មិនស្មានថា ម្ចាស់មេដាយមាសពិភពលោក មានប្រវត្តិកម្សត់បែបនេះ
- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ឆ្លងកាត់ការប្រកួតកីឡាកាយវប្បកម្ម ឬហៅថា កីឡាលើកសាច់ដុំ តាំងពីឆ្នាំ២០០៩ កីឡាករ សំបូរ ណាន ដែលមានឱកាសទទួលបានមេដាយជាច្រើនពីការប្រកួត…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ឆ្លងកាត់ការប្រកួតកីឡាកាយវប្បកម្ម ឬហៅថា កីឡាលើកសាច់ដុំ តាំងពីឆ្នាំ២០០៩ កីឡាករ សំបូរ ណាន ដែលមានឱកាសទទួលបានមេដាយជាច្រើនពីការប្រកួត…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ឆ្លងកាត់ការប្រកួតកីឡាកាយវប្បកម្ម ឬហៅថា កីឡាលើកសាច់ដុំ តាំងពីឆ្នាំ២០០៩ កីឡាករ សំបូរ ណាន ដែលមានឱកាសទទួលបានមេដាយជាច្រើនពីការប្រកួត បានអះអាងថា លោកមិនដែលបានស្គាល់លុយពាន់-ម៉ឺនដុល្លារពីការប្រកួតឈ្នះនោះទេ គឺទើបតែក្រោយពីបានទទួលមេដាយមាសពិភពលោកកាលពីចុងសប្ដាហ៍ទី១ដើមខែតុលាមុននេះប៉ុណ្ណោះ ដែលលោកប្រកាសថានឹងទទួលបានការឧបត្ថម្ភពីសម្ដេចតេជោនាយករដ្ឋមន្ត្រីប្រមាណជា៣ម៉ឺនដុល្លារ បើទោះជាថវិកានោះមិនទាន់ត្រូវបានសម្ដេច និងក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា កំណត់ថ្ងៃឱ្យទៅយកនៅឡើយក្ដី។ លោកក៏បានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងពីប្រវត្តិក្រីក្រទម្រាំតែបានក្លាយជាកីឡាករកាយវប្បកម្មល្បីឈ្មោះនាពេលនេះផងដែរ ។
ម្ចាស់មេដាយមាសពិភពលោកផ្នែកកីឡាកាយវប្បកម្មកីឡាករ សំបូរ ណាន បានអះ
អាងថា លោកកើតនៅឆ្នាំ១៩៨១ក្នុងត្រកូលកសិករក្រីក្រមួយដោយលោកមិនមានលទ្ធភាពសូម្បីតែហូបឆ្អែតក្នុងវ័យសិក្សា ទើបលោកសម្រេចចិត្តឈប់រៀនកាលពីអាយុ៨ឆ្នាំ ហើយបន្តផ្សងព្រេងដើរស៊ីឈ្នួលគេពីមួយទៅមួយដើម្បីបានលុយជួយឪពុកម្ដាយ ដែលពឹងតែលើមុខរបរធ្វើស្រែ ។ ក្នុងចំណោមបងប្អូន៧នាក់ លោកអះអាងថា គ្រួសារលោកខ្វះមុខខ្វះក្រោយស្ទើរមិនមានឱកាសបានហូបបាយបីពេលនោះទេ ទើបបងប្អូនរបស់លោកទាំងអស់ដែលមានកម្លាំងពេញត្រូវតែជួយរកលុយតាំងពីតូច ហើយបញ្ឈប់ការសិក្សាដែលជាក្ដីស្រមៃរបស់ខ្លួន ។ លោកបានចាកចេញពីស្រុកកំណើតនៅស្រុកបវេល ខេត្តបាត់ដំបង ទៅធ្វើជាកម្មករនៅក្នុងប្រទេសថៃតាំងពីឆ្នាំ២០០៧ ក្នុងវ័យ១៦ឆ្នាំ ខណៈដែលស្ថានភាពធ្វើការឆ្ងាយស្រុករបស់លោកនាពេលនោះបានធ្វើឱ្យលោកមានសម្ពាធយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះត្រូវប្រើកម្លាំងសុទ្ធសាធ ។
យ៉ាងណាក៏ដោយលោកក៏បានវិវត្តខ្លួនក្លាយជាកីឡាករដែលចូលចិត្តលេងសាច់ដុំក្នុងរយៈពេលបម្រើការនៅថៃនោះផងដែរ ដោយសារតែលោកទំនេរពីការងាររោងចក្រនៅក្នុងទីក្រុងបាងកកក៏ចាប់ផ្ដើមហ្វឹកហាត់យកសាច់ដុំដោយការអត់ធ្មត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ក្នុងឆ្នាំ២០០៩ ដោយសារតែលោកអាចប្រើប្រាស់ភាសាថៃផង ហើយមានរាងកាយល្អត្រូវលក្ខខណ្ឌប្រកួតផង លោកក៏សម្រេចចិត្តចូលប្រឡងសាច់ដុំដែលរៀបចំដោយប្រទេសថៃនាពេលនោះ ហើយក៏ទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ទាំងមិននឹកស្មានដល់រហូតធ្វើឱ្យសហព័ន្ធកីឡាកាយវប្បកម្មថៃ សម្រេចផ្ដល់សញ្ជាតិឱ្យលោកដើម្បីឱ្យលោកក្លាយជាកីឡាករថៃពេញសិទ្ធិ ។ ប៉ុន្តែលោកមិនបានទទួលនោះទេ ដោយសារតែក្រោយពេលជាប់ខាងសហព័ន្ធកីឡាកាយវប្បកម្មកម្ពុជាក៏បានស្នើលោកឱ្យចូលជាកីឡាករជម្រើសជាតិស្របគ្នាផងដែរ ។ លោកថា នៅក្នុងពេលនោះបើលោកទទួលយកសញ្ជាតិរបស់ថៃ គឺលោកមិនអាចមកធ្វើជាកីឡាករជម្រើសជាតិកម្ពុជាបានទេ ។ ដោយសារតែលោកមិនអាចទៅជ្រកកោននៅក្នុងសហព័ន្ធកីឡាកាយវប្បកម្មថៃ ហើយលើកទង់ជាតិថៃក្នុងពេលប្រកួតលើកក្រោយៗទៀតបាន ទើបលោកសម្រេចចិត្តមិនចូល ហើយបានចុះឈ្មោះធ្វើជាកីឡាករជម្រើសជាតិកម្ពុជាតាមការស្នើសុំរបស់សហព័ន្ធកីឡាកាយវប្បកម្មកម្ពុជា ។ លោកបានចេញប្រកួតក្រោមការរៀបចំរបស់សហព័ន្ធកម្ពុជារាប់មិនអស់នាពេលកន្លងមក តែលោកមិនបានលាឈប់ការងារជាពលករនៅក្នុងប្រទេសថៃនោះទេ ដោយសារតែនោះគឺជាឆ្នាំងបាយដ៏ធំរបស់លោកតាំងពីលោកចាកចេញពីស្រុកកំណើត ។
លោកថាឱ្យតែមានការប្រកួតត្រូវចាប់ផ្ដើម គឺលោកបានសុំច្បាប់មិនធ្វើការនៅក្នុងប្រទេសថៃមួយខែ ឬកន្លះខែ ហើយក្នុងពេលខ្លះនៅពេលត្រឡប់ទៅវិញគឺកន្លែងការងារចាស់មិនទទួលឱ្យធ្វើការវិញទេ ដោយលោកត្រូវស្វែងរកការងារនៅឯរោងចក្រមួយផ្សេង ។ លោកទើបតែបានបញ្ចប់ជីវិតជាពលករនៅក្នុងប្រទេសថៃកាលពីប្រមាណ១ឆ្នាំមុនប៉ុណ្ណោះ គឺបន្ទាប់ពីលោកសន្សំបានលុយគួរសមសម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវិត និងបានបើកជាក្លិបហាត់ប្រាណមួយផងនៅផ្ទះកំណើតនាពេលបច្ចុប្បន្នដើម្បីគ្រាន់ហាត់ខ្លួនឯងផង បង្រៀនសិស្សផង និងដើម្បីគ្រាន់រកចំណូលផង ។ លោកអះអាងថា មុខរបរថ្មីនោះទទួលបានផលកម្រៃមិនច្រើននោះទេ ដោយសារតែទីតាំងដែលលោកបើកក្លិបគឺដាច់ស្រយាល ហើយជាក្លិបដែលស្ថិតនៅស្រុកស្រែមិនមែននៅទីប្រជុំជន ។ លោកថា ស្ថានភាពរស់នៅរបស់លោកគឺអាចរស់បាន ដោយសារតែលោកបើកក្លិបហាត់ប្រាណផង និងពឹងលើរបរធ្វើស្រែផង ធ្វើឱ្យស្ថានភាពរស់នៅល្អប្រសើរជាងមុន ។
លោកអះអាងថា លោកមានភរិយារួចហើយ និងមានកូនប្រុសម្នាក់អាយុ៣ឆ្នាំ និងកូនស្រីម្នាក់អាយុ៩ខែ ។ លោក សំបូរ ណាន បន្តថា ក្នុងចំណោមបងប្អូនរបស់លោក៧នាក់គឺភាគច្រើនជាកម្មកររោងចក្រនៅក្នុងប្រទេសថៃ ដោយសារតែភាពខ្វះខាតកាលពីអតីតកាល ប៉ុន្តែលោកក៏ចាត់ទុកថានោះជាការងារមួយដែលជួយឱ្យបងប្អូនលោកមានជីវភាពល្អប្រសើរផងដែរ បើធៀបនឹងអតីតកាលដែលស្ទើរមិនមានបាយហូប។
ក្នុងនោះបងប្អូនលោករហូតដល់៣នាក់ ក៏ជាកីឡាករផ្នែកកាយវប្បកម្មផងដែរ ដោយបងប្រុសលោក សំបូរ នួន ក៏ធ្លាប់មានប្រវត្តិឈ្នះមេដាយ និងប្អូនប្រុសលោកសំបូរ សោភ័ណ្ឌ ក៏ទើបនឹងឈ្នះមេដាយជើងឯកនៅក្នុងប្រទេសថៃក្នុងចំណោមកីឡាករមកប្រកួត១០ប្រទេសកាលពីដើមឆ្នាំ២០១៧ ។ លោកថា ក្នុងចំណោមបងប្អូនលោកទាំង៣ដែលបានបម្រើការងារជាពលករនៅក្នុងប្រទេសថៃ ត្រឡប់មកវិញតែលោកម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ចំណែកបងប្រុសលោក និងប្អូនប្រុសលោកគឺនៅតែបម្រើការងារនៅទីនោះ ហើយលុះត្រាតែមានការប្រកួតកើតឡើងទើបពួកលោកចាកចេញពីថៃ ឬពីស្រុកកំណើតមកហ្វឹកហាត់នៅភ្នំពេញមួយរយៈដើម្បីត្រៀមប្រកួត ។ ការប្រកួតមុនៗលោកថាគឺជាបន្ទុកចំណាយខ្លួនឯងនោះផង ដោយសារតែលោកស្រឡាញ់ការប្រកួតផ្នែកសាច់ដុំនេះខ្លាំងពេក ប៉ុន្តែសម្រាប់ការប្រកួតប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយគឺជាបន្ទុករបស់សហព័ន្ធ ។ លោកថា ការប្រកួតឈ្នះកន្លងមកលោកក៏មិនដែលមានតម្រុយទទួលបានទឹកប្រាក់លើកទឹកចិត្តនោះដែរ គឺទើបតែបានឈ្នះមេដាយពិភពលោកកាលពីថ្ងៃទី៧ តុលា មុននេះប៉ុណ្ណោះ ដែលលោកត្រូវបានដាក់បញ្ចូលឱ្យទទួលទឹកប្រាក់ប្រមាណជា៣ម៉ឺនដុល្លារពីសម្ដេចតេជោក្នុងពេលខាងមុខ ។
លោកថា កាលពីឆ្នាំ២០១៥ លោកបានឈ្នះមេដាយប្រាក់ម្ដងហើយក្នុងការប្រកួតកម្រិត
ពិភពលោកដូចគ្នា ប៉ុន្តែអត់មានឈ្មោះទទួលបានទឹកប្រាក់លើកទឹកចិត្តទេ អ៊ីចឹងហើយទើបលោកយល់ថា ការប្រកួតដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុងប្រទេសម៉ុងហ្គោលីកាលពីថ្ងៃទី៧ តុលា មុននេះ គឺជាការប្រកួតបើកឆាកមួយដែលលោកបានទទួលមេដាយមាសក្នុងចំណោមអ្នកប្រកួតប្រមាណជា៤០ប្រទេស ហើយក៏ជាការប្រកួតមួយដែលគ្រាន់តែលោកបានទទួលមេដាយមាសភ្លាម ក៏មានគោលការណ៍តម្រូវឱ្យលោកទទួលបានទឹកប្រាក់ប្រមាណជាង១០០លានរៀលស្មើនឹង៣ម៉ឺនដុល្លារ ដែលលោកបានហៅប្រាក់រង្វាន់នេះថា ជារឿងមិនធ្លាប់ជួបនៅក្នុងជីវិត ។ លោក សំបូរ ណាន ប្រកាសថា លោកនឹងតស៊ូក្នុងជីវិតជាកីឡាករផ្នែកកាយវប្បកម្មដោយមិនឈប់នោះទេ ដោយសារតែលោកស្រឡាញ់ និងថាការប្រកួតបែបនេះ គឺក្រៅពីបានមុខមាត់កិត្តិយសក៏មានសុខភាពល្អទៀតផង ។ ជាក់ស្ដែងការប្រកួតនៅក្នុងប្រទេសម៉ុងហ្គោលីនោះ លោកយល់ថា មានបរិយាកាសល្អ ដោយសារតែលោកប្រកួតក្នុងប្រភេទទម្ងន់៧៥គីឡូក្រាមបូក ហើយជាប្រភេទវិញ្ញាសាដែលមានកីឡាករមកពីបណ្ដាប្រទេសផ្សេងៗចូលប្រកួតច្រើនដែរបើធៀបនឹងវិញ្ញាសាផ្សេងៗ។ លោកថា សប្បាយចិត្ត ដែលបានចូលប្រកួតក្នុងព្រឹត្តិការណ៍កីឡាកាយវប្បកម្មពិភពលោក ហើយបានទទួលចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ឬមេដាយមាស ដែលលោកបានហៅចំណាត់ថ្នាក់នេះបានជួយឱ្យលោកលេចធ្លោនិងទទួលបានប្រាក់រង្វាន់ច្រើនលើសលប់ដែលលោកនឹងទទួលបានក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ ។ លោកមានគម្រោងយកប្រាក់រង្វាន់ប្រមាណ៣ម៉ឺនដុល្លារនេះទៅពង្រីកក្លិបហាត់ប្រាណរបស់លោកដែលខ្វះដើមទុនទិញសម្ភារដាក់បញ្ចូលធ្វើយ៉ាងណាឱ្យក្លិបមានសម្ភារហ្វឹកហាត់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បម្រើសេចក្ដីត្រូវការដល់អ្នកនិយមហាត់ប្រាណនៅក្នុងក្លិប ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ