ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

កំណាព្យ (បងប្រុសខ្ញុំ) បទពាក្យ៨ ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន

14 ឆ្នាំ មុន

២៣ ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០១០ ម៉ោង ០២:៤៩

– ខ្ញុំសែនហួសចិត្ដត្បិតបងប្រុសខ្ញុំ មានកូនធំៗទន្ទឹមនិងខ្លួន
បែរជាភ្លើតភ្លើនខុសកាលខុសក្បួន មិនដឹងថាខ្លួនវ័យល្បាយអាចម៍ខ្លា។

– ខ្ញុំសែនហួសចិត្ដត្បិតបងប្រុសខ្ញុំ              មានកូនធំៗទន្ទឹមនិងខ្លួន
   បែរជាភ្លើតភ្លើនខុសកាលខុសក្បួន          មិនដឹងថាខ្លួនវ័យល្បាយអាចម៍ខ្លា។
– កំណើតគាត់ជាមនុស្សត្រង់ត្រឹមត្រូវ         មិនដើរវៀចផ្លូវចេះពិចារណា
   ស្នេហ៍ប្រពន្ធកូនថែរទាំរក្សារ                  មិនចេះហ៊ឺហាសប្បាយម្នាក់ឯង។
– គាត់នៅអាមេរិកមិនភ្លេចប្អូនបង             ផ្គត់ផ្គង់ឃុំគ្រងមិនឱ្យចំបែង
   ទោះបីឃ្លាតគ្នាជាយូរអង្វែង                  គាត់តែងប្រឹងប្រែងប្រដៅដាស់តឿន។
– ចូលវ័យចំណាស់ប្ដូរផ្លាស់ចរិត                  ខិលខូចតាមមិត្ដមានពួកមានភឿន
   គាត់ថាឥឡូវស្រុកគេជឿនលឿន             ដើរមិនទាន់ល្បឿននាំឱ្យអាប់មុខ។
– ពីដើមមិនដែលចង់មកស្រុកខ្មែរ               បើនឹកបានតែខលសួរសុខទុក្ខ
   ឥឡូវស្រាប់តែវិលៗឃើញមុខ                 មិនមែននឹកស្រុកគឺនឹកស្រីស្នេហ៍។
– គាត់ភរប្រពន្ធថាទៅមីស្យុង                     តាមពិតវាងវង់មកដល់ស្រុកខ្មែរ
   ត្រឹមមួយអាទិត្យក៏ឆ្លៀតមកដែរ               សប្បាយផ្ដាំម៉ែជាមួយស្រីក្មេង។
– ខ្ញុំដាស់តឿនដែរតែគាត់មិនស្ដាប់               ងប់ងល់ចង់ស្លាប់ស្ទើរឆ្កួតវង្វេង
   ចូលបាររាំច្រៀងនាំនាងដើរលេង               ដល់អស់ប្រាក់ធេងទើបគាត់វិលថ្កាន។
– ម៉ែគ្រវីក្បាលដូចគោស្រាំងទិច                  តើធ្វើដូចម្ដេចអាចស្រោចស្រង់បាន?
   បើប្រាប់ប្រពន្ធមុខបែកឆ្នាំងចាន               ផ្អើលគ្រប់ទីឋានអាស្រូវកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ។
– ទល់ភ្នែកមើលទៅខ្លាចត្រូវគេបោក            ទ្រើកៗដូចមោកល្ងង់ដូចជាងោះ
   លង់ស្នេហ៍ស្រីក្មេងសំដីពិរោះ                   កោរធូរក្បាលពោះស្លៀកខោលែងជាប់។
– សង្ឃឹមថ្ងៃមួយគាត់នឹងភ្ញាក់ខ្លួន                 ហើយធ្វើសមសួនទៅតាមទម្លាប់
   តែខ្លាចតែជួបរឿងដែលមិនគាប់               ធ្លាក់ខ្លួនអភ័ព្វស្រីបោកគ្មានសល់ ។