ដំណោះស្រាយបញ្ហាប្រជាសាស្ត្រនៅតំបន់អាស៊ី
ទីក្រុងសិង្ហបុរី ៖ តំបន់អាស៊ី គឺជាទ្វីបដែលមានប្រជាសាស្ត្រខុសៗគ្នា ។ ប្រទេសចំនួន៣ ដូចជា ជប៉ុន សិង្ហបុរី និងកូរ៉េខាងត្បូង…
ទីក្រុងសិង្ហបុរី ៖ តំបន់អាស៊ី គឺជាទ្វីបដែលមានប្រជាសាស្ត្រខុសៗគ្នា ។ ប្រទេសចំនួន៣ ដូចជា ជប៉ុន សិង្ហបុរី និងកូរ៉េខាងត្បូង…
ទីក្រុងសិង្ហបុរី ៖ តំបន់អាស៊ី គឺជាទ្វីបដែលមានប្រជាសាស្ត្រខុសៗគ្នា ។ ប្រទេសចំនួន៣ ដូចជា ជប៉ុន សិង្ហបុរី និងកូរ៉េខាងត្បូង ស្ថិតក្នុងចំណោមប្រទេស ដែលមានអត្រាអាយុជាមធ្យមខ្ពស់ជាងគេលើពិភពលោក ។ ប៉ុន្តែប្រទេសទាំង៣នេះក៏ជួបនឹងបញ្ហាធ្លាក់ចុះនៃអត្រាអ្នកមានកូនផងដែរ ដែលប៉ះពាល់ដល់ចំនួនពលករក្នុងស្រុក ។
ចំណែកប្រទេសឥណ្ឌា និងឥណ្ឌូណេស៊ី ដែលមានកម្លាំងពលកម្មកើនឡើងមិនឈប់ឈរ ប៉ុន្តែអត្រាអ្នកមានកូនបានធ្លាក់ចុះ ។ រីឯប្រទេសហ្វ៊ីលីពីនមានអត្រាអ្នកមានកូនខ្ពស់ ហើយកម្លាំងពលកម្មរឹងមាំទៅវិញ ។
ប្រទេសនៅអាស៊ីខាងកើតបានមើលឃើញមនុស្សក្រោមបន្ទុកធ្លាក់ចុះ ប៉ុន្តែវាកើនឡើងនៅអាស៊ីខាងត្បូង ។ ប្រាកដណាស់ គោលនយោបាយឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាទាំងនោះ គឺខុសៗគ្នាទៅតាមស្ថានការណ៍ផ្សេងៗ ។
បើទោះជាមានភាពខុសគ្នាពីតំបន់មួយទៅតំបន់មួយ និងពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយយ៉ាងខ្លាំងក្លាក្តី ប៉ុន្តែមានគោលនយោបាយ២ ដែលអាចអនុម័តទៅបានគ្រប់ទីកន្លែង ។
១-ការរួមបញ្ចូលគ្នារវាងគោលនយោបាយអន្តោប្រវេសន៍បើកទូលាយ និងការខិតខំប្រឹងប្រែងបង្កើនសមត្ថភាពពលករ គឺវានឹងផ្តល់ឱកាសឈ្នះឈ្នះជាមិនខាន ។
សម្រាប់ប្រទេសមួយចំនួនដូចជា ជប៉ុន និងសិង្ហបុរី ដែលមានចំនួនពលករធ្លាក់ចុះ ការបង្កើនការធ្វើអន្តោប្រវេសន៍ក្រោមការគ្រប់គ្រង អាចនឹងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍បានយ៉ាងច្រើន ។ លំហូរចូលនៃពលករក្មេងៗអាចនឹងកាត់បន្ថយសម្ពាធលើប្រព័ន្ធប្រាក់ចូលនិវត្តន៍ និងការមើលថែមនុស្សចាស់ផងដែរ ។
២-ការបង្កើនសមត្ថភាពផលិត ។ ការធ្លាក់ចុះ១%នៃការផ្គត់ផ្គង់ពលកម្មភាគច្រើនត្រូវបានព្យាករថា នឹងធ្វើឲ្យ GDP របស់ប្រទេសធ្លាក់ចុះផងដែរ ។
ប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍គួរតែមានគោលដៅបង្កើនសមត្ថភាពពលករពេញវ័យរបស់ខ្លួន ខណៈប្រទេសដូចជា បង់ក្លាដែស, ឥណ្ឌា និងហ្វ៊ីលីពីន គួរតែអនុញ្ញាតឲ្យអត្រាអ្នកមានកូនធ្លាក់ចុះកាន់តែខ្លាំង ខណៈទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីសមត្ថភាពរបស់ពលករដែលមានស្រាប់ ។
ប្រទេសដែលបង្កើនសមត្ថភាពផលិត ជាពិសេស ប្រទេសកូរ៉េខាងជើង មើលឃើញការបង្កើនការចំណាយលើការអប់រំ និងសុខាភិបាលផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ