រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោកជំទាវ កុយ ពិសី អនុប្រធានលេខាធិការដ្ឋានអចិន្ត្រៃយ៍នៃអាជ្ញាធរជាតិទទួលបន្ទុកកិច្ចការព្រំដែន បានថ្លែងថា កន្លងមកការរំជើបរំជួលប្រឆាំងទៅនឹងការចុះហត្ថលេខាលើសន្ធិសញ្ញបំពេញបន្ថែមឆ្នាំ២០០៥បាននាំទៅដល់ការចាប់ខ្លួនអ្នកនយោបាយមួយចំនួនដាក់មន្ទីរឃុំឃាំងព្រៃស ដោយសារតែពួកគេទាំងនោះត្រូវបានរាជរដ្ឋាភិបាលលើកឡើងថា បានឃោសនាញុះញង់បង្កភាពចលាចលវឹកវរក្នុងប្រទេសដែលកំពុងមានសន្តិភាព។
លោកជំទាវបញ្ជាក់ថា ដោយសារតែលោកជំទាវមើលឃើញបញ្ហាព្រំដែន អាចធ្វើឱ្យសង្គមខ្មែរមានការបែកបាក់បើសិនជាគ្មានការបកស្រាយឱ្យបានត្រឹមត្រូវពីរាជរដ្ឋាភិបាល ឬពីអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្នាក់ជាតិនិងអន្តរជាតិឱ្យបានច្បាស់លាស់ទេនោះ ដូច្នេះហើយទើបលោកជំទាវសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសយកប្រធានបទព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម មកសរសេរនិក្ខេបបទបញ្ចប់ថ្នាក់បណ្ឌិតលើមុខវិជ្ជា វិទ្យាសាស្រ្តនយោបាយជំនាន់ទី១វគ្គទី២ នៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា។ លោកជំទាវបានឡើងការពារនិក្ខេបបទបញ្ចប់ថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាកាលពីថ្ងៃទី២៨ វិច្ឆិកា ទទួលបាននិទ្ទេសល្អប្រសើរ(Excellent)ដែលពិធីនោះបានធ្វើឡើងក្រោមអធិបតីភាពលោកជំទាវបណ្ឌិតសភាចារ្យ ខ្លូត ធីតា ប្រធានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា លោក វ៉ា គីមហុង ទេសរដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកកិច្ចការព្រំដែននិងជាប្រធានគណៈកម្មាធិការចម្រុះកិច្ចការព្រំដែននិងគណៈកម្មការវាយតម្លៃ៧រូបទៀត ។
នៅក្នុងពិធីការពារនិក្ខេបបទបញ្ចប់ថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនេះត្រូវបានលោកជំទាវ កុយ ពិសីថ្លែងថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវលម្អិត និងស៊ីជម្រៅស្តីពីដំណោះស្រាយព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម ធ្វើឡើងដោយរាជាណាចក្រកម្ពុជាទី២ ឃើញថា កម្ពុជាឈរលើមូលដ្ឋានច្បាប់ជាតិ ច្បាប់អន្តរជាតិ និងការអនុវត្តជាអន្តរជាតិក្នុងការកសាងព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ កម្ពុជាមានឯករាជ្យភាពពេញលេញ គ្មានការគាបសង្កត់ បង្ខិតបង្ខំ ឬកាត់ទឹក កាត់ដីឱ្យទៅវៀតណាម ដូចការចោទប្រកាន់ពីមជ្ឈដ្ឋានអ្នកនយោបាយមួយចំនួនបានលើកឡើងនោះទេ។ កិច្ចការទាំងឡាយដែលកម្ពុជាបាននិងកំពុងធ្វើសព្វថ្ងៃនេះ គឺអនុវត្តតាមគោលការណ៍ខ្សែព្រំដែនមិនកែប្រែ នៅពេលដែលកម្ពុជាបានឯករាជ្យ ស្របតាមមាត្រា២ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ស្របតាមចំណុច II មាត្រាទី១ វាក្យខណ្ឌ ឃ នៃកិច្ចព្រមព្រៀងក្រុងប៉ារីស ចុះថ្ងៃទី២៣ តុលា ឆ្នាំ១៩៩១ ស្តីពីដំណោះស្រាយនយោបាយរួមមួយនៃជម្លោះកម្ពុជា និងស្របទៅនឹងព្រះរាជតម្រិះរបស់សម្តេច ព្រះនរោត្តម សីហនុ ព្រះប្រមុខរដ្ឋនាពេលនោះ ដែលបានយកផែនទីព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម តម្កល់នៅអង្គការសហប្រជាជាតិ ផែនទីព្រំដែនគោកខ្នាត ១/១០០.០០០ បោះពុម្ពដោយក្រុមភូមិសាស្រ្តឥណ្ឌូចិន និងផែនទីព្រំដែនសមុទ្រខ្នាត ១/៣០០.០០០ បោះពុម្ពដោយក្រុមភូមិសាស្រ្តកម្ពុជា ដោយផែ្អកលើផែនទីបារាំង ដោយយកខ្សែប្រេវីយ៉េ ឆ្នាំ១៩៣៩ ថាខ្សែព្រំដែនសមុទ្ររវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម។
ផែនទីព្រំដែនទាំងពីរប្រភេទខាងលើនេះហើយ ដែលកម្ពុជាបានយកមកធ្វើជាមូលដ្ឋានក្នុងការចរចារកដំណោះស្រាយព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរ ទាំងព្រំដែនគោក និងព្រំដែនសមុទ្រ ព្រោះថា នេះជាជម្រើសដ៏សមស្របបំផុតសម្រាប់កម្ពុជាក្នុងការទទួលយកមរតកពីអាណានិគម ដើម្បីកំណត់ព្រំដែនរវាងរដ្ឋ និងរដ្ឋ។
សន្ធិសញ្ញាកំណត់ព្រំដែនរដ្ឋ ថ្ងៃ២៧ ធ្នូ ឆ្នាំ១៩៨៥ និងសន្ធិសញ្ញាបំពេញបន្ថែមទៅលើ សន្ធិសញ្ញាកំណត់ព្រំដែនរដ្ឋឆ្នាំ១៩៨៥ ចុះថ្ងៃទី១០ តុលា ឆ្នាំ២០០៥ បានបញ្ជាក់បន្ថែមយ៉ាងច្បាស់ពីការជ្រើសរើសរបស់កម្ពុជា លើគោលការណ៍ខ្សែព្រំដែនមិនកែប្រែមកដោះស្រាយបញ្ហាព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរ ដើម្បីការពារនូវជំហរអតិបរមារបស់កម្ពុជា ក្នុងការកសាងព្រំដែនកម្ពុជាជាមួយនឹងប្រទេសជិតខាងឱ្យបានគង់វង្ស ។
គោលដៅនិងយុទ្ធសាស្រ្តរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាទី២ គឺខិតខំរកដំណោះស្រាយបញ្ហាព្រំដែនតាមការចរចាដោយសន្តិវិធី ក្នុងការកំណត់ខ្សែព្រំដែន ខណ្ឌព្រំសីមា និងបោះបង្គោលព្រំដែនជាមួយនឹងប្រទេសជិតខាងទាំងបី ដើម្បីឱ្យកម្ពុជាមានខ្សែព្រំដែនមួយច្បាស់លាស់ សមស្របជាព្រំដែនអន្តរជាតិ និងប្រែក្លាយខ្សែព្រំដែនដែលមាននៅលើផែនទីផ្លូវការ ឱ្យទៅជាបង្គោលព្រំដែនពិតប្រាកដនៅលើដីជាក់ស្តែង ហើយខ្សែព្រំដែននេះ ត្រូវស្របគ្នាជាមួយនឹងផែនទី លែងមានគម្លាតខុសគ្នាជាមួយនឹងការកាន់កាប់ជាក់ស្តែងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដូចអតីតកាលទៀត ក្នុងគោលដៅធានាបាននូវផ្ទៃក្រឡាដី ១៨១ ០៣៥ គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ដើម្បីទុកជាមរតកអចិន្រៃ្តយ៍ សម្រាប់កូនចៅយើងជំនាន់ក្រោយរស់នៅក្នុងព្រំដែនមួយដែលមិនត្រឹមតែគ្មានជម្លោះប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងប្រែក្លាយព្រំដែនទាំងមូលឱ្យទៅជាព្រំដែនសន្តិភាព មិត្តភាព សហប្រតិបតិ្តការ និងការអភិវឌ្ឍលើគ្រប់វិស័យ ដើម្បីភាពសុខសាន្តរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាតរៀងទៅ។
លោកជំទាវ កុយ ពិសី បញ្ជាក់ថា ចំណុចវិជ្ជមានមួយទៀតនោះ រដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសទាំងពីរបានឯកភាពធ្វើការកែសម្រួលខ្សែព្រំដែននៅតំបន់ព្រំដែនមួយចំនួន ដែលផែនទីដែលបន្សល់ទុកដោយអាណានិគមបារាំងមិនស្របគ្នានឹងការកាន់កាប់ជាក់ស្តែងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បីរក្សាទុកភូមិឋាន ស្រែចម្ការរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះឱ្យនៅដដែល ឱ្យបន្តការរស់នៅលើទឹកដីកំណើតរបស់គាត់តទៅទៀត ដើម្បីឱ្យពួកគាត់មានលំនឹង មិនភ័យខ្លាចនឹងការបាត់បង់ភូមិឋានរបស់ពួកគាត់ ធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីនាំមកនូវភាពសុខសាន្តនិងភាពរីកចម្រើនរុងរឿង ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅតាមតំបន់ព្រំដែន។
គិតមកដល់ដំណាច់ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១១ ភាគីទាំងពីរធ្វើការគូសចម្លងខ្សែព្រំដែនលើើផែនទី (ធ្វើសាវកម្មខ្សែព្រំដែន) បាន៨២ភាគរយ នៃផែនការកំណត់ទីតាំងបង្គោលព្រំដែនលើដីជាក់ស្តែងបាន ៧៥ភាគរយ និងខណ្ឌសីមាព្រំដែនបានចំនួន ៤១១ គីឡូម៉ែត្រ ស្មើនឹង ៣០ភាគរយ លើខ្សែព្រំដែនសរុបដែលមានប្រវែង ១.២៧០ គីឡូម៉ែត្រ។
បង្គោលព្រំដែនដែលឈរបង្ហាញខ្លួននៅតាមបណ្តោយព្រំដែននាពេលនេះ ជាបង្គោលដែលបោះនៅចំទីតាំងពិតប្រាកដនៃខ្សែព្រំដែន ដែលស្របគ្នារវាងផែនទីនិងដីជាក់ស្តែង លែងមានគម្លាតខុសគ្នារវាងខ្សែព្រំដែននៅលើផែនទីនិងការកាន់កាប់ជាក់ស្តែងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងសងខាងខ្សែព្រំដែននោះទៀតហើយ ។ បង្គោលព្រំដែននេះ ជាសញ្ញាណកំណត់ព្រំអធិប តេយ្យភាពរវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម ដែលជាបំណងប្រាថ្នាដ៏ទទូចរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជា ប្រជាជនកម្ពុជាដែលប្រាថ្នាចង់ឃើញ និងចង់បានជាយូរយារណាស់មកហើយព្រោះថា បង្គោលព្រំដែនទាំងនេះ ជារបងការពារបូរណភាពទឹកដី ជាបង្គោលនាំមកនូវការបញ្ចប់ជម្លោះព្រំដែន នាំមកនូវភាពស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បីឱ្យកម្ពុជាធ្វើការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិបានរីកចម្រើនតរៀងទៅ។
សមិទ្ធផលដែលកម្ពុជាទទួលបានលើវិស័យព្រំដែននេះ ជាមោទនភាពដ៏ធំធេងណាស់ ព្រោះថាជាលើកទី១ហើយដែលកម្ពុជាបានបោះបង្គោល និងខណ្ឌសីមាព្រំដែនក្នុងនាមជារដ្ឋឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព គា្មនការបង្ខិតបង្ខំ ឬគំរាមគំហែងឱ្យទទួលយកដូចកាលជំនាន់អាណានិគមនោះទេ។ អ្វីៗដែលកម្ពុជាទទួលបាននៅពេល ដោយសារការខិតខំប្រឹងប្រែងអស់រយៈពេលជាច្រើនទសវត្ស ដោយការលៃលក រិះគិតយ៉ាងល្អិតល្អន់និងមានយុទ្ធសាស្រ្តច្បាស់លាស់ក្នុងការកសាងព្រំដែនកម្ពុជាជាមួយនឹងប្រទេសជិតខាង ក្នុងគោលដៅឱ្យកម្ពុជាមានខ្សែព្រំដែនមួយច្បាស់លាស់ សមស្របជាព្រំដែនអន្តរជាតិ ជាព្រំដែនសន្តិភាព មិត្តភាព សហប្រតិបតិ្តការ និងការអភិវឌ្ឍលើគ្រប់វិស័យ ដូចប្រសាសន៍របស់ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីបានថ្លែងថា “ខ្ញុំចង់ឱ្យប្រជាជនដែលរស់នៅតាមព្រំដែនឱ្យទៅជាអ្នកមាន ហើយរស់នៅដោយគ្មានការភ័យខ្លាច និងប្រែក្លាយតំបន់ព្រំដែនដែលធ្លាប់តែប្រយុទ្ធ ទៅជាតំបន់អភិវឌ្ឍន៍ទាំងអស់ “។
ចែករំលែកព័តមាននេះ