រាជធានីភ្នំពេញ ៖ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតាមរយៈក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធ បានពិភាក្សាជាលើកចុងក្រោយអំពីគោលនយោបាយជាតិ ស្ដីពីមនុស្សវ័យចាស់សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧-២០៣០ ជាគោលនយោបាយមួយសំដៅជួយមនុស្សចាស់ឲ្យមានការរស់នៅប្រកបដោយភាពកក់ក្តៅ និងការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ។
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំពិគ្រោះយោបល់ចុងក្រោយ លើគោលនយោបាយជាតិ ស្ដីពីមនុស្សវ័យចាស់សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧-២០៣០នេះ នាព្រឹកថ្ងៃទី៦ មិថុនា លោកទេសរដ្ឋមន្ត្រី ឆាយ ថន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការ ថ្លែងថា គោលនយោបាយជាតិស្ដីពីមនុស្សវ័យចាស់សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧-២០៣០ គឺជាការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពមួយ ដោយសារស្ថានភាពប្រជារាស្ត្រដែលកំណត់ដោយប្រជាជនវ័យចាស់បានកើនឡើងយឺតៗ រហូតនៅដើមសតវត្សរ៍ទី២១ ទើបតម្រូវឲ្យកែសម្រួលគោលនយោបាយ ដែលមានកាលពីឆ្នាំ២០០៣ ដើម្បីគិតគូរឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាជាច្រើនពាក់ព័ន្ធនឹងភាពចាស់ជរា ។
ដូចនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលបានទទួលស្គាល់នូវភាពចាំបាច់ ក្នុងការកែសម្រួលឡើងវិញនូវគោលនយោបាយសម្រាប់មនុស្សចាស់ ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ គោលនយោបាយនេះ ក៏ជាការឆ្លើយតបនឹងដំណើរការនៃការឈានទៅរកភាពចាស់ជរានៅកម្ពុជា ដែលត្រូវបានកត់សម្គាល់ឃើញថា បានជះឥទ្ធិពលលើគ្រប់ក្រុមអាយុទាំងអស់នៃប្រជាជន និងគ្រប់វិស័យទាំងអស់នៃសេដ្ឋកិច្ច ។ ដូចនេះ គោលនយោបាយថ្មីនេះ ត្រូវមានវិសាលភាពធំទូលាយលើសពីការផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់តែលើជនចាស់ជរា ។
លោកបន្តទៀតថា ក្រោមហេតុផលចាំបាច់ និងតម្រូវការរបស់មនុស្សចាស់ទាំងអស់ ទើបគោលនយោបាយដែលបានកែសម្រួលថ្មីនេះ ត្រូវប្ដូរឈ្មោះទៅជាគោលនយោបាយជាតិ ស្ដីពីមនុស្សចាស់២០១៧-២០៣០ ។ នេះក៏ជាការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ក្នុងការបន្តគោលនយោបាយសម្រាប់មនុស្សចាស់ ដូចដែលមានចែងក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រចតុកោណដំណាក់កាលទី៣ នៃផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ២០១៤-២០១៨ និងគោលនយោបាយជាតិប្រជាជនឆ្នាំ២០១៦-២០៣០ ។
សេដ្ឋវិទូកម្ពុជា លោកបណ្ឌិត ម៉ី កល្យាណទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ចជាតិថ្លែងថា តាមពិត ប្រទេសយើងមានមនុស្សក្មេងច្រើន តែចង់មិនចង់ មនុស្សចាស់កាន់តែកើនឡើងច្រើន។ អីចឹង រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវគិតគូរ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សចាស់ ព្រោះបច្ចុប្បន្ន បើសិនជាយើងគ្មានប្រព័ន្ធជួយមនុស្សចាស់ទេ ពេលយើងចាស់ទៅ ក៏គ្មានអ្នកជួយយើងដែរ ។
លោកបន្តថា ៖ « ជាទស្សនវិជ្ជា យើងត្រូវគោរពមនុស្សចាស់ឲ្យគាត់មានកិត្តិយស និងរស់នៅស្រួល ប៉ុន្តែដើម្បីធ្វើការងារនេះបានទាល់តែយើងមានសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំង និងមានប្រព័ន្ធការងារមួយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព » ។ លោកបន្តថា ៖ « មានការបង្ខំមនុស្សឲ្យសន្សំលុយតាំងពីក្មេង និងរៀបចំប្រព័ន្ធមួយឲ្យសមរម្យ ទើបពេលចាស់ទៅ មនុស្សអាចទទួលបានការថែទាំ និងការយកចិត្តទុកដាក់ » ។
លោកបណ្ឌិត ម៉ី កល្យាណ បន្ថែមថា នៅប្រទេសគេ មានក្រុមហ៊ុនឯកជនចូលរួម ពួកគេយកលុយពីការសន្សំទៅបង្កើតលុយឲ្យបានធំ ដើម្បីអាចជួយមនុស្សចាស់បាន ។ ហេតុនេះទាមទារឲ្យមានការធ្វើការងារជាបីភាគី គឺក្រុមហ៊ុន រាជរដ្ឋាភិបាល និងមនុស្សរបស់ប្រទេសនោះត្រូវចូលរួមទាំងអស់គ្នា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ