ទង្វើបច្ចុប្បន្នជាសញ្ញាបញ្ជាក់ពីកំណើតសត្វទៅថ្ងៃក្រោយ
កំណើតជាមនុស្សហ្នឹងហើយ ដែលលោកចាត់ថាជាកំណើតមានសំណាងជាងគេ ត្រង់ថា
កំណើតជាមនុស្សហ្នឹងហើយ ដែលលោកចាត់ថាជាកំណើតមានសំណាងជាងគេ ត្រង់ថាចង់ប្រាថ្នាអ្វីបានហ្នឹងដូចបំណង ឧទាហរណ៍ បើចង់កើតជាសត្វនរក បុគ្គលប្រព្រឹត្តអំពើសាហាវ អំពើហិង្សាកាប់ចាក់បាញ់ប្រហារ ឬបុគ្គលប្រកបទៅដោយទោសចរិតក្តៅងំក្នុងចិត្តរាល់ថ្ងៃ។ បើចង់កើតជាប្រេត បានដល់បុគ្គលលោភលន់ចង់បានគ្មានទីបំផុតដែលការលោភលន់នេះមិនមែនសម្រាប់តែទ្រព្យសម្បត្តិនោះទេ ការហួងហែងអំណាច តួនាទីក៏ចាត់ថា លោភលន់ដែរ។ មួយទៀតបើបុគ្គលប្រាថ្នាចង់កើតជាកំណើតមនុស្សក្នុងត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ ឬចង់ទៅកើតនៅសុគតិភព(ទេវតា ព្រះឥន្ទ ព្រះព្រហ្ម) បុគ្គលគ្រាន់តែប្រព្រឹត្តអំពើល្អ អំពើជាកុសលនោះនឹងបានសម្រេចដូចបំណងហើយ ។
ជុំវិញការប្រព្រឹត្តនេះមានទង្វើពីរយ៉ាងដែលមនុស្សតែងធ្វើរាល់ថ្ងៃគឺ កុសលកម្ម អំពើល្អ និងអកុសលកម្ម អំពើអាក្រក់ ។ ប៉ុន្តែកម្លាំងនៃកម្មទាំងពីរយ៉ាងនេះមិនអាចបូកដកគុណចែក ឬយើងអាចនិយាយថា សីុសងគ្នាបាននោះទេ គឺខាងណាធ្ងន់ជាង នឹងធ្លាក់ទៅខាងនោះហើយ ។ តែទោះជាយា៉ងណា អំពើជាកុសលមានអានុភាពច្រើនជាងអំពើបាប ។
ជាការពិតណាស់ ការប្រព្រឹត្តនូវធម៌ក្នុងទីនេះ គឺសំដៅយកការប្រកបក្នុងកុសលកម្មបទទាំង១០យ៉ាង ។ ការប្រព្រឹត្តធម៌នោះឈ្មោះថា ជាមង្គលព្រោះជាហេតុនាំឱ្យបានទៅកើតក្នុងសុគតិភព ។ ព្រោះហេតុនោះព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់ថា សត្វពួកខ្លះក្នុងលោកនេះ បានទៅកាន់សុគតិសួគ៌ទេវលោកក្រោយអំពីអនិច្ចកម្មព្រោះតែហេតុនៃការប្រព្រឹត្តកុសលធម៌នេះឯង ។ ការប្រព្រឹត្តធម៌តាមផ្លូវកាយមាន៣យា៉ងគឺ មិនបៀតបៀនផ្តាច់ផ្តិលជីវិតមនុស្សសត្វ១, មិនលួចទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ជនដទៃ១, មិនប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាមទាំងឡាយ១ ។ ដោយវាចាមាន៤គឺ មិនពោលពាក្យកុហកបោកប្រាសគេ១, មិនពោលពាក្យចាក់ដោតឱ្យគេឈ្លោះគ្នា១, មិនពោលពាក្យអាក្រក់ជូរជាតិ ឬពាក្យអាសគ្រាម១, មិនពោលពាក្យរោយរាយឥតប្រយោជន៍១ ។ តាមផ្លូវចិត្តមាន៣យា៉ងគឺ មិនលោភលន់ចង់បានរបស់ទ្រព្យអ្នកដទៃ១, មិនព្យាបាទចងអាឃាដគេ១, មានទិដ្ឋិយល់ត្រូវ១ ។
អ្នកប្រព្រឹត្តធម៌ប្រាថ្នាចង់កើតក្នុងត្រកូលខត្តិយមហាសាលក៏បាន, ជាព្រាហ្មណ៍មហាសាលក៏បាន, គហបតីមហាសាលក៏បាន ពោលគឺក្នុងត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ណាមួយក៏បាន, ក្នុងទេវលោកក៏បាន ឬក្នុងព្រហ្មលោកទាំង១៦ជាន់ណាមួយក៏បាន ។ អ្នកប្រព្រឹត្តធម៌រមែងបាននៅជាសុខក្នុងលោកនេះ និងលោកខាងមុខ ទាំងបានជាទីពេញចិត្តនៃមនុស្ស និងទេវតាទៀតផង ។ ព្រោះហេតុនោះទើបព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់សម្តែងថា អ្នកដែលបានធ្វើបុណ្យទុកមកហើយ រមែងរីករាយក្នុងលោកទាំងពីរគឺ រីករាយក្នុងលោកនេះផង និងរីករាយក្នុងលោកខាងមុខផង ។ គេរមែងត្រេកអររីករាយ ព្រោះឃើញនូវកម្មដ៏បរិសុទ្ធរបស់ខ្លួនដែលបានធ្វើទុកមកហើយ ៕ (ឈ្វេងយល់ពុទ្ធឱវាទចេញផ្សាយរៀងរាល់ថ្ងៃសីល)
ចែករំលែកព័តមាននេះ