ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់ដ៏កញ្ជាស់ប្រឡាក់ដីស្រមកកុមារាធារា អាយុ១២ឆ្នាំ មកពីខេត្តតាកែវ កំពុងកើបដំឡូងមីជាមួយឪពុកម្តាយបានឱ្យដឹងថា ខ្លួនមិនចង់គេចវេះពី ការសិក្សានោះទេ តែដោយសារឪពុកម្តាយមកធ្វើការនៅទីនេះទាំងអស់គ្នា ទើបខ្លួនមកតាមដោយសុខចិត្តបោះបង់ការសិក្សាត្រឹមថ្នាក់ទី៤ ។ ធារាបន្ថែមថា «ខ្ញុំដឹងថា ការសិក្សាសំខាន់ណាស់ តែ
ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់ដ៏កញ្ជាស់ប្រឡាក់ដីស្រមកកុមារាធារា អាយុ១២ឆ្នាំ មកពីខេត្តតាកែវ កំពុងកើបដំឡូងមីជាមួយឪពុកម្តាយបានឱ្យដឹងថា ខ្លួនមិនចង់គេចវេះពី ការសិក្សានោះទេ តែដោយសារឪពុកម្តាយមកធ្វើការនៅទីនេះទាំងអស់គ្នា ទើបខ្លួនមកតាមដោយសុខចិត្តបោះបង់ការសិក្សាត្រឹមថ្នាក់ទី៤ ។ ធារាបន្ថែមថា «ខ្ញុំដឹងថា ការសិក្សាសំខាន់ណាស់ តែកត្តាជីវភាពក៏សំខាន់ដូចគ្នាដែរ ។ ពេលនេះខ្ញុំមកតាមឪពុកម្តាយខ្ញុំសិន លុះពេលពួកគាត់ត្រឡប់ទៅភូមិកំណើតវិញ ខ្ញុំនឹងបន្តការសិក្សា ខ្ញុំនឹងតស៊ូរៀនឱ្យរួចផុតពីការលំបាកនេះ» ។
ស្ត្រីជាម្តាយធារាបានឱ្យដឹងថា ឪពុកម្តាយគ្រប់រូបចង់ឱ្យកូនមានអនាគតល្អ ប៉ុន្តែធ្វើម្តេចបើពេលនេះជីវភាពគ្រួសារក្រីក្រដែលចាំបាច់ត្រូវស្វែងរកប្រាក់ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ ទើបបង្ខំចិត្តចាកចោលស្រុកកំណើត ។ អ្នកស្រីបន្តថា ជីវិតជាកម្មករពិតជាប្រឈមនឹងការលំបាកខ្លាំងណាស់ ដែលអាចរកកម្រៃបានត្រឹមមួយគ្រាៗ ពោលគឺបានព្រឹកខ្វះល្ងាច ។ ប្រាក់ចំណូលបានមកពីការចំណាយញើសឈាមសុទ្ធសាធ ដោយការខំប្រឹងតាំងពីព្រលឹមដល់ព្រលប់ហូបចុកស្ទើរមិនគ្រប់គ្រាន់ ។ ស្ត្រីខាងលើបានបន្តទៀតថា ប្រសិនបើគាត់ត្រូវធ្វើការនៅទីនេះយូរជាងនេះទៀត គាត់នឹងរកសាលាឱ្យកូនបានបន្តការរៀនសូត្រមិនឱ្យកូនអស់អនាគតត្រឹមនេះទេ ។
ការធានាភាពចេះដឹងរបស់កូន ឪពុកម្តាយមានភារកិច្ចសំខាន់ណាស់ ។ ឯការនាំកូនឱ្យប្រឡូកក្នុងការងារកសិកម្ម ដោយប្រើកម្លាំងបាយហួសប្រមាណក៏អាចឱ្យកុមារប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់បានដែរ ហើយពិសេសគឺខកខានមិនបានចូលរៀន ។ ដូច្នេះគួរមាតាបិតាទាំងឡាយ ពិចារណាឱ្យបានល្អិតល្អន់លើបញ្ហានេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ