ឈ្វេងយល់អំពីជំងឺរលាកខួរក្បាលJE
ជំងឺរលាកខួរក្បាលជេអីុ គឺជាមេរោគ
ជំងឺរលាកខួរក្បាលជេអីុ គឺជាមេរោគ Zoonotic បង្កឡើងដោយវិចទ័រជំងឺ ។ មេរោគជេអីុ គឺជាមូលហេតុដែលនាំឱ្យរោគរលាកខួរក្បាលជេអីុ នៅក្នុងទ្វីបអាស៊ី ។ មេរោគជេអីុ ឆ្លងទៅមនុស្សតាមរយៈការខាំរបស់មូសCulex ដែលឆ្លងជំងឺ ។ សត្វមូល Culex បានបង្កើតកូនចៅ នៅក្នុងថ្លុកនិងវាលស្រែ និងខាំសត្វជ្រូក និងសត្វស្លាប បន្ទាប់មកវាចម្លងមកមនុស្សដោយការខាំក្នុងអំឡុងពេលយប់។
រយៈពេលនៃការឆ្លងជេអីុ ជាធម្មតាចាប់ផ្តើមនៅក្នុងខែមេសារហូតដល់ខែតុលា ពិសេសក្នុងរដូវធ្លាក់ភ្លៀង ។ មនុស្សដែលរស់នៅជនបទ នៅជិតវាលស្រែនិងក្រុមគ្រួសារ ឬអ្នកជិតខាងជាម្ចាស់នៃសត្វជ្រូកគឺមានហានិភ័យខ្ពស់បំផុត ពិសេសអាចកើតមាននៅលើកុមារដែលមានអាយុ១ដល់១៥ឆ្នាំនៅក្នុងតំបន់ភាគច្រើនបំផុត ហើយអាចកើតមាននៅលើមនុស្សពេញវ័យដែលមានសុខភាពខ្សោយ ឬមិនមានភាពសុំាផងដែរ ។ ចំពោះរោគសញ្ញានៃជំងឺនេះកម្រងមានណាស់ ហើយរយៈពេលនៃការបង្ករោគ គឺមាន៤ទៅ១៤ថ្ងៃ ។ រោគសញ្ញាលេចឡើងបន្ទាប់ពីរយៈពេលនេះ ភាគច្រើនបានកំណត់លក្ខណៈដោយការចាប់ផ្តើម ភ្លាមៗដូចជា៖
-ក្តៅខ្លួនខ្លាំង ញាក់ ឈឺក្បាល ឈឺសាច់ដុំ ។
ជំងឺនេះអាចវិវឌ្ឍជាជំងឺផ្លូវចិត្ត អាចវិវឌ្ឍទៅជាប្រកាច់ ដែលភាគច្រើនកើតមាននៅលើមនុស្សពេញវ័យ ។
-ចំពោះកុមារអាចមានការឈឺក្រពះ ពោះវៀន និងអាចមានការក្អួត ។
ជំងឺនេះអាចនឹងវិវឍ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័សឈានទៅរកការកើតមានជំងឺធ្ងន់មួយចំនួនដូចជា៖
-រោគរលាកខួរក្បាលយ៉ាងធ្ងន់ជាមួយនឹងការរំខានផ្លូវចិត្ត ។
-ភាពមិនប្រក្រតីនៃប្រព័ន្ធប្រសាទទូទៅ ។
-ការធ្លាក់ចុះនូវភាពរីកចម្រើននៅក្នុងស្មារតី បណ្តាលឲ្យសន្លប់ ។ លទ្ធផលជាសាកលនៃជំងឺជេអីុបានបង្ហាញថា ជំងឺនេះមានហានិភ័យខ្ពស់ និងមានអត្រាស្លាប់ខ្ពស់ចំពោះកុមារដែលមានអាយុច្រើនជា១០ឆ្នាំ ហើយប្រហែលជា២០%ទៅ៣០%ករណីនៃការឆ្លងមេរោគត្រូវបានស្លាប់ ។
ក្នុងចំណោមករណីធ្ងន់ប្រហែលជា៣០%ទៅ៥០%នៃអ្នកជំងឺដែលរស់រានមានជីវិត ។
-សរសៃវិញាណសំណល់ធ្ងន់
-ចិត្តសាស្ត្រនិងសង្គម
-បញ្ញាសារតី
-ពិការរាងកាយគឺមានអត្រាខ្ពស់នៃផលវិបាកសម្រាប់កុមារ ។
មកទល់ពេលនេះមិនមានការព្យាបាលដោយថ្នាំប្រឆាំងវីរុសជាក់លាក់សម្រាប់ជំងឺជេអីុនេះទេ ការព្យាបាលគាំទ្រផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ គឺមានសារសំខាន់ដូចជាការជួយបំបាត់រោគសញ្ញា និងស្ថិរភាពអ្នកជំងឺ ។ មូលហេតុចំបងនៃការស្លាប់ដែលទាក់ទងទៅនឹងជំងឺជេអីុប្រកាច់ឲ្យមានការកើនឡើងសម្ពាធខាងក្នុងខួរក្បាស និងខ្វះជាតិស្ករ ។
ការបង្ការជំងឺនេះគឺមានតែការចាក់វ៉ាក់សាំងជេអីុ ដែលមានប្រសិទ្ធភាពនិងមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ការពារពីជំងឺនេះ ។ ការចាក់វ៉ាក់សាំងជេអីុ គឺជាវិធីសាស្ត្រដែលមានប្រសិទ្ធភាពតែមួយគត់សម្រាប់ការប្រយុទ្ធ និងជំងឺជេអីុ រួមទាំងវិធីសាស្ត្រផ្សេងទៀតដូចជា ការត្រួតពិនិត្យសត្វមូស និងការត្រួតពិនិត្យជ្រូកមិនត្រូវគេប្រើប្រាស់ទេ ប៉ុន្តែជាមួយនឹងការទទួលបានជោគជ័យតិចតួច ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ