ខេត្តព្រះវិហារ ៖ លោកគង់ វិបុល ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តព្រះវិហារ បានឱ្យដឹងថា រយៈពេល១១ខែ គិតចាប់ពីខែមករា មកដល់ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២នេះ ចំនួនភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិទៅទស្សនាខេត្តព្រះវិហារសរុប១៨៥.៨៧នាក់ ប្រៀបធៀបទៅនឹងឆ្នាំ២០១១ គឺកើនឡើងដល់ទៅ៦៣,២០% ឯណោះ ។ ក្នុងចំណោមភ្ញៀវទាំងនោះលោកប្រធានមន្ទីរបញ្ជាក់ថា ភ្ញៀវជាតិសរុប ១៦៩.៣០១នាក់ និងភ្ញៀវអន្តរជាតិសរុប១៦.៥៨៦នាក់ ។
សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៣ដោយផ្អែកលើផែនការអភិវឌ្ឍន៍របស់រាជរដ្ឋាភិបាលលើវិស័យទេសចរណ៍ ឬឧស្សាហកម្មបៃតង លោកប្រធានមន្ទីរជឿថា ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ នឹងចូលមកកាន់តំបន់សក្តានុពលរមណីយដ្ឋានខេត្តព្រះវិហារកើន ឡើងក្នុងចន្លោះពី២៥ម៉ឺនទៅ៣០ម៉ឺននាក់ ។ លោកប្រធានមន្ទីរនឹងបន្តសហការជាមួយអាជ្ញាធរេខត្ត ក្នុងការពង្រីកអាហារដ្ឋាន ផ្ទះសំណាក់នៅក្នុងខេត្តនៅតាមតំបន់រមណីយដ្ឋាននានា ក៏ដូចជាការថែទាំផ្លូវទៅកាន់តំបន់សក្តានុពលទេសចរណ៍ទាំងនោះឲ្យកាន់តែមានភាពប្រសើរឡើង ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ដំណើរទស្សនាចររបស់ភ្ញៀវទាំងរដូវប្រាំង និងវស្សា ។
ខេត្តព្រះវិហារមានរមណីយដ្ឋានវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្រ្តជាង៩០កន្លែង ក្នុងនោះមានប្រាសាទធំៗគួរឱ្យចាប់ចិត្តចំនួនបីក្នុងសម័យអង្គរ គឺប្រាសាទព្រះវិហារ ប្រាសាទកោះកេរ្ដិ៍ និងប្រាសាទបាកាន ។ ខេត្តព្រះវិហារក៏មានជម្រកសហគមន៍ជាច្រើននៃជនជាតិកុលសម្ព័ន្ធតំបន់ភ្នំផងដែរ ។ប្រាសាទកោះកេរ្ដិ៍គឺជាអតីតរាជធានីរបស់ខ្មែរដែលស្ដេចជ័យវរ័្មនទី៤បានកសាងរាជធានីនេះក្នុងឆ្នាំ៩២១។ ផ្នែកខ្លះនៃប្រាសាទត្រូវបានកប់បាត់ទៅក្នុងព្រៃដែលមិនអាចធ្វើដំណើរទៅបាន ។ ចំពោះប្រាសាទព្រះវិហារកសាងឡើងដើម្បីឧទ្ទិសជូនព្រះសិវៈ ហើយមានទីតាំងនៅលើគែមតំបន់ខ្ពង់រាប ប្រទេសកម្ពុជា ។
ប្រាសាទនេះកសាងឡើងដោយមានព្រះវិហារភ្ជាប់គ្នាដោយប្រព័ន្ធនៃកម្រាលថ្ម និងជណ្ដើរដែលមានបណ្ដោយចំណោតជាង៨០០ម៉ែត្រ និងមានកាលបរិច្ឆេទនៅពាក់កណ្ដាលទី១នៃសតវត្សរ៍ទី១១ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា សំណង់ប្រវត្តិសាស្រ្តនេះសាងសង់តាំងពីសតវត្សរ៍ទី៩ ម៉្លេះ ។មានភាពមិនធម្មតាមួយសម្រាប់គុណភាពនៃស្ថាបត្យកម្មរបស់ប្រាសាទព្រះវិហារដែលប្រើប្រាស់បរិស្ថានធម្មជាតិ និងព្រហ្មញ្ញសាសនាសម័យមុន ក៏ដូចជាគុណភាពមិនធម្មតានៃការតុបតែងចម្លាក់ថ្ម ។
ចំណែកប្រាសាទបាកាន ជាសំណង់ដែលមានមាត្រដ្ឋានធំសម្បើមបំផុតមានទីតាំងនៅជ្រុងនិរតីនៃខេត្តព្រះវិហារ ។ ប្រាសាទនេះគ្របដណ្ដប់លើផ្ទៃដី៤ដងធំជាងប្រាសាទអង្គរវត្តដែលមានបារាយណ៍ប្រវែង៣គីឡូម៉ែត្រ និងមានប៉មប្រាសាទជាច្រើន ។ ប្រាសាទបាកានបើតាមប្រវត្តិគឺជាកន្លែងស្លពលសម័យដើម ។
កាលពីជាង២០ឆ្នាំមុនប្រាសាទនេះបានទទួលរងការខូចខាតយ៉ាងដំណំ ដោយសារតែមានឈ្មួញទុច្ចរិតដាប់យកបដិមាទៅលក់នៅទីផ្សារងងឹត និងកម្រមានភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិទៅទស្សនាណាស់ ។ បច្ចុប្បន្ន ដោយសារមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីរាជរដ្ឋាភិបាលបានស្ថាបនាផ្លូវថ្នល់ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់នោះ ក៏ដូចជាភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិមានភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរទៅទស្សនាប្រាសាទបាកាន ។ មានភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិទៅទស្សនាទីនោះយ៉ាងច្រើន។
ខេត្តព្រះវិហារមិនត្រឹមតែមានតំបន់ទេសចរណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្តប៉ុណ្ណោះទេ រីឯរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិវិញ ក៏មានច្រើនកន្លែងដែរ ក្នុងនោះមានទឹកធ្លាក់ព្រះនិមិត្រ មានទីតាំងស្ថិតនៅស្រុកឆែបក្នុងដងទន្លេមេគង្គលើ ជាប់ព្រំដែនឡាវ ។
រមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់តេជោបុសស្បូវមានទីតាំងស្ថិតនៅលើកំពូលភ្នំដងរែក រមណីយដ្ឋាន ជួរភ្នំត្បែងដែលមានគម្របបៃតងគួរឲ្យចង់គយគន់ដោយមានបណ្តោយប្រមាណជា៥០គីឡូម៉ែត្រ គឺជាកន្លែងដែលសម្បូរទៅដោយតេជះបារមីសក្តិសិទ្ធិ ។ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ មនុស្សរាប់ម៉ឺន នាក់បានឡើងទៅលើកំពូលភ្នំត្បែង ដើម្បីបួងសួងដល់បារមីសក្តិសិទ្ធិឲ្យតាមបីបាច់ជួយថែរក្សា និងចៀសឆ្ងាយពីឧបទ្រពចង្រៃ និងទទួលបានមកវិញនូវភាពសុខចម្រើន ។
បើសិនជាភ្ញៀវទេសចរធ្វើដំណើរលើដងផ្លូវជាតិលេខ៦២ពីរាជធានីភ្នំពេញទៅកាន់តំបន់ទេសចរណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្តប្រាសាទព្រះវិហារដល់ភូមិភ្នំដែក នឹងបានគយគន់ទេសភាពដ៏ត្រជាក់ភ្នែកនេះនៃសម្រស់ជួរភ្នំត្បែងលាតសន្ធឹងជាប់ខណ្ឌសីមារវាងស្រុករវៀង សង្គមថ្មី គូលែន ត្បែងមានជ័យ និងក្រុងព្រះវិហារ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះនៅតាមជើងភ្នំនៃរមណីយដ្ឋានជួរភ្នំត្បែងក៏សម្បូរទៅដោយទឹកធ្លាក់ជាច្រើន ។ ភ្ញៀវទេសចរជាតិ ក៏ដូចជាអន្តរជាតិ ពេលទៅដល់តំបន់នោះហើយ គឺពិតជាមិនចង់ត្រឡប់ក្រោយវិញទេ ។
ដោយឡែកនៅឯរមណីយដ្ឋានជួរភ្នំដងរែកវិញ ជាកន្លែងដែលសម្បូរទៅដោយបារមីសក្តិសិទ្ធិខ្លាំងពូកែណាស់ ជាពិសេសគឺតំបន់វប្បធម៌ប្រវត្តិសាស្រ្តប្រាសាទព្រះវិហារដែលមានលោកមេទ័ពឌី មានតេជះបារមីខ្លាំងពូកែ ជាអ្នកឃុំគ្រងថែរក្សាតំបន់នោះ ប្រឆាំងទៅនឹងចោរឈ្លានពានសៀមដែលប៉ុនប៉ងលួចប្លន់យកប្រាសាទព្រះវិហារ ដែលជារបស់ខ្មែរមិនឲ្យបាត់បង់ឡើយ ។
ក្នុងអំឡុងខែវិច្ឆិកា នៅតំបន់វប្បធម៌ប្រវត្តិសាស្រ្ត ប្រាសាទព្រះវិហារ ប្រាសាទកោះកេរ្ដិ៍ ប្រាសាទបាកាន ក៏ដូចជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិជាច្រើនកន្លែងទៀតគឺសម្បូរទៅដោយភ្ញៀវ ទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិទៅទស្សនាច្រើនកុះករ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ