រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មានមនុស្សតិចបំផុតដែលស្គាល់ស៊ឹងមួយប្រភេទឈ្មោះថា «ស៊ឹងកានៀវ» ។ ដោយចង់ថែរក្សា និងអភិរក្ស ក៏ដូចជាចង់ឱ្យមហាជនស្គាល់ក្បាច់ស៊ឹងមួយប្រភេទនេះ សិប្បកម្មតម្បាញមួយនៅកោះដាច់ចាប់ផ្តើមត្បាញស៊ឹងប្រភេទនេះឡើងវិញ សម្រាប់ដាក់លក់នៅលើទីផ្សារ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មានមនុស្សតិចបំផុតដែលស្គាល់ស៊ឹងមួយប្រភេទឈ្មោះថា «ស៊ឹងកានៀវ» ។ ដោយចង់ថែរក្សា និងអភិរក្ស ក៏ដូចជាចង់ឱ្យមហាជនស្គាល់ក្បាច់ស៊ឹងមួយប្រភេទនេះ សិប្បកម្មតម្បាញមួយនៅកោះដាច់ចាប់ផ្តើមត្បាញស៊ឹងប្រភេទនេះឡើងវិញ សម្រាប់ដាក់លក់នៅលើទីផ្សារ និងកែច្នៃឱ្យល្អជាងមុន ។
សិប្បកម្មតម្បាញកីកម្ពុជា គឺជាសិប្បកម្មដំបូងដែលផលិតស៊ឹងកានៀវឡើងវិញ ។ សិប្បកម្មនេះបានចាប់ផ្តើមត្បាញកាលពី៦ខែមុន ។ កំពុងឈររៀបរាប់ប្រាប់ភ្ញៀវពីលក្ខណៈពិសេសនៃស៊ឹងកានៀវ ស្ត្រីវ័យកណ្តាលម្នាក់ ដែលមានសំបុរស គឺអ្នកស្រីតិច ស៊ីមហៀង ម្ចាស់ផលិតកម្ម តម្បាញកីកម្ពុជាប្រាប់ឲ្យដឹងកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកថា ក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោយ ស្ទើតែគ្មានពលរដ្ឋខ្មែរណាម្នាក់ប្រើស៊ឹងកានៀវទេ ។
ម្យ៉ាងវិញទៀតក៏មិនមានសិប្បកម្ម ឬអ្នកត្បាញណាម្នាក់ ផលិតស៊ឹងប្រភេទនេះដែរ ។ ដើម្បីការពារក្បាច់រចនារបស់ខ្មែរ ខណៈដែលបច្ចុប្បន្ននេះទីផ្សារតម្បាញ នៅកម្ពុជាកំពុងវាយលុកផលិតផលពីប្រទេសចិន ថៃ ឡាវជាដើម សិប្បកម្មតម្បាញកីកម្ពុជាបានត្បាញច្នៃប្រភេទស៊ឹងកានៀវថ្មី ដែលងាយគក់ទឹក និងអាចបោកដោយម៉ាស៊ីនបាន ព្រមទាំងមានតម្លៃសមរម្យ ដើម្បីប្រជែងជាមួយផលិតផលបរទេស ។
អ្នកស្រីតិច ស៊ីមហៀង «អ៊ីចឹងហើយប្រសិនបើខ្ញុំយកមកលក់ ងាយស្រួលសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរយើងប្រើប្រាស់ ដោយសារស៊ឹងកានៀវ យើងអាចច្នៃបានគ្រប់បែបសម្លៀកបំពាក់ខ្មែរក៏បាន យើងអាចកាត់ជារ៉ូបទាន់សម័យក៏បាន ទៅស៊ីការក៏បាន ឬជាឈុតសម្រាប់ទៅធ្វើការ យើងអាចច្នៃជាកាបូប ជាវាំងនន» ។
ស៊ឹងកានៀវត្បាញដោយអំបោះឆ្អិន មានពីរពណ៌ ។ ដំបូងគឺគេយកអំបោះពីរពណ៌មកកានៀវចូលគ្នា ហើយត្បាញដោយដៃ ។ ដោយសារតែ ប្រភេទស៊ឹងនេះត្រូវត្បាញដោយដៃនេះ វាមានភាពលំបាក ហើយរយៈពេលប្រើពេលយូរជាងស៊ឹងធម្មតា ។ ជាទូទៅក្នុងមួយក្បិនគឺប្រើរយៈពេលមួយថ្ងៃ ។ ស៊ឹងកានៀវ មានច្រើនពណ៌ តែក្នុងមួយសំពត់ ឬមួយក្បិនគេប្រើអំបោះតែពីរពណ៌ប៉ុណ្ណោះ ។
ម្ចាស់សិប្បកម្មវ័យ៣៧ឆ្នាំរូបនេះបានប្រាប់បន្តថា បើទោះបីជាមិនសូវមានអ្នកស្គាល់ស៊ឹងប្រភេទនេះ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីត្បាញដាក់លក់ មានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើនពីអ្នកប្រើប្រាស់ ។ ក្នុងមួយខែអ្នកស្រីអាចលក់បាន២០០ក្បិន។ សព្វថ្ងៃនេះអតិថិជនដែលទិញស៊ឹងកានៀវ ភាគច្រើនជាអ្នកមានជីវភាពមធ្យម និងក្រោមមធ្យម ដោយសារតែតម្លៃសមរម្យ ក្នុងមួយក្បិនតម្លៃ១០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ។ ដូច្នេះអ្នកស្រីមើលឃើញថា ទីផ្សារេបស់ស៊ឹងកានៀវនឹងកាន់តែធំនៅពេលខាងមុខ ។
ម្ចាស់សិប្បកម្មតម្បាញកីកម្ពុជាថ្លែងថា៖ «ដោយសារខាងស្ត្រីតម្បាញ គាត់ត្បាញរាល់ថ្ងៃអាជីពរបស់គាត់ អ៊ីចឹងយើងអត់អាចឈប់ទេ ឱ្យគាត់មានអាជីពបន្ត ព្រោះអីគាត់មានតែការងារហ្នឹង ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំជួយពួកគាត់មិនត្រឹមតែត្បាញទេ ខ្ញុំថែមទាំងណែនាំគាត់ ឱ្យគាត់ជួយដាំបន្លែផ្លែឈើធម្មជាតិថែមទៀត» ។
លោកស្រីគង់ គន្ធារី អនុប្រធានអភិរក្សសូត្រនៃសារមន្ទីរជាតិឱ្យដឹងថា អ្នកតម្បាញនៅតំបន់កោះដាច់ គឺជាអ្នកដែលចាប់ផ្តើមត្បាញស៊ឹងកានៀវមុនគេ ។ ស៊ឹងនេះបានចាប់ផ្តើមតាំងពីឆ្នាំ១៩៩២ ប៉ុន្តែក្រោយមកមិនសូវមានអ្នកត្បាញបន្តទៀត ។
ស៊ឹងកានៀវខុសពីស៊ឹងធម្មតា ព្រោះថាស៊ឹងធម្មតាប្រើអំបោះតែមួយពណ៌ និងមានពណ៌លាត ដោយឡែកស៊ឹងកានៀវនេះមានពីរពណ៌ ឆ្លាស់គ្នា ។
លោកស្រីគង់ គន្ធារីថ្លែងថា៖«ប្រវត្តិវាខ្ញុំអត់ទាន់ដឹងថាពីដើមមានដែរ ឬអត់ ខ្ញុំក៏មិនទាន់ដឹងដែរ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែពេលខ្ញុំចុះទៅស្រាវជ្រាវ អ្នកស្រុកគាត់បានចាប់ផ្តើមត្បាញអាហ្នឹង
ហើយ» ។ អ្នកអភិរក្សសូត្ររូបនេះចង់ឱ្យពលរដ្ឋខ្មែរគាំទ្រស៊ឹងមួយប្រភេទនេះកាន់តែច្រើន ដើម្បីឱ្យអ្នកត្បាញមានទឹកចិត្តត្បាញ ដើម្បីកុំឱ្យស៊ឹងនេះ បាត់ឈ្មោះ និងបាត់រូបរាង ។
អ្នកស្រីតិច ស៊ីមហៀង ម្ចាស់សិប្បកម្ម តម្បាញកីកម្ពុជា តាំងចិត្តនឹងអភិវឌ្ឍឱ្យកាន់តែប្រសើរជាងមុន ព្រមទាំងរក្សាខ្ជាប់នូវក្បាច់រចនាស៊ឹងកានៀវនេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ