អំពើល្អដែលបុគ្គលធ្វើហើយឱ្យផលមិនរំលងជាតិឡើយ
សឹងតែកុំចាំបាច់រង់ចាំជាតិក្រោយ អំពើជាកុសលដែលបុគ្គលប្រព្រឹត្តហើយ រមែងហុចផលឱ្យមិន
សឹងតែកុំចាំបាច់រង់ចាំជាតិក្រោយ អំពើជាកុសលដែលបុគ្គលប្រព្រឹត្តហើយ រមែងហុចផលឱ្យមិន
សឹងតែកុំចាំបាច់រង់ចាំជាតិក្រោយ អំពើជាកុសលដែលបុគ្គលប្រព្រឹត្តហើយ រមែងហុចផលឱ្យមិនរំលងជាតិឡើយ ។ ជុំវិញទស្សនៈនេះ អ្នកប្រាជ្ញខាងសាសនាក៏យល់ស្របដូច្នេះថា មែន! ធម៌៤ប្រការឬហៅថា ចក្កធម៌តែងនាំបុគ្គលអ្នកធ្វើតាមបានសម្រេចផលដូចបំណងមិនរំលងបច្ចុប្បន្នជាតិឡើយ តែការហុចផលឱ្យភ្លាមៗនេះលុះណាតែបុគ្គលប្រព្រឹត្តបានគ្រប់អង្គទាំង៤ដោយបរិបូរណ៍ដែរ ។ ធម៌៤ប្រការនេះលោកប្រៀបដូចកង់រថទាំងបួនជាប់ទាក់ទងព្រមគ្នាមិនដាច់ នាំអ្នកដំណើរដាក់ដល់ទីដែលគេប្រាថ្នាទៅយ៉ាងសុខសាន្ត តែបើកង់ទាំងនោះណាមួយខូចក៏វិលទៅមុខមិនស្រួលដែរជាហេតុនាំឲ្យរអាក់រអួលតាមផ្លូវ ឬទៅមិនដល់ទីដៅ ។
ធម៌៤ប្រការនោះមាន ៖
១-បដិរូបទេសវាសៈ នៅក្នុងប្រទេសដ៏សមគួរ
២-សប្បុរិសូបសំសេវៈ សេពគប់សប្បុរស
៣-អត្តសម្មាបណីធិៈ តាំងខ្លួនបានដោយប្រពៃ
៤-បុព្វេកតបុញ្ញតាៈ ជាអ្នកបានធ្វើបុណ្យទុកហើយក្នុងកាលពីមុនមក ។
ពិតណាស់ប្រទេសដ៏សមគួរលោកសំដៅយកប្រទេសដែលមានសប្បុរស អ្នកមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃចេះសិល្ប៍វិជ្ជាអាចអប់រំ ប្រៀនប្រដៅអ្នកដទៃបានយ៉ាងល្អ តែក្នុងផ្លូវធម៌លោកសំដៅយកបុគ្គលអ្នកមានសន្ដានចិត្តស្ងប់រម្ងាប់ ប្រព្រឹត្តខ្លួនតែក្នុងសុចរិតធម៌ ហើយអាចណែនាំអ្នកដទៃឱ្យតាំងនៅក្នុងគុណធម៌ដ៏វិសេស ។
ចំណែកឯមួយមាតិកាទៀតលោកសំដៅលើការព្យាយាមប្រយ័ត្នមិនឱ្យបាបកើតឡើងនៅក្នុងសន្ដាន១ (សំវរប្បធាន) ព្យាយាមលះបាបដែលកើតឡើងហើយ១ (បហានប្បធាន) ព្យាយាមញុំាងកុសលឱ្យកើតឡើងក្នុងសន្ដាន១ (ភាវនាបធាន) ព្យាយាមរក្សាកុសលដែលកើតឡើងហើយមិនឱ្យសាបសូន្យទៅវិញ១ (អនុរក្ខនាបធាន) ការប្រព្រឹត្តដូច្នេះឈ្មោះថា តាំងខ្លួនបានដោយប្រពៃ ។
មួយទៀតការរៀបចំឫកពាខ្លួនឱ្យសមទៅនឹងឋានៈតួនាទីដល់ជីវិតរស់នៅរបស់ខ្លួន បើគេជាអ្នកធំឬមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ក៏គួរប្រព្រឹត្តខ្លួន បន្ទាបកាយដោយអាការគោរពចំពោះអ្នកនោះ បើជាមនុស្សមានឋានៈស្មើគ្នា ក៏ប្រព្រឹត្តខ្លួនឱ្យមូលមិត្តស្មោះត្រង់ដល់គ្នានិងគ្នា ធ្វើបានដូច្នេះក៏ឈ្មោះថា តាំងខ្លួនដោយប្រពៃ ។
ភាពជាអ្នកមានវាសនាខ្ពង់ខ្ពស់ឈ្មោះថា អ្នកបានធ្វើបុណ្យទុកមកហើយក្នុងកាលពីមុន ។ ពាក្យថា «ក្នុងកាលមុន» គឺលោកសំដៅទៅជាតិមុន ឬជាតិនេះ តែសំដៅយកវេលាដែលជាចំណែកអតីតកាលដែលបុគ្គលនោះបានធ្វើបុណ្យទុកមក ។ សឹងបានសេចក្តីថា បុណ្យកុសលដែលបុគ្គលបានអប់រំសន្សំទុកមកតាំងពីកាលមុន តែងហុចផលឲ្យមិនរំលងជាតិឡើយ ហើយអ្នកដែលទទួលផលយ៉ាងត្រជាក់ចិត្តនោះគេតែងនិយាយថាជាអ្នកមានវាសនា តែហេតុផលបច្ច័យដែលបានតាក់តែងឡើងនេះ ជាអំពើល្អដែលសាមីខ្លួនបានសន្សំទុកមកកាលពីមុនយ៉ាងពិតប្រាកដ ៕
(ឈ្វេងយល់ឱវាទព្រះពុទ្ធសាសនាចេញផ្សាយសម្រាប់ថ្ងៃសីល ១៥រោច ខែអាសាឍ)
ចែករំលែកព័តមាននេះ