ខេត្តកែប ៖ បច្ចុប្បន្នប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងទឹកដីខេត្តកែប កំពុងយកចិត្តទុកដាក់ដាំដំណាំម្រេចជាច្រើនកន្លែងដូចជានៅភូមិអភិវឌ្ឍន៍ចម្ការបីភ្នំវល្លិ ស្ថិតក្នុងឃុំពងទឹក ស្រុកដំណាក់ចង្អើរ ខេត្តកែបជាដើម ។
យុវជនឈ្មោះសែម ភាព អាយុជាង២០ឆ្នាំ ជាអ្នកថែទាំចម្ការម្រេចមួយនៅក្នុងភូមិអភិវឌ្ឍចម្ការបីភ្នំវល្លិ ខេត្តកែប បានរៀបរាប់ពីការដាំដុះម្រេច និងការទទួលផលពីដំណាំម្រេចក្នុងដីចម្ការដែលប្អូនកំពុងមើលថែទាំងនេះ មានទំហំពីរហិកតាប្រាំបីអា ក្នុងទំហំដីជាង២ហិកតា នេះ ម្ចាស់ចម្ការដែលជាឪពុកធំមិនមានដាំតែដំណាំម្រេចមួយមុខប៉ុណ្ណោះទេ គឺគាត់មានដាំ ដើមឈើហូបផ្លែជាច្រើនមុខផងដែរ ដូចជាទុរេន សាវម៉ាវ មង្ឃុត ស្វាយកែវ ល្មុត ចេក ខ្នុរ ល្ហុង ហើយនិងម្រេច ។ ប៉ុន្តែដំណាំឈើហូបផ្លែទាំងអស់នោះ គាត់គ្រាន់តែដាំឱ្យពេញផ្ទៃដីកុំឱ្យសល់ដីទំនេរ និងដើម្បីសម្រាប់ភ្ញៀវ បងប្អូន និងមិត្តភក្តិដែលមកកម្សាន្តលេងក្នុងចម្ការទស្សនាកម្សាន្ត និងបានហូបផ្លែឈើទាំងនោះតាមរដូវកាល ។
ចំពោះដំណាំម្រេចវិញគាត់ត្រូវការយកចិត្តទុកដាក់មើលថែទាំខ្លាំងជាងដំណាំនានានៅក្នុងចម្ការនេះ ពីព្រោះដំណាំម្រេចគេត្រូវការមើលថៃ ទឹកជី និងរងរបស់វា ពីព្រោះម្រេចវាត្រូវការទទួលដីឆៅ (ដីថ្មី) ធ្វើជាំរង ។ ប្អូនប្រុសបន្តទៀតថា ម្ចាស់ចម្ការដែលត្រូវជាឪពុកធំរបស់ប្អូនឈ្មោះឌី ឡាំថល់ អាយុ៦២ឆ្នាំ គាត់ជាអនិកជនខ្មែររស់នៅប្រទេសបារាំង ហើយដោយមានបងប្អូននៅស្រុកខ្មែររូបគាត់បានទិញដីចម្ការមួយកន្លែងនេះ ដាំដំណាំគ្រប់មុខ និងម្រេចនេះឱ្យបងប្អូនរបស់គាត់មើលថែ ប៉ុន្តែសេវាការចំណាយផ្សេងៗគឺរូបគាត់បានាផ្តល់សម្រាប់ការថែទាំចម្ការនេះ ។ សែម ភាព ក៏បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងផងដែរថា អំពីការដាំ ម្រេចការទទួលផលតម្លៃម្រេចក្នុងទីផ្សារ ក៏ដូចជាការខ្ទប់ជាកញ្ចប់ដាក់តាំងលក់ក្នុងចម្ការនេះនឹងនិយយាអំពីអាយុកាលរបស់ម្រេចផងដែរ ។
ការដាំម្រេចមុនដំបូងគេពូនជារងវែងៗ រីឯរងនោះសោតគឺគេយកដីឆៅ (ដីពណ៌ក្រហម) រួចគេដោតចន្លុងឈើប្រវែង៣ម៉ែត្រកន្លះទៅបួនម៉ែត្រ រួចកប់មែកម្រេចក្នុងរណ្តៅក្បែរជន្លុងឈើដែលគេជីករួចដាក់ជី ហើយជាស្រេចនោះ ប៉ុន្តែនៅគល់ម្រេចគេត្រូវចងដើមម្រេចជាប់ជាជន្លុងនោះគេធ្វើជាកំផែងតូចល្មមសម្រាប់ចាក់ទឹកឱ្យទឹកដក់ក្នុងគលក់កុំឱ្យពេលចាក់ទឹក ហើយត្រូវទឹកហូរចេញពីគល់វា ។ ការដាំម្រេចមានអាយុបានមួយឆ្នាំ។ រីឯផ្លែ និងផ្ការបស់ម្រេច បើម្រេចទើបតែមានអាយុបានមួយឆ្នាំ ហើយមានផ្លែផ្កាច្រើនពេក គេត្រូវបេះវាចេញខ្លះ ទុកតែពាក់កណ្តាល ឬក្រោមពាក់កណ្តាល ដើម្បីការពារនូវកម្លាំងរបស់វាដែលទើបនឹងចាក់ឫសកុំឱ្យម្រេចនោះខ្សោយកម្លាំង ឬ ងាប់ដើម ។ មូលហេតុម្រេចដែលដាំ ហើយពុំទាន់លូតលាស់ល្អពេញជន្លុងឈើផង ហើយឆាប់មានផ្លែផ្កានោះ គឺមកពីម្រេចគេដាំទងចាស់ដែលគេកំពុងទទួលផល ហើយមុននឹងគេកាត់យកមកដាំដីថ្មី ។ ដូច្នេះហើយទើបគេកំណត់អាយុរបស់វានូវពេលទទួលផលផ្លែ ។
តាមការឱ្យដឹងពីប្អូន សែម ភាព ចំពោះការទទួលផលក្នុងម្រេចមួយគុម្ពៗក្នុងម្រេចដែលមានអាយុកាលចាប់ពីប្រាំឆ្នាំឡើងទៅ វាអាចផ្លែក្នុងមួយគុម្ពគិតជាមធ្យមចាប់ពី២គីឡូក្រាមទៅ៣គីឡូក្រាម ។ បើមានអាយុពី១០ឆ្នាំឡើងទៅ គេអាចទទួលផលក្នុងមួយគុម្ពពី២គីឡូក្រាមកន្លះទៅ៤គីឡូក្រាម ហើយផ្លែរបស់កាលណាមានអយាុកាលកាន់តែច្រើនគុណភាពកាន់តែល្អ ប៉ុន្តែចំពោះការថែបំប៉នត្រូវចាក់ដីឆៅថ្មីបន្ថែមនៅគល់ និងរងរបួសវា ព្រមទាំងជីករណ្តៅក្បែរគល់រួចដាក់ជីដីភ្នំអាំចម៌ប្រចៀវនៅនឹងគល់របស់វា ទើបដើមវាកាត់ទែមានការលួតលាស់មែកថ្មីបន្ថែមទៀត ។
នៅក្នុងភូមិអភិវឌ្ឍន៍ចម្ការបីនេះមានប្រជាពលរដ្ឋដាំម្រេចចំនួនប្រាំកន្លែង ហើយកំពុងទទួលប្រហាក់ប្រហែលនឹងប្អូនដែរ ។ ផ្លែម្រេចក្នុងមួយគុម្ពមានបីប្រភេទ គឺពណ៌ខ្មៅ ពណ៌ស និងពណ៌ក្រហម រីឯតម្លៃគឺមួយគីឡូក្រាម២៥ដុល្លារ ។ បច្ចុប្បន្នប្អូនបានវេចខ្ទប់ដាក់តាំងលក់នៅក្នុងខ្ចុះសម្រាប់ទទួលភ្ញៀវមកទស្សនសាកម្សាន្តក្នុងចម្ការម្រេចនេះផងដែរ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ