ខេត្តព្រៃវែង ៖ ដោយសារអាកាសធាតុអំណោយផល ធ្វើឱ្យប្រជាកសិករនៅទូទាំងខេត្ត ព្រៃវែង សប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការប្រមូលផលស្រូវរដូវវស្សា ព្រោះថាទិន្នផលនៅឆ្នាំនេះមានការកើនឡើងច្រើនបើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំមុន ចំណែកឯតម្លៃស្រូវនៅលើទីផ្សារក៏ល្អប្រសើរមិនទាបដូចឆ្នាំមុនទេ។ លើសពីនេះទៀត ក្រៅពីការធ្វើស្រែ…
ខេត្តព្រៃវែង ៖ ដោយសារអាកាសធាតុអំណោយផល ធ្វើឱ្យប្រជាកសិករនៅទូទាំងខេត្ត
ព្រៃវែង សប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការប្រមូលផលស្រូវរដូវវស្សា ព្រោះថាទិន្នផលនៅឆ្នាំនេះមានការកើនឡើងច្រើនបើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំមុន ចំណែកឯតម្លៃស្រូវនៅលើទីផ្សារក៏ល្អប្រសើរមិនទាបដូចឆ្នាំមុនទេ។
លើសពីនេះទៀត ក្រៅពីការធ្វើស្រែ កសិករនៅខេត្តព្រៃវែង ក៏នាំគ្នាចាប់យកការដាំបន្លែ និងចិញ្ចឹមសត្វ ធ្វើជាមុខរបរបន្ទាប់បន្សំដើម្បីជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ផងដែរ ។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងរបស់លោក អ៊ុក សំណាង ប្រធានមន្ទីរកសិកម្មខេត្ត។
ប្រជាកសិករនៅស្រុកព្រះស្តេចបានប្រាប់ដឹងថា មូលហេតុដែលធ្វើឱ្យទិន្នផលស្រូវរបស់ពួកគាត់នៅឆ្នាំនេះមានការកើនឡើង គឺដោយសារតែរាជរដ្ឋាភិបាលបានជួយកសាងប្រឡាយទឹកជាច្រើនខ្សែ នៅក្នុងភូមិឃុំរបស់ពួកគាត់ ដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់មានទឹកគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ស្រោចស្រពដីស្រែ ។ ជាមួយគ្នានេះ កត្តាអាកាសធាតុ ក៏អំណោយផលដែរ ជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគាត់អាចរប្រមូលផលបានលឿនជាងឆ្នាំមុន ហើយក្នុងនោះតម្លៃស្រូវក្នុងមួយគីឡូក្រាមមានតម្លៃចាប់ពី៨០០រៀលទៅ៨៥០រៀល។
លោក អ៊ុក សំណាង ប្រធានមន្ទីរកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទខេត្ត បានឲ្យដឹងថា
ក្រៅពីមុខរបរធ្វើស្រែ ខាងមន្ទីរបានជំរុញឱ្យកសិករចាប់យកការដាំបន្លែ និងការចិញ្ចឹមសត្វធ្វើជាមុខរបរទី២ ដើម្បីបានទទួលចំណូលបន្ថែមពីលើមុខរបរធ្វើស្រែ ធ្វើឱ្យជីវភាពរបស់កសិករកាន់មានភាពប្រសើរឡើង ។ សម្រាប់បន្លែ បច្ចុប្បន្នគ្រាន់តែកសិករនៅស្រុកពាមជរ ពួកគាត់អាចបញ្ជូនផលិតផលចូលទីផ្សារបានប្រមាណជាង១ពាន់តោនក្នុងមួយថ្ងៃ ។
ឯសម្រាប់ការចិញ្ចឹមសត្វ កសិករនៅក្នុងខេត្ភភាគច្រើនចូលចិត្តចិញ្ចឹមទា ដែលបច្ចុប្បន្នមានទាជាង២លាន៥សែនក្បាល ដែលកសិករកំពុងចិញ្ចឹមដើម្បីយកទុកលក់ ហើយសម្រាប់ស៊ុតទាទាំងនេះដែរ គឺមានទីផ្សារទាំងក្នុងនិងក្រៅខេត្ត ។ ភាគច្រើន ស៊ុតទាទាំងនេះត្រូវបានបញ្ជូនយកទៅលក់នៅខេត្តភាគឦសានមានដូចជា ខេត្តក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង រតនគិរី ជាដើម ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងការចុះផ្ទាល់ជាមួយកសិករនៅតាមមូលដ្ឋាន មន្ទីរកសិកម្មខេត្តបានរកឃើញថា បញ្ហាប្រឈមដែលកសិករកំពុងជួបប្រទះនាពេលបច្ចុប្បន្នមានដូចជា បញ្ហាកម្លាំងពលកម្មមិនគ្រប់គ្រាន់ ដោយប្រជាជនដែលមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ ពោលគឺកម្លាំងក្មេងៗ ពួកគេនាំគ្នាចេញពីស្រុកទៅធ្វើការជាកម្មកររោងចក្រជាដើម និងមួយចំនួនទៀតចេញទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ដែលធ្វើឱ្យបាត់បង់កម្លាំងនៅស្រែចម្ការ ។
មួយវិញទៀត គឺការប្រើប្រាស់ទុនហួសពីការចាំបាច់ ដោយសារតែទីមួយ ពួកគាត់ខ្វះខាតកម្លាំងពលកម្មក្នុងការធ្វើស្រែចម្ការ ពួកគាត់បាននាំគ្នាងាកមកប្រើប្រាស់គ្រឿងចក្រជំនួសមនុស្ស ដែលភាគច្រើនគ្រឿងចក្រទាំងនោះពួកគាត់ជួលបន្តពីគេ ដែលធ្វើឱ្យមានការចំណាយដើមទុនខ្ពស់ ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត បញ្ហាការប្រើប្រាស់ជីហួសកម្រិត ទៅលើសំណាប សន្ទូង ក៏ធ្វើឱ្យកសិករត្រូវចំណាយដើមទុនខ្ពស់ដែរ ព្រោះពួកគាត់យល់ថាការប្រើប្រាស់ជីច្រើន ធ្វើឱ្យដំណាំរបស់ពួកគាត់ទទួលបានផលច្រើនលើសពីការរំពឹងទុក ។ ទាំងនេះ ក៏ដោយសារតែពួកគាត់ជឿទៅលើការផ្សព្វផ្សាយរបស់អ្នកលក់ ដែលចង់បានផលចំណេញច្រើន ។
ចុងក្រោយ គឺការប្រើប្រាស់ពូជមិនសមាមាត្រនឹងទំហំដីស្រែ ដែលកត្តាមួយនេះ បានបង្កឱ្យពួកគាត់បាត់បង់ទាំងពូជ និងខាតទាំងថ្លៃជី និងថ្នាំ ព្រោះថា នៅពេលពួកគាត់បាចពូជច្រើន វាងាយបង្កជាសម្បុករបស់សត្វចង្រៃ និងស្រូវងាយមានជំងឺ ហើយពួកគាត់ត្រូវបន្ថែមការចំណាយបន្ថែមពីលើថ្លៃដើម និងអាចប្រឈមមុខនឹងទិន្នផលធ្លាក់ចុះផងដែរ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមទាំងនេះ មន្ទីរកសិកម្មបានបង្កើតវគ្គបណ្តុះបណ្តាល ផ្សព្វផ្សាយនូវបច្ចេកទេសជាច្រើនដល់ប្រជាកសិករនៅតាមមូលដ្ឋាន ប៉ុន្តែដោយបញ្ហាពេលវេលា ក្នុងមួយឆ្នាំមន្ទីរអាចបណ្តុះបណ្តាលកសិករបានត្រឹមជាង១ម៉ឺនគ្រួសារប៉ុណ្ណោះ ដែលទាំងនេះត្រូវទាមទារទាំងធនធាន និងពេលវេលាបន្ថែមទៀត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ