ខេត្តមណ្ឌលគិរី ៖ នៅពេលគេរំឭកពីឈ្មោះខេត្តមណ្ឌលគិរី គេប្រាកដជានឹកស្រមៃពីទិដ្ឋភាពនៃតំបន់ប្រជុំភ្នំ ដែលមានចំនួនរហូតដល់រាប់ពាន់រាប់ម៉ឺនភ្នំ និងព្រៃព្រឹក្សាដ៏ស្តុកស្តម្ភលាតសន្ធឹងពេញទូទាំងខេត្ត ។ ដោយសារពាក្យមណ្ឌលគិរីនេះហើយ ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់ទំនាបកណ្តាលនៃប្រទេសកម្ពុជាយល់ថា ក្នុងខេត្តមួយនេះមិនមានទន្លេ ឬកោះទេ តែជាក់ស្តែងខេត្តមណ្ឌលគិរី មានស្រុកមួយឈ្មោះស្រុកកោះញែក មិនត្រឹមតែមានទន្លេ និងកោះទេ ថែមទាំងមានតំបន់ឆ្នេរខ្សាច់ទន្លេដ៏ស្រស់ស្អាតកំពុងទាក់ទាញអ្នកទេសចរ ។
អ្នករស់នៅស្រុកកោះញែកកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកឲ្យដឹងថា តំបន់នេះស្ថិតនៅតាមដងទន្លេ ស្រែពកក្នុងភូមិសាស្ដ្រកោះម្យើលលើ ឃុំណងឃីលឹក ស្រុកកោះញែក មានចម្ងាយពីទីរួមខេត្ត១៣០គីឡូម៉ែត្រ និងមានចម្ងាយពីទីរួមស្រុកកោះញែក៤៧គីឡូម៉ែត្រ ។
លក្ខណៈពិសេសនៅទីនោះគឺមានឆ្នេរខ្សាច់ទឹកទន្លេរាក់ៗ ទឹកជោរ និងមានម្លប់ដើមជ្រៃលើមាត់ច្រាំងទន្លេ មានរុក្ខជាតិសម្រាប់អង្គុយលំហែ និងចតរថយន្តបែបធម្មជាតិ ។ រមណីយដ្ឋានកោះម្យើល ទើបតែមានអ្នកទេសចរទៅលេងក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៦-២០១៧នេះ ភាគច្រើនទៅលេងនៅរដូវក្ដៅ នាឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីខ្មែរ ឬពិធីបុណ្យជាតិ ធំៗប៉ុណ្ណោះ ។
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានឱ្យដឹងថា ស្របពេលមានការកសាងផ្លូវលំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកាលឆ្នាំ២០១៦ នារដូវក្ដៅក្នុងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ មានអ្នកទេសចរទៅលេងកោះម្យើល ប្រមាណ៨០០នាក់ ម៉ូតូ៤០០គ្រឿង រថយន្ត៣៧០គ្រឿង។ ដោយឡែកនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៧ មានភ្ញៀវទេសចរចំនួន៥០០នាក់ ម៉ូតូ៣៥០គ្រឿង និងរថយន្ត៧២គ្រឿង ភាគច្រើនភ្ញៀវទៅពីទីរួមខេត្ត និងបណ្ដាខេត្តផ្សេងៗ និងរាជធានីភ្នំពេញ។
នៅតំបន់នោះមានកោះមួយឈ្មោះថា «កោះម្យើល» ដែលជាទីកន្លែងគោរពសក្ការរបស់អ្នកភូមិ។ នៅចំកណ្ដាលកោះមានខ្ទមអ្នកតាមួយដែលអ្នកស្រុកតែងតែទៅបន់ស្រន់សុំសេចក្ដីសុខ តាំងពីបុរាណមក ដោយចាស់ៗតំណាលថា ពីសម័យសង្គ្រាមជប៉ុនវាយបារាំង ។ ពួកបារាំងរត់ទៅពួននៅទីនោះ ដោយឲ្យអ្នកភូមិជួយបន់អ្នកតាឱ្យជួយលាក់បំពួនធ្វើឱ្យជប៉ុនរកមិនឃើញ ។
កោះនោះនៅមានចំណុចពិសេសមួយទៀតដែលអ្នកភូមិនៅមានជំនឿមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ គឺហាមកាប់ឈើ ធំៗ ឬបំផ្លាញព្រៃនៅទីនោះ បើអ្នកណាហ៊ានកាប់ គឺមានជំងឺរាតត្បាតដល់អ្នកភូមិតែម្ដង ។
នៅទីនោះមិនទាន់មានការរៀបចំពីអាជ្ញាធរ ឬពីស្ថាប័នជំនាញនៅឡើយទេ ហើយប្រជាពលរដ្ឋសំណូមពរចង់ឱ្យស្ថាប័នជំនាញជួយដល់សហគមន៍រៀបចំទៅជាតំបន់ទេសចរណ៍ថ្មីមួយទៀតសម្រាប់ស្រុកកោះញែក ។
នៅតាមដងទន្លេនៅមានកន្លែងជាច្រើនទៀតដែលមិនទាន់អភិវឌ្ឍន៍ ព្រោះគ្មានផ្លូវទៅដល់។តំបន់ទាំងនោះមានសម្រស់ត្រកាលដូចជា កោះគូ កោះតេន កោះជា កោះឡាក់ កោះវើនខ្វាយ (អន្លង់ក្របីទឹក)ជាដើម ។
លោកតូច យ៉ុន ស្នងការនគរបាលខេត្ត និងជាប្រធានក្រុមការងារចុះជួយឃុំណងឃីលឹក ស្រុកកោះញែក ឲ្យដឹងថា ផ្លូវតំបន់នោះ បើមានស្ពានអាចទៅដល់ ព្រំដែនប្រទេសវៀតណាម គឺច្រកទ្វេភាគីជីមៀត-ដាក់រ៉េ ហើយពិតជាអាចជួយអភិវឌ្ឍមូលដ្ឋានបានកាន់តែប្រសើរឡើងព្រោះច្រកទ្វេភាគីនេះបានឯកភាពដោយ រដ្ឋាភិបាលប្រទេសទាំងពីរតាំងពីឆ្នាំ២០០៧មក ។ ដោយសារកត្តាផ្លូវ និងស្ពាន ទើបមិនអាចអភិវឌ្ឍន៍បាន ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ