លែងឱ្យដឹងកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកថា មិនមែនតែប្រាសាទពណ្ណរាយទេ ដែលមិនសូវមានភ្ញៀវទេសចរទៅកម្សាន្ត ។ សម្រាប់ប្រាសាទពណ្ណរាយ ក្នុង១ឆ្នាំមានអ្នកភូមិឯលិច ឃុំច្រណូកទៅធ្វើបុណ្យម្តង ហៅថា«ធ្វើបុណ្យឡើងភ្នំ» គឺនៅខែពេញបូណ៌មី នៃខែមាឃ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ ការធ្វើបុណ្យនេះមានរយៈពេល៣យប់៣ថ្ងៃដោយអ្នកភូមិធ្វើប្រដេញគ្នាពីលើភ្នំចុះមកក្រោម រហូតដល់ភូមិទើបចប់ ។ ចំពោះកាំជណ្តើរឡើងលើភ្នំ លោកអភិបាលស្រុកបញ្ជាក់ថា ទើបតែកសាងនៅឆ្នាំ២០១២ប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជាជណ្តើរបុរាណទេ ។
លោកសុខ ធួក ប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ថ្លែងថា «ប្រាសាទពណ្ណរាយកសាងឡើងដោយបុព្វបុរសខ្មែរក្នុងចន្លោះសតវត្សទី៨ទៅទី៩ មុនសម័យអង្គរ ។ប្រាសាទនេះខ្លះហៅប្រាសាទ«ព្រះនារាយណ៍»កសាងតាមរនាបថប្រាសាទកំពង់ព្រះ ។ ចាប់ពីសតវត្សទី៩ឡើងគេហៅថា «សម័យអង្គរ» តែប្រាសាទនេះកសាងឡើងនៅចុងសតវត្សទី៨ និងដើមសតវត្សទី៩ ទើបយើងហៅមុនសម័យអង្គរ ។ ក្នុងការកំណត់ពីបេតិកភណ្ឌជាតិមានឈ្មោះហៅរបស់វា ដូចជាពីត្រឹមសតវត្សទី៧-ទី៨ ហៅសម័យមុនអង្គរ ពីសតវត្សទី៩ដល់សតវត្សទី១៣ហៅសម័យអង្គរ ពីសតវត្សទី១៣ដល់១៤ ហៅក្រោយសម័យអង្គរ ។ ពីសតវត្សទី១៥ដល់១៧ ហៅសម័យកណ្តាល ។ ពីសតវត្ស១៧ឡើង ហៅសម័យទំនើប » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ