ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមាន២ប្រភេទ ៖ ប្រភេទទី១គឺ «Le Diabéte insulino dépendant» DID ឬហៅថា «Diabéte Maigre» ដែលច្រើនកើតមានជាញឹកញយនៅក្នុងវ័យក្មេង ហើយនឹងវ័យជំទង់១០% បណ្តាលមកពីលំពែងដុនដាប ពុំអាចបញ្ចេញជាតិអុីនស៊ុយលីនបាន។ ជំងឺប្រភេទនេះត្រូវការជាចាំបាច់ជាតិអុីនស៊ុយលីន ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយការព្យាបាលត្រូវតាមដានអស់មួយ
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមាន២ប្រភេទ ៖ ប្រភេទទី១គឺ «Le Diabéte insulino dépendant» DID ឬហៅថា «Diabéte Maigre» ដែលច្រើនកើតមានជាញឹកញយនៅក្នុងវ័យក្មេង ហើយនឹងវ័យជំទង់១០% បណ្តាលមកពីលំពែងដុនដាប ពុំអាចបញ្ចេញជាតិអុីនស៊ុយលីនបាន។ ជំងឺប្រភេទនេះត្រូវការជាចាំបាច់ជាតិអុីនស៊ុយលីន ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយការព្យាបាលត្រូវតាមដានអស់មួយជីវិត គឺជាប្រភេទជំងឺធ្ងន់ ។
ចំណែកឯជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ «Le Diabéte non insulino-dépendant» DNID គឺច្រើនកើតមានជារឿយៗ៩០% លើមនុស្សធាត់ចាប់ពីអាយុ៤៦ឆ្នាំឡើង ។ ជំងឺនេះលំពែងអាចបញ្ចេញជាតិ Insuline ជានិច្ចកាលមួយចំនួនដែរ ប៉ុន្តែជាតិ Insuline នេះជួបនូវប្រសិទ្ធភាពថយទៅៗ ។
អាការអ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ៖
១-បត់ជើងតូចជាញឹកញាប់
២-ឃ្លានខុសប្រក្រតី ឬបរិភោគមិនដឹងឆ្ងាញ់
៣-អស់កម្លាំងខុសពីធម្មតា ភាពខ្សោយ
៤-ស្រវាំងភ្នែក
៥-ស្រេកទឹកហួសប្រមាណ
៦-ខ្យល់ដង្ហើមចេញសាបភ្លាវ
៧-ការចុះស្គមមិនទាន់ពន្យល់បាន
៨-ភាពឆាប់ខឹង
៩-ដំណើរច្រើនញឹករញៀវក្នុងដៃ ឬជើង
រីឯជំងឺទឹកនោមផ្អែម ទឹកនោមមានសារជាតិសាបនេះ ដែលភាសាបារាំងហៅថា Le diabéte insipide c’est une maladie métabolique កម្ររកឃើញដោយហេតុផលិត Vasopressine ពុំបានគ្រប់គ្រាន់ គឺជាអ័រម៉ូន (Hormone) មួយសម្រាប់ត្រួតពិនិត្យចំនួនទឹកបញ្ចេញចោលតាមក្រលៀន ។ លក្ខណៈរោគមានច្រើន គេសម្គាល់ជាពិសេសមានការស្រេកទឹកហួសប្រមាណ ហើយបត់ជើងតូចទឹកនោមច្រើន ប៉ុន្តែទឹកនោមគ្មានសារជាតិផ្អែមដូចអ្នកកើតទឹកនោមផ្អែមនោះឡើយ ។ចំពោះស្ត្រីដែលមានគភ៌អាយុចន្លោះពី២៥ឆ្នាំ ទៅ៣៥ឆ្នាំ កើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមចាប់ពីត្រីមាសទី២ ទៅត្រីមាសទី៣ មានអាការហើមជើង ហើយកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺប្រភេទនេះភាសាបារាំងហៅថា Le diabéte gestationnel។
ស្ត្រីដែលមានគភ៌ប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិដូចខាងក្រោម ៖
១-បង្ករោគតាមផ្លូវទឹកមូត្រ
២-សម្ពាធឈាមខ្ពស់ ហើយហើម (ជាញឹកញយករណីទឹកនោមផ្អែមពេលដែលមានគភ៌)
៣-ការសម្រាលកូនអាចឆ្ពោះ ទៅកូនកើតមិនគ្រប់ខែ
៤-ការសម្រាលកូនអាចឆ្ពោះទៅមានការវះកាត់យកកូនចេញ (ដោយទារកមានមាឌធំធាត់)
៥-អាចឆ្ពោះទៅកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២
រីឯទារកវិញអាចប្រឈមមុខដូចតទៅ ៖
១-អាចខ្វះជាតិស្ករពីកំណើត
២-ការបំផ្លើសកើតជំងឺខាន់លឿងពីកំណើត
៣-ភាពខ្វះជាតិកាល់ស្យូមក្នុងឈាម
៤-អាការដកដង្ហើមពិបាក
៥-អាចឆ្ពោះទៅកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមមួយ ជាញឹកញាប់ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២
អាការស្ត្រីដែលមានគភ៌កើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានដូចតទៅ ៖
-អស់កម្លាំងខុសពីធម្មតាសម្រាប់ស្ត្រីដែលមានគភ៌
-ការបត់ជើងតូចច្រើនដង
-ការស្រេកទឹកហួសប្រមាណ
ជំងឺនេះអាចបាត់ទៅវិញនៅពេលប្រសូតបុត្ររួច ហើយមានតែ៥%ទេដែលកើតលើស្ត្រីដែលមានគភ៌ ។
សម្គាល់ ៖ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានសារជាតិសាប (Le diabéte insipide) ហើយនឹងស្ត្រីដែលមានគភ៌កើតទឹកនោមផ្អែមដែលហៅថា «Le diabéte gestationnel» មិនអាចរាប់បញ្ចូលជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី៣ទេ ។
ក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺត្រូវពិសាថ្នាំឱ្យទៀងទាត់ បរិភោគអាហារណាខ្វះកាល់ឡូរី បន្ថយជាតិស្ករ ហាត់ប្រាណឱ្យបាន២៥នាទី ឬ៣០នាទី ហើយដើរឱ្យបាន២គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយថ្ងៃ ។ ពុំចាំបាច់រត់នាំឱ្យបេះដូងមានផលប្រតិកម្ម កីឡាដែលល្អជាងគេ គឺកីឡាហែលទឹក ។ ការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមកន្លងមក វេជ្ជបណ្ឌិតច្រើនឱ្យថ្នាំ Molécule ២យ៉ាង Biguanide ហើយនឹង Sulfamide ឃើញថា ការប្រើប្រាស់ថ្នាំសារធាតុ Biguanide ច្រើននាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់ថ្លើម ព្រោះថ្នាំ Biguanide គឺថា សកម្មភាពរបស់វាគ្រាន់តែបន្ថយការផលិតជាតិស្ករតាមថ្លើម ហើយនឹងការស្រូបចូលជាតិស្ករទៅលើប្រព័ន្ធនៃពោះវៀន។
យើងអាចប្រើប្រាស់ឱសថផលិតពីរុក្ខជាតិ Fénugrec ឬ olivier ហើយនឹងប្រើប្រាស់បន្ថែមថ្នាំសារធាតុ Sulfamide (មុខងាររបស់វា គ្រាន់តែលើកតម្កើងការបញ្ចេញ Insuline ហើយត្រួតពិនិត្យជាតិស្ករក្នុងឈាមប៉ុណ្ណោះ) ។
ក្នុងការវិភាគឈាមមើលជាតិស្ករនោះ យើងត្រូវសុំវេជ្ជបញ្ជាមើលដូចខាងក្រោម ៖
-Glycémie á jeun
-Hémoglobine glyquée (HbAlc)
ក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម យើងប្រើប្រាស់ឱសថដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-Fénugrec ឬ Olivier (ឱសថធម្មជាតិសម្រាប់ព្យាបាលទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២)
-Sulfamide ou Insuline ។
បកស្រាយដោយលោកគ្រូដូ
ទូរស័ព្ទ 012 92 32 72
គ្រូឱសថធម្មជាតិ-ឯកទេសឱសថសាស្ត្របុរាណ-សម័យ ឯកទេសព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺរោយចុកចាប់ រលាកសាច់ដុំ ឈឺសន្លាក់ ក្បាលជង្គង់ ឈឺចង្កេះ ជំងឺពុកឆ្អឹង និងខ្សោយផ្លូវភេទ ។ ព្យាបាលដោយប្រើឱសថធម្មជាតិ និងម្ជុល Mésothérapie-មានបទពិសោធន៍ជាង២០ឆ្នាំនៅប្រទេសបារាំង-ពិនិត្យជំងឺចល័ត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ