ខេត្តសៀមរាប ៖ វត្តប្រាសាទចន្ទរង្សីបន្ទាយចាស់ ឬហៅថា វត្តបន្ទាយក្បាលចិន ស្ថិតនៅភូមិបង្កោង ឃុំអំពិល ស្រុកប្រាសាទបាគង ខេត្តសៀមរាប ដែលស្ថិតនៅក្នុងតំបន់បេតិកភណ្ឌអង្គរដែរនោះ មានទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីដ៏សម្បូរបែប ត្រូវបានរក្សាទុក និងបន្តគោរពប្រតិបត្តិជាតំណរៀងមក យូរណាស់មកហើយ សម្រាប់ទុកកេរ្តិ៍ឱ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់ ។
គេដឹងហើយថា វត្តអារាមជាទីតាំងនៃជំនឿរបស់ពុទ្ធបរិស័ទអ្នកគោរពព្រះពុទ្ធសាសនា ប៉ុន្តែដោយសារពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរមានជំនឿតតាំងពីដូនតា ទាំងផ្នែកជំនឿលើព្រលឹង លើអារក្ខអ្នកតា និងព្រហ្មញ្ញសាសនាផងនោះ ទើបធ្វើឱ្យវត្តភាគច្រើនរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនាក៏ក្លាយជាទីតាំងនៃជំនឿដូនតាទាំងអស់នេះដែរ ។ ហើយគេអាចឃើញជំនឿចម្រុះនេះបានតាមរយៈកិច្ចប្រតិបត្តិរបស់ព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទ ដូចជាពិធីសូត្រមន្តចម្រើនព្រះជន្ម សូត្រមន្តលើករាសីកាត់គ្រោះរំដោះកម្ម ពិធីហៅព្រលឹង ពិធីដេកអង្កររាប ព្រមជាមួយនឹងការតុបតែងគ្រឿងរណ្ដាប់ស្លាធម៌ បាយសី ជម ជាដើម ។
តាមការសង្កេត នៅរៀងរាល់ថ្ងៃសីល វត្តនេះ មានកិច្ចមួយចំនួន ដែលឧបាសក ឧបាសិកា ចូលមកកាន់វត្ត មិនត្រឹមតែយកចង្ហាន់ មកប្រគេនព្រះសង្ឃប៉ុណ្ណោះទេ គឺពួកគាត់មកដើម្បីឲ្យព្រះសង្ឃកាត់គ្រោះ លើករាសី ឬក៏ធ្វើកិច្ចចម្រើនព្រះជន្ម អាស្រ័យទៅលើការគន់គូរ ជោគជតារាសីរបស់ពួកគាត់ ។ ប្រសិនបើ ជោគជតារាសី ចង្អុលបង្ហាញថា ត្រូវចម្រើនព្រះជន្ម ព្រះសង្ឃនឹងរៀបចំសូត្រមន្តចម្រើនព្រះជន្មឱ្យភ្លាមតែម្ដង ព្រោះគ្រឿងរណ្ដាប់គ្រប់យ៉ាងបានរៀបចំទុករួចស្រេចហើយ ។
កិច្ចមួយទៀត ត្រូវបានធ្វើរាល់ថ្ងៃ សម្រាប់ឧបាសក ឧបាសិកា ដែលយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ គឺការកាត់គ្រោះលើករាសី ។ កិច្ចនេះ មិនតម្រូវឱ្យមានការរៀបចំវែងឆ្ងាយនោះទេ គឺពេលពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់មកប្រគេន ព្រះសង្ឃ ចាប់ផ្ដើមសូត្រមន្តកាត់គ្រោះយ៉ាងសង្ខេប បន្ទាប់មកដូនជីពីរបីនាក់ចូលមកធ្វើកិច្ចហៅព្រលឹងឱ្យ ដោយសំឡេងអឺងកងរំពង លន្លង់លន្លោច ។ នេះជាការរួមរស់ជាមួយគ្នាយ៉ាងសុខសាន្ត នៃពហុជំនឿរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ។
អ្នកស្រុកអង្គរ ត្រូវបានគេជឿថា ជាប្រជាពលរដ្ឋដែលផ្ទុកដោយជំនឿដូនតា ទំនៀមទម្លាប់បុរាណយ៉ាងសម្បូរបែប ។ នេះក៏ជាការបង្ហាញឱ្យឃើញពីទំនៀមពិធីរបស់ដូនតាខ្មែរ ដែលកំពុងតែបន្តរស់នៅជាមួយនឹងអ្នកស្រុកអង្គរ ហើយធ្វើឱ្យអង្គរជាបេតិកភណ្ឌមានជីវិតរបស់មនុស្សជាតិពិតប្រាកដ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ