ការប្រយុទ្ធគ្នាទាក់ទងនឹងដែនដីដែលមានជម្លោះនៅជុំវិញប្រាសាទព្រះវិហារនៅតាមបណ្តោយព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ បានបន្តកាលពីថ្ងៃសុក្រកន្លងទៅ ដោយភាគីទាំងពីរបានបាញ់កាំភ្លើងធំទៅវិញទៅមក ហើយបានចោទប្រកាន់ថា បានតម្រង់ទៅភូមិឋានជនស៊ីវិល នៅពាសពេញមួយចុងសបា្តហ៍ ។ ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AP បានរាយការណ៍ថា ទាហានចំនួន១២នាក់ ត្រូវបានអះអាងថា បានស្លាប់ ។ ពិភពលោកទាំងមូលអាចមិនដឹងថា តើភាគីណាជាអ្នកចាប់ផ្តើមឱ្យមានការប៉ះទង្គិចនាពេលចុងក្រោយនេះទេ ដោយសារតែប្រទេសថៃបន្តរារាំងមិនអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកសង្កេតការណ៍អន្តរជាតិទៅពិនិត្យមើលនៅតំបន់នោះ ហើយប្រទេសទាំងពីរគួរតែត្រូវបានបន្ទោសពីបទកកូរឱ្យល្អក់ទឹក (Stirring the pot) ជាច្រើនលើកច្រើនសា ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ វាបានបង្ហាញកាន់តែច្បាស់ថាកងទ័ពថៃមិនធ្វើអ្វីទាំងអស់ ដើម្បីសម្រាលភាពតានតឹង ។
នោះគឺជាអ្វីដែលយើងបានដឹងអំពីដំណើរថា យោធា និងក្រុងបាងកកបានវេតូការផ្តួចផ្តើមគំនិត ដើម្បីឱ្យភាគីទាំងពីរជួបចរចាគ្នា ។ បន្ទាប់ពីការប្រយុទ្ធគ្នាយ៉ាងខ្លាំងកាលពីខែកុម្ភៈ ប្រទេសកម្ពុជាបានទទួលជោគជ័យក្នុងការនាំយកបញ្ហាទៅកាន់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិដែលភ្លាមៗនោះ បានរុញបញ្ហានេះទៅឱ្យអា ស៊ានវិញ ។ ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីដែលជាប្រធានអាស៊ាននៅឆ្នាំនេះ បានដើរតួការទូតយ៉ាងក្លៀវក្លាក្នុងកិច្ចប្រឹងប្រែងនាំយកភាគីទាំងពីរឱ្យជួបគ្នា ប៉ុន្តែក្រុងបាងកកបន្តបន្ទច់បង្អាក់ ។ ប្រការនេះ បានអនុញ្ញាតឱ្យកម្ពុជាដើរតួជាភាគីដែលទទួលរងការឈឺចាប់ និងកាន់តែមានហេតុផល ។
ភាពគ្មានសុច្ឆន្ទៈរបស់ថៃដែលមិនគិតដល់ការស្រុះស្រួលគ្នាផងនោះ អាចដោយសារតែស្ថានភាពទាល់ច្រកកាន់តែខ្លាំងឡើងនៅក្នុងនយោបាយក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន ។ កាលពីឆ្នាំ២០០៨ ក្រុមរាជានិយម PAD ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាក្រុមអាវលឿង បានយកបញ្ហាប្រាសាទព្រះវិហារធ្វើជាព្រនង់របស់ខ្លួន ដើម្បីសំពងទៅលើរដ្ឋាភិបាលលោកសាម៉ាក់ ។ ក្រុមដដែលនេះនៅពេលនេះ បានងាកមកប្រឆាំងនឹងនាយករដ្ឋមន្ត្រីអាប់ភីស៊ីត និងកំពុងតែជេរប្រទេចលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី អំពីការមិនចាត់វិធានការឱ្យបានខ្លាំងក្លាជាងនេះ ដើម្បីទាមទារយកប្រាសាទមកវិញ ។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ កងទ័ពកំពុងតែធ្វើខ្លួនជាអ្នកការពារដ៏ចម្បងចំពោះរបបរាជានិយមនិងអធិបតេយ្យភាពរបស់ថៃ ។ ភាពតានតឹងរវាងកងទ័ពនិងរដ្ឋាភិបាលស៊ីវិល បានកើនឡើងចាប់តាំងពីលោកអាប់ភីស៊ីតបានប្រកាសថា ការបោះឆ្នោតនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែខាងមុខ ។ ក្រុងបាងកក កំពុងតែពោរពេញទៅដោយពាក្យចចាមអារ៉ាមថា ជិតកើតមានរដ្ឋប្រហារ ។
យោធា រាជវាំង និងវរជនធុរកិច្ច សុទ្ធតែមានការភ័យខ្លាចថា ក្រុមអ្នកគាំទ្រនាយករដ្ឋមន្ត្រីដែលត្រូវបានទម្លាក់ពីអំណាចលោកថាក់ស៊ីន ស៊ីណាវ៉ាត្រា នឹងឈ្នះនៅក្នុងការបោះឆ្នោតលើកទីបួនជាបន្តបន្ទាប់ ។ លទ្ធផលបីលើកចុង ក្រោយត្រូវបានចាត់ទុកជាមោឃៈ ដោយរដ្ឋប្រហារនិងការវិនិច្ឆ័យរបស់តុលាការ ហើយក្រុមអាវក្រហមដែលគាំទ្រលោកថាក់ស៊ីនកាន់តែមានការច្រាសច្រាល អាស្រ័យដោយការដកហូតសិទ្ធិបោះឆ្នោតរបស់ពួកគេ ។ បើទោះបីជាបក្ស Puea Thai ឈ្នះឆ្នោតក៏ដោយ នោះឱកាសដែលនឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យបង្កើតរដ្ឋាភិបាលមានកាន់តែខ្លាំងឡើង ។ ដូច្នេះឃើញថា ភាពច្របូកច្របល់នៅចុងឆ្នាំនេះ ប្រាកដជានឹងនៅតែបន្តកើតមាន ។
នៅក្នុងបរិបទនេះ ការប្រយុទ្ធជាមួយកម្ពុជា ហាក់ដូចជាច្រកចេញដ៏ប្រសើរមួយអំពីការជាប់គាំង ។ សង្គ្រាមដែលមានកម្រិតជាមួយអ្នកជិតខាងដែលតូចជាងច្រើនដងនេះ អាចនឹងធ្វើឱ្យមានការបង្រួបបង្រួមជនជាតិថៃ នៅខណៈដែលក្រុមអាវក្រហមទទួលសម្ពាធពីកម្លាំងយោធាក្នុងពេលដែលមានវិបត្តិជាតិ ។ លោកអាប់ភីស៊ីតដែលមិនធ្លាប់ឈ្នះនៅក្នុងការបោះឆ្នោតសោះ ដែលជាទូទៅត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាទីងមោងនៅក្នុងប្រទេសថៃ ក៏អាចនឹងត្រូវបានផាត់ចោល ហើយការបោះឆ្នោតនឹងត្រូវបានផ្អាករហូតដល់មានពន្លឺនៃជ័យជម្នះ និងការចំណាយសាធារណៈយ៉ាងសម្បើម ដើម្បីស្តារប្រជាប្រិយភាពរបស់ក្រុមវរជននៅទីក្រុងបាងកកត្រូវបានធ្វើ ។
ប្រហែលជាកងទ័ពថៃក៏យល់ពីទំហំនៃការដើរខុសជាមួយនឹងសេណារីយ៉ូបែបបនេះ ហើយគេកំពុងឈានឆ្ពោះទៅរកសង្គ្រាម ។ ប៉ុន្តែប្រការនេះជាការរត់ទៅរកហានិភ័យដែលកើនឡើង ។ ម្យ៉ាង នៅពេលដែលជម្លោះចាប់ផ្តើមបណ្តាប្រទេសអាស៊ាននឹងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពមានការលំបាកនឹងប្រកាន់ភាគីណាមួយដែលជាប្រការធ្វើឱ្យអង្គការនេះបែកបាក់ ។ មិត្តរបស់ថៃមានភារកិច្ចបញ្ចុះបញ្ចូលកម្លាំងយោធា មិនឱ្យធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងបែបយោធា ។ ល្មមដល់ពេលហើយដែលពួកគេត្រូវដោះស្រាយមូលហេតុប្ញសគល់នៃបញ្ហា ។ ការវិវាទនេះជាសញ្ញាឱ្យឃើញថា វិបត្តិនយោបាយផ្ទៃក្នុងរបស់ប្រទេសមួយបានចាប់ផ្តើមបង្កើតឱ្យមានការខាតបង់ខាងក្រៅ ដែលជាការបង្ហាញសាជាថ្មីថា ជំនឿរបស់អាស៊ានស្តីពីការមិនជ្រៀតជ្រែកចូលនយោបាយផ្ទៃក្នុងចាំបាច់ត្រូវតែកែសម្រួលក្នុងស្មារតីលើកកម្ពស់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យជាផ្នែកមួយដ៏ចាំបាច់នៃស្ថិរភាពតំបន់ ។ ដរាបណាយោធានៅត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យដើរតួជាគន្លឹះក្នុងនយោបាយជាតិ ប្រទេសថៃប្រាកដជាមិនអាចបំពេញនូវតួនាទីដ៏សមស្របរបស់ខ្លួនក្នុងឋានៈជាកម្លាំងបង្កើតស្ថិរភាពនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍បានទេ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ