រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោក ឡុង សាលវ័ន្ត ប្រធានក្លិបសាលវ័ន្តកីឡា បានបង្ហើបប្រាប់កោះសន្តិភាពឱ្យដឹងថា ការចាប់យកអាជីពជាអាជ្ញាកណ្ដាល និងចៅក្រមរបស់លោករហូតមកទល់សព្វថ្ងៃនេះ កម្រៃដែលទទួលបានមិនអាចយកទៅផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពក្រុមគ្រួសារបានទេគឺបានត្រឹមតែចាយវាយខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ ។
ជួបអ្នកយកព័ត៌មានកាលពីពេលថ្មីៗកន្លងមកនេះ លោក ឡុង សាលវ័ន្ត បានរៀបរាប់ពីប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនជូនប្រិយមិត្តរបស់កោះសន្តិភាពឱ្យបានជ្រាបថា លោកបានចាប់យកអាជីពជាកីឡាករប្រដាល់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៩មកម្ល៉េះ ។ កាលណោះតម្លៃខ្លួនបានមកពីការប្រកួតមិនច្រើនដូចសព្វថ្ងៃនេះទេ ប៉ុន្តែដោយសារតែជីវភាពនៅក្នុងគ្រួសារមានការខ្វះខាតទើបលោកត្រូវតែបង្ខំចិត្តឡើងសង្វៀនប្រកួត ទោះបីជាបានប៉ុន្មានក៏ដោយ ។ កាលណោះកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់លោកមានភាពល្បីល្បាញប្រដំប្រសងនឹងកីឡាករអេ ភូថងដែរ តែគួរឱ្យស្ដាយលោកបានបោះបង់ការប្រកួតនៅឆ្នាំ១៩៩៨ ក្រោយពីរូបលោកត្រូវកីឡាករ អេ ភូថង ទាត់ឱ្យបាក់ដៃឆ្វេងនៅចុងឆ្នាំ១៩៩៧ ។ លោកបានសម្រេចចិត្តរៀបការប្រពន្ធនៅឆ្នាំ១៩៩៨នេះតែម្ដង ដែលប្រពន្ធរបស់លោកមានឈ្មោះមូល ស្រីទូច ។
នៅក្នុងឆ្នាំ២០០០លោកបានចាប់យកអាជីពជាអាជ្ញាកណ្ដាលវិញ ទោះបីអាជីពមួយនេះទទួលបានប្រាក់កម្រៃតិចតួចតែដោយសារទឹកចិត្តស្រឡាញ់កីឡាប្រដាល់លោកចេះតែទ្រាំធ្វើទៅ ។
លោក ឡុង សាលវ័ន្ត បន្តថា រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះលោកមិនត្រឹមតែធ្វើជាអាជ្ញាកណ្ដាលប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងធ្វើជាចៅក្រមកាត់សេចក្ដីម្នាក់ដែរ ។ ការទទួលបានការងារពីរក្នុងពេលតែមួយនាពេលនេះ ដោយសារតែគេមើលឃើញលោកមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់អាចធ្វើបាន ។ ចំណែកអ្នកខ្លះចេះតែធ្វើជាចៅក្រមប៉ុណ្ណោះមិនអាចធ្វើជាអាជ្ញាកណ្ដាលបានឡើយ ។ សព្វថ្ងៃលោកទើបតែមានអាយុ៤៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះប៉ុន្តែលោកទទួលបានការកោតសរសើរថាជាចៅក្រមនិងអាជ្ញាកណ្ដាលមួយរូបដែលមានបទពិសោធន៍ពេញខ្លួន កាត់សេចក្ដីប្រកបដោយយុត្តិធម៌ទៀតផង ។
លោកប្រាប់ថា ការធ្វើជាអាជ្ញាកណ្ដាលនិងចៅក្រមសព្វថ្ងៃនេះក៏មិនទទួលបានប្រាក់កម្រៃច្រើនប៉ុន្មានដែរ ហើយប្រាក់ដែលទទួលបាននោះមិនអាចយកទៅផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារបានគ្រប់គ្រាន់ទេ បានត្រឹមតែចិញ្ចឹមខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាលោកមិនបោះបង់ចោលឡើយ ព្រោះលោកស្រឡាញ់អាជីពមួយនេះខ្លាំងណាស់ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះលោកក៏មានបំណងចង់បណ្តុះបណ្តាលក្មេងស្រករក្រោយមិនត្រឹមតែឱ្យចេះប្រដាល់ប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងឱ្យចេះធ្វើចៅក្រមនិងអាជ្ញាកណ្ដាលប្រកបដោយក្រមសីលធម៌និងយុត្តិធម៌ទៀតផង ។
គួរបញ្ជាក់ថា លោក ឡុង សាលវ័ន្ត មានស្រុកកំណើតនៅឃុំអន្លង់វិល ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង ។ ចាប់តាំងពីរៀបការប្រពន្ធរហូតមកទល់សព្វថ្ងៃនេះលោកមានកូន៤នាក់ ក្នុងនោះកូនប្រុសច្បងជាកីឡាករប្រដាល់ ឯកូនស្រី៣នាក់ទៀតកំពុងសិក្សានៅឡើយ ។ លោកបានបង្កើតក្លិបប្រដាល់មួយតាំងពីលោកឈប់ឡើងសង្វៀនដោយដាក់ឈ្មោះថា ក្លិបសាលវ័ន្តកីឡា ដែលសព្វថ្ងៃនៅក្នុងខណ្ឌទួលគោក និងមានសិស្សកំពុងតែហ្វឹកហាត់ជាប្រចាំចំនួន១៥នាក់ ក្នុងនោះសិស្សខ្លះលោកបង្ហាត់មិនយកប្រាក់ឡើយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ